Κομμουνισμός – Η άλλη όψη του νομίσματος (μέρος Θ) – Άρθρο
ΛΕΟΝ ΤΡΟΤΣΚΙ
Ο Λέον Τρότσκι εκτοπίστηκε από το 1898 στην Σιβηρία, ήταν τότε 20 ετών, για την αντιτσαρική δράση του. Παρουσιάστηκε στο συνέδριο του 1903 μαζί με τους μενσεβίκους, ασκώντας δριμεία κριτική στον Λένιν για την αυταρχική του αντίληψη όσον αφορούσε το κόμμα. Έτσι συγκρότησε μια ομάδα για να ενώσει τα δύο ρεύματα του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος. Διορίστηκε πρόεδρος των σοβιέτ της Αγίας Πετρούπολης στη διάρκεια της Επανάστασης του 1905 και εκτοπίστηκε ξανά στην Σιβηρία από όπου κατάφερε να δραπετεύσει.
Επιστρέφοντας στην Ρωσία μετά την Επανάσταση του Φλεβάρη το 1917 προσχώρησε στο κόμμα των μπολσεβίκων. Υπήρξε μεγάλη μορφή στη διεξαγωγή της Οκτωβριανής Επανάστασης και ακολούθως στην κυβέρνηση. Ήταν δημοφιλής και χαρισματικός και πολύ καλός ρήτορας. Οργάνωσε τον κόκκινο στρατό οδηγώντας τον στη νίκη κατά του λευκού στρατού. Ο Τρότσκι προσπάθησε να στρατικοποιήσει την κοινωνία και κυρίως τις δυνάμεις της εργασίας, έγινε υπέρμαχος της ταχείας εκ βιομηχανοποίησης, αλλά συνέβαλε και στην χρησιμοποίηση σιδηράς πυγμής υπέρ της «ανοικοδόμησης». Η αίσθηση ανωτερότητας που τον διακατείχε συνέβαλε στον φθόνο πολλών μπολσεβίκων. Με τον θάνατο του Λένιν ο Τρότσκι ήλθε σε αντιπαράθεση με τον Στάλιν υποστηρίζοντας την θεωρία της «διαρκούς επανάστασης» ενάντια στην θέση της πλειοψηφίας των μπολσεβίκων που ήθελαν να οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό μόνο σε μια χώρα. Ηττημένος και εξόριστος ο Τρότσκι συνέχισε την θεωρητική πολιτική μάχη προσπαθώντας να ιδρύσει την Δ’ Διεθνή, αλλά με οδηγίες του Στάλιν δολοφονήθηκε από εκτελεστή της σοβιετικής αστυνομίας στο Μεξικό το 1940.
ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ
O Στάλιν εξορίστηκε στην Σιβηρία ως στέλεχος των σοσιαλδημοκρατών του Καυκάσου από την αρχή του 1900, πριν προλάβει να εγγραφεί στο κόμμα των μπολσεβίκων. Το 1912 μετά από πολλές συλλήψεις και δραπετεύσεις που έκανε, εισήχθη στην Κεντρική Επιτροπή και στη συνέχεια έγινε διευθυντής της Πράβντα. Επιστρέφοντας στη Ρωσία εξορίστηκε και πάλι στην Σιβηρία όπου παρέμεινε μέχρι τον Φλεβάρη του 1917. Ακολούθως ανέλαβε και πάλι την διεύθυνση της εφημερίδας των μπολσεβίκων. Κατά την διάρκεια της επανάστασης δεν κατείχε κάποιο σοβαρό ρόλο σε αυτήν.
Το 1922 εξελέγη γενικός γραμματέας του ΚΚΣΕ, ένα αξίωμα που του επέτρεπε να ελέγχει όλο τον γραφειοκρατικό μηχανισμό του κόμματος Κατά την διάρκεια της ασθένειας του Λένιν, συμμάχησε με τον Ζινόβιεφ και τον Καμένεφ για να υπερισχύσει του Τρότσκι. Σιγά – σιγά απαλλάχθηκε από όλους τους ανταγωνιστές του, παρουσιάζοντας τους ως εχθρούς του κόμματος. Επωφελούμενος από την προσωπολατρία προς τον Λένιν, παρουσιάστηκε σαν κληρονόμος και νόμιμος διάδοχος του. Το 1929 κατά την κολεκτιβοποίηση και το Α’ Πενταετές Πρόγραμμα, ο Στάλιν ήταν το μοναδικό στέλεχος από την περίοδο της επανάστασης που μετείχε στο πολίτμπιρο, από όπου είχε καταφέρει να απομακρύνει όλη την παλιά φρουρά.
Στη δεκαετία του 1930 η λατρεία και ταυτόχρονα η εξουσία του Στάλιν εξαπλώθηκαν παντού. Η φυσική εξόντωση της παλιάς μπολσεβικής φρουράς ήταν κυρίαρχο μέρος της Μεγάλης Τρομοκρατίας η οποία συγκλόνισε ολόκληρη τη ρωσική κοινωνία. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον Ιούνιο του 1941 και μετά την συμφωνία μη επιθέσεως που υπέγραψε με την ναζιστική Γερμανία, όταν αυτή του επιτέθηκε, μίλησε για τη βούληση για αντίσταση του σοβιετικού λαού, συνεισφέροντας αποφασιστικά στη στρατιωτική ήττα των Γερμανών μαζί με τους συμμάχους.
Ο Στάλιν πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο το 1953 μένοντας στην παγκόσμια ιστορία σαν ο μέγας δικτάτορας.
Η ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ Α΄ ΠΕΝΤΑΕΤΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
To 1928 -1929 άρχισε η ταχεία εκβιομηχάνιση και κολεκτιβοποίηση της γεωργίας που άλλαξε την όψη της σοβιετικής Ρωσίας τη δεκαετία του 1930 και η Κομμουνιστική Διεθνής μετακινήθηκε «προς την άκρα αριστερά» Ταυτόχρονα η αντιπολίτευση ενάντια στον Στάλιν ηττήθηκε παντελώς στο εσωτερικό του κόμματος και ξεκίνησε μία προπαγάνδα εναντίον των «σύγχρονων εχθρών του σοσιαλισμού» των «εθνικών προδοτών» που χρηματίζονται από ξένες δυνάμεις, των υποστηρικτών «δεξιών θέσεων στο εσωτερικό του κόμματος και τέλος εναντίον των «πλούσιων» αγροτών.
Για να διαλύσει αυτούς τους «καπιταλιστές» μικρό – γαιοκτήμονες, ο Στάλιν αποφάσισε υπέρ της κολεκτιβοποίησης της γεωργίας, δηλαδή υπέρ της δημιουργίας μεγάλων αγροτικών παραγωγικών συνεταιρισμών τα «κολχόζ» αγροτοβιομηχανικών συγκροτημάτων, σταθμών μηχανημάτων και τρακτέρ, τα οποία θα αύξαναν σημαντικά την παραγωγή και την εμπορευματοποίηση των γεωργικών προϊόντων
Τον Μάιο του 1929 επικυρώθηκε στο Ε’ Συνέδριο των σοβιέτ η μεγάλη εκδοχή του Πενταετούς Προγράμματος, με τον προγραμματισμό αύξησης κατά 135% της βιομηχανικής παραγωγής και ολοκλήρωση των μεγάλων έργων όπως η σιδηροδρομική γραμμή Τουρκεστάν – Σιβηρίας, η κατασκευή 10,000 νέων εργοστασίων , ο υδροηλεκτρικός σταθμός στον Δνείπερο, και η κολεκτιβοποίηση τουλάχιστον 20% της αγροτικής ιδιοκτησίας.
ΜΑΖΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ, ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΩΝ
Την εκδίωξη του Τρότσκι από την Σοβιετική Ένωση ακολούθησε μια μαζική εκκαθάριση του κόμματος όπου αποπέμφθηκαν 300,000 εγγεγραμμένοι, δηλαδή το 12% του συνόλου των μελών…
Οι κρατικοί λειτουργοί υποβλήθηκαν σε έλεγχο και 10% απομακρύνθηκαν από την εργασία τους ενώ 3% κρίθηκαν εχθροί της εξουσίας και έχασαν τα πολιτικά τους δικαιώματα. Παρά τα καλά αποτελέσματα της βιομηχανικής ανάπτυξης, η γρήγορη εκ βιομηχανοποίηση άλλαξε την εμφάνιση της ΕΣΣΔ με το ακριβό τίμημα της μεγάλης κατασπατάλησης υλικών πόρων και αποθεμάτων, αλλά και της θυσίας πολλών ανθρώπων.
Στην αύξηση της ποσότητας αντιστοιχούσε η μείωση της παραγωγικότητας και της ποιότητας των προϊόντων, η επιδείνωση των συνθηκών ζωής, η μεγάλη ροή εργατών από την ύπαιθρο που συνιστούσε περισσότερή αναρχία μέσα στην κοινωνία η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον μεγαλύτερο ασφυκτικό έλεγχο που ασκούσε η εξουσία.
Μετά από μια συνεχή προσαγωγή σε δίκες εναντίον στελεχών «αστών» και επαγγελματιών, συνεχίστηκαν και θανατικές ποινές και η κυβέρνηση ξεκίνησε δραστικά μέτρα για να επιβάλει πειθαρχία σε μια νέα δύναμη εργασίας, αγροτικής προέλευσης της οποίας η παρουσία ήταν ενδεχόμενο να θέσει σε κίνδυνο και να αποδιοργανώσει την ταχεία εκ βιομηχανοποίηση.
Έτσι το 1932 ξεκίνησε ο θεσμός των εσωτερικών διαβατηρίων, όπου σημειώνονταν οι διαδοχικές ασχολίες κάθε εργαζόμενου. Αν κάποιος δεν προσερχόταν στην δουλειά του έστω και μία μέρα, τον απέλυαν και του αφαιρούσαν τα δελτία τροφίμων και διαμονής όπως και την άδεια παραμονής. Για αυτούς τους λόγους μειώθηκε η παραγωγικότητα κατά 28% ανάμεσα στα έτη 1928 -1930.
ΚΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
Η κολεκτιβοποίηση στην αρχή σαν ιδέα, ήταν εθελοντική και ανάλογα με την δυνατότητα του κράτους να παρέχει μηχανήματα, σπόρους και ειδικευμένους επαγγελματίες στα συνεταιριστικά αγροκτήματα. Στην αρχή, το 1930, υπολογίστηκαν ότι θα γινόταν κολεκτιβοποίηση σε 8 εκατομμύρια αγροκτήματα, και τελικά έγιναν 30 εκατομμύρια αγροκτήματα. Το καλοκαίρι του 1929 κινητοποιήθηκαν όλοι οι οργανισμοί του κόμματος, τα συνδικάτα κλπ. κάτω από την εποπτεία των αντρών της GPU για να ωθήσουν τους αγρότες προς μια μαζική συμμετοχή στα κολχόζ.
Οι μικροί γαιοκτήμονες, οι κουλάκοι όπως αποκαλούνταν, διαιρέθηκαν σε «αντεπαναστάτες», «αντιφρονούντες» ή «νομιμόφρονες» με αποτέλεσμα οι πρώτοι να συλλαμβάνονται και να εκτοπίζονται στην Σιβηρία ή στο Τατζικιστάν και τα αγροκτήματα τους κατάσχονταν. Επίσης χιλιάδες μεσαίων ιδιοκτητών που κατείχαν κάποιο ζώο ή μηχάνημα, επειδή είχαν εναντιωθεί στην κολεκτιβοποίηση, διώκονταν όπως τους κουλάκους.
Η αντίσταση ήταν κυρίως στην Ουκρανία, στον Ντόν και το βόρειο Καύκασο και υπήρχαν εκατομμύρια αγρότες που εμπλέκονταν σε σειρά από «ανταρσίες».
Ο Στάλιν τότε κατηγόρησε τους τοπικούς υπευθύνους για υπερβολές στην κολεκτιβοποίηση, και υποσχέθηκε σεβασμό στην αρχή της εθελοντικής συμμετοχής, επιτρέποντας στον καθένα να εγκαταλείψει τα κολχόζ εάν το επιθυμούσε. Τότε 5 εκατομμύρια χωρικοί έφυγαν από τα συνεταιριστικά αγροκτήματα αλλά ο Στάλιν τους επόμενους μήνες επανάφερε τον εξαναγκασμό στην κολεκτιβοποίηση μέχρι το 1934. Το 1932 για να δεσμεύσουν τους αγρότες στη γη, επανάφεραν τα εσωτερικά διαβατήρια.
Η πιο τραγική συνέπεια της κολεκτιβοποίησης ήταν ο λιμός τον Χειμώνα του 1932 -1933 στην ύπαιθρο της Ουκρανίας, του βόρειου Καυκάσου και του Καζακστάν όπου πέθαναν χιλιάδες κόσμου.
Αινείας
Εδώ το Μέρος Α: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos/
Εδώ το Μέρος Β: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-2/
Εδώ το Μέρος Γ: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-3/
Εδώ το Μέρος Δ: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-meros-d/
Εδώ το Μέρος Ε: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-meros-e/
Εδώ το Μέρος ΣΤ: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-meros-st/
Εδώ το Μέρος Η: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-meros-i/
