ΜΕΡΟΣ Η
ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
Οι στρατιωτικές συγκρούσεις συνεχίστηκαν και το 1920. Με οδηγίες του Λένιν ο Κόκκινος Στρατός εισέβαλε στην Πολωνία η οποία διεκδικούσε τα εδάφη που της ανήκαν πριν από τη διαίρεση, στα τέλη του 1700. Ακολούθως ο Κόκκινος Στρατός στράφηκε στην Κριμαία, εναντίον των διασκορπισμένων στρατευμάτων του στρατηγού Βράνγκελ.
Ο Εμφύλιος Πόλεμος είχε τελειώσει και η σοβιετική εξουσία συγκεντρώθηκε στην οικονομική και πολιτική ανοικοδόμηση του κράτους.
Το 1921 η επανάσταση είχε κατασταλεί παντού στην κεντρική Ευρώπη όπου είχε επικρατήσει για μικρό χρονικό διάστημα. Η ήττα της ευρωπαϊκής επανάστασης την οποία ο ίδιος ο Λένιν έκρινε απαραίτητη για την επιβίωση της ρωσικής, παραδόξως αποτέλεσε τον προάγγελο για τον θρίαμβο του κομμουνισμού.
Το κομμουνιστικό κόμμα ήταν πλέον η βάση της εξουσίας στη Ρωσία. Στο όνομα του διαλύθηκε η Εθνοσυνέλευση, κα εγκαθιδρύθηκε αδιακρίτως ως μέσο καταστολής ο τρόμος.
Το μονοπώλιο της εξουσίας από την πλευρά του κόμματος, συνιστούσε δόγμα πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε η εικόνα της επανάστασης την οποία είχαν εμπνευστεί οι μπολσεβίκοι και μετέδιδαν στους κομμουνιστές από όλον τον κόσμο που μετείχαν στην Γ’ Διεθνή. Έτσι η έννοια της επανάστασης κατέληξε να γίνει ισοδύναμη με την κατάκτηση της εξουσίας από κομμουνιστικά κόμματα. Εξάλλου στο σύνταγμα που είχε ψηφιστεί στη Ρωσία στις 10 Ιουλίου 1918 αναγραφόταν ότι «το Κομμουνιστικό Κόμμα διευθύνει, διοικεί και διαφεντεύει όλη τη διάρθρωση του κρατικού μηχανισμού»
ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ-ΜΑΧΗ ΓΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΙ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΤΡΟΤΣΚΙ
Ο Λένιν έδωσε την τελευταία του μάχη εναντίον του Στάλιν για την ομοσπονδιακή δομή της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) που ήταν η ονομασία που έλαβε το νέο κράτος τον Δεκέμβριο του 1922.
Ο Στάλιν πρότεινε η Γεωργία και άλλα ανεξάρτητα κράτη να παραμείνουν στο εσωτερικό της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Ρωσίας. Ο Λένιν κατάφερε να πείσει το κόμμα ότι την ΕΣΣΔ έπρεπε να αποτελούν και οι δημοκρατίες της Ουκρανίας, Λευκορωσίας και Καυκάσου, Γεωργία, Αρμενία, και Αζερμπαϊτζάν.
Στις 21 Ιανουαρίου 1924 πέθανε ο Λένιν και άρχισε η μάχη για την διαδοχή του στην ηγεσία του κόμματος. Η πλειοψηφία των μπολσεβίκων φοβόταν ότι το αξίωμα θα καταλάμβανε ο Τρότσκι, που εμφανιζόταν ως ο πιο ένθερμος υποστηρικτής των θέσεων του Λένιν.
Τελικά η αναμέτρηση έγινε μεταξύ των Γκριγκόρι Ζινόβιεφ, Λεβ Καμένεφ και Ιωσήφ Στάλιν. Ο Στάλιν στηρίχθηκε από τον Νικολάι Μπουχάριν, του αρχηγού των συνδικάτων Μιχαήλ Τόμσκι και του πρωθυπουργού Αλεξέι Ρίκοφ.
Τον Μάιο του 1924 το ΙΓ’ Συνέδριο του ΚΚΣΕ επικύρωσε την ήττα του Τρότσκι. H ενίσχυση της κομμουνιστικής εξουσίας και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού εντός της Ρωσίας ήταν κατά τον Στάλιν αναγκαίες ώστε να εγγυηθούν τη μελλοντική συνέχεια της επανάστασης σε μια πιο κατάλληλη στιγμή. Η πρόταση του Στάλιν ψηφίστηκε από όλους, τον κομματικό μηχανισμό, τα στελέχη του κόμματος, από όλους τους ευνοημένους της επανάστασης και από εκείνους που ήθελαν να ενισχύσουν το κύρος και τη δύναμη του έθνους.
Το 1925 ο Στάλιν συμμάχησε με τον Μπουχάριν για να αποπέμψει τον Καμένεφ και τον Ζινόβιεφ, που προσπάθησαν να σχηματίσουν μια ενωτική αντιπολίτευση με τον Τρότσκι, τον οποίον είχαν εκδιώξει από το υπουργείο Πολέμου. Το 1927 μετά τους εορτασμούς για τη δεκαετή επέτειο της επανάστασης, διέγραψαν τον Τρότσκι και τον Ζινόβιεφ από το κόμμα.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ…ΠΕΡΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ:
Η ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ (ΤΡΙΤΗ ΔΙΕΘΝΗΣ)
Το 1919 ο Λένιν ίδρυσε την Κομιντέρν (Τρίτη Διεθνής) για να συντονίσει τις δραστηριότητες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Τον επόμενο χρόνο οι αντιπρόσωποι 37 χωρών, παρακολούθησαν το δεύτερο συνέδριο στην Μόσχα, όπου ο Λένιν έθεσε αυστηρές προϋποθέσεις για την ένταξη στη Διεθνή (τα είκοσι ένα σημεία). Αυτό αποδυνάμωσε το ευρωπαϊκό αριστερό κίνημα, διαχωρίζοντας το σε αντίπαλα στρατόπεδα, τους σοσιαλδημοκράτες εναντίον των κομμουνιστών, εμποδίζοντας την ανάδειξη οποιωνδήποτε ισχυρών σοσιαλιστικών κομμάτων στη διάρκεια της μεσοπολεμικής περιόδου.
Στην αρχή σκοπός της Κομιντέρν ήταν να διασφαλίσει την επιβίωση της Ρωσίας, όμως όταν έγινε φανερό ότι δεν θα πραγματοποιούνταν η παγκόσμια επανάσταση, χρησιμοποιήθηκε ως όργανο της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής. Για παράδειγμα κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου (1936-1939) ο Στάλιν χρησιμοποίησε την Κομιτέρν για την εκδίωξη της επαναστατικής αριστεράς από το Ισπανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, σε μια προσπάθεια να κολακέψει τους Συμμάχους και να κτίσει μια συμμαχία κατά της ανερχόμενης γερμανικής απειλής.
ΣΤΑΛΙΝ (ΙΩΣΗΦ ΒΙΣΑΡΙΟΝΟΒΙΤΣ ΤΖΟΥΓΚΑΣΒΙΛΙ, 1879-1953)
Στάλιν (ο ατσάλινος άνθρωπος), ήταν το ψευδώνυμο του Ιωσήφ Τζουγκασβίλι, που ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος μετά τον θάνατο του Λένιν. Δαιμόνιος πολιτικός, οδήγησε την ΕΣΣΔ στον 20ό αιώνα με το σύνθημα «Σοσιαλισμός σε μία χώρα» Προώθησε ένα δυναμικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της βιομηχανίας και της γεωργίας. Όμως οι γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης είχαν μεγάλο ανθρώπινο κόστος. Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε την αστυνομία και την συγκεντρωτική εξουσία δημιούργησε ένα καταπιεστικό ολοκληρωτικό κράτος, υπεύθυνο για περισσότερους από 40 εκατομμύρια θανάτους. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, έθεσε την Ανατολική Ευρώπη και τα κράτη της Βαλτικής υπό την κομμουνιστική επιρροή.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΣΟΥΜΕ
«Η επιβράδυνση του ρυθμού θα σήμαινε καθυστέρηση. Και αυτοί που καθυστερούν χάνουν….Είμαστε 50 έως 100χρόνια πίσω από τις ανεπτυγμένες χώρες. Πρέπει να διανύσουμε αυτή την απόσταση σε 10 χρόνια. Ή θα τα καταφέρουμε ή θα συντριβούμε.» (Στάλιν 1931)
ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ
«Αδυσώπητη μάχη εξελίσσεται μεταξύ των αγροτών και του καθεστώτος μας ….Είναι μια μάχη μέχρι θανάτου …Χρειάστηκε ένας λιμός για να καταλάβουν ποιος κυβερνά. Κόστισε εκατομμύρια ζωές, αλλά το σύστημα της κολεκτίβας θα συνεχιστεί. Νικήσαμε αυτό τον πόλεμο.» (ανώτερο στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος, 1932)
ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΣ
Η αναρρίχηση στην ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης του Στάλιν συνοδεύτηκε από την αντιπαράθεση του με τον Λέων Τρότσκι για το ποιος είναι ο εγκυρότερος ερμηνευτής της μαρξιστικής και λενινιστικής κοσμοαντίληψης. Οι τροτσκιστές απέρριπταν τη «σταλινική» Σοβιετική Ένωση ως «εκφυλισμένο εργατικό κράτος» όπου η ολιγαρχική γραφειοκρατική νομενκλατούρα (κυρίως τα ανώτερα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος) οικειοποιείται το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού πλούτου.
Για τους οπαδούς του Τρότσκι η πραγματική δικτατορία του προλεταριάτου θα εγκαθιδρυόταν μόνο με μία «πολιτική επανάσταση» στην Σοβιετική Ένωση, η οποία θα αποκαθιστούσε μία πραγματική εργατική δημοκρατία. Α δεν γινόταν αυτό, ο Τρότσκι είχε προβλέψει πως η σταλινική γραφειοκρατική ελίτ θα αποκαθιστούσε τελικά τον καπιταλισμό προκειμένου να διατηρήσει και ενισχύσει τον πλούτο της.
ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ
Μετά τον θάνατο του Λένιν στην ηγεσία της ΕΣΣΔ ανήλθε ο Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος διέκρινε τρείς βασικές λειτουργίες στη δικτατορία του προλεταριάτου πριν την οριστική μετάβαση στον κομμουνισμό;
- Χρήση για την εκμηδένιση των εκμεταλλευτών, την άμυνα της χώρας, για τη σταθεροποίηση των δεσμών των εργατών με εργάτες άλλων χωρών και για την ανάπτυξη της επανάστασης σε άλλες χώρες.
- Χρήση για την οριστική απόσπαση από την αστική τάξη των εκμεταλλευόμενων μαζών και για τη σταθεροποίηση της συμμαχίας αυτών με το προλεταριάτο, προσέλκυση των μαζών αυτών στην οργάνωση του σοσιαλισμού και εξασφάλιση της πειθαρχίας των μαζών.
- Χρήση για την κατάργηση των τάξεων και το οριστικό πέρασμα στην αταξική, μη κρατική κομμουνιστική κοινωνία.
Δικτατορία του προλεταριάτου είναι η συνένωση αυτών των τριών πλευρών…Μόνο αν πάρουμε και τις τρείς πλευρές θα έχουμε μια πλήρη και ολοκληρωμένη έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Η ΤΣΕΚΑ
Η έκτακτη Παν ρωσική Επιτροπή κατά της Αντί – επανάστασης και της Δολιοφθοράς έγινε πασίγνωστη ως Τσεκά και ιδρύθηκε ένα μήνα μετά την άνοδο των μπολσεβίκων, τον Δεκέμβριο του 1917. Μέλη της ήταν έμπιστοι ακτιβιστές, πιστοί στο κόμμα με επικεφαλής τον Πολωνικής καταγωγής μπολσεβίκο Φέλιξ Ντζερζίνσκι. Σαν μυστική πολιτοφυλακή άσκησε αυθαίρετη εξουσία συλλήψεων, ερευνών, εκτελέσεων, φυλακίσεων χωρίς προηγουμένως να γίνει παραπομπή στη Δικαιοσύνη. Αριθμούσε 1000 μέλη το 1918, 37,000 το 1919 και 220,000 το 1921. Τον Απρίλιο του 1918 η Τσεκά συγκρούστηκε με αναρχικούς δολοφονώντας αρκετές δεκάδες και συλλαμβάνοντας πολλές εκατοντάδες. Τον Αύγουστο του 1918 αφού απέτυχε το πραξικόπημα των σοσιαλεπαναστατών, όπου ο Λένιν τραυματίστηκε σοβαρά, η Τσεκά έσπειρε τον «κόκκινο τρόμο». Μετά από εκατοντάδες εκτελέσεις υπόπτων για συμμετοχή στην αντιπολίτευση, ξεκίνησαν τα στρατόπεδα εργασίας. Στις αρχές του 1922 η Τσεκά διαλύθηκε και οι αρμοδιότητες της πολιτικής αστυνομίας μεταφέρθηκαν στην GPU (Κρατική Πολιτική Υπηρεσία), όργανο ανεξάρτητο από την NKVD, την Επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων, πρόδρομο της KGB.
Αινείας
Εδώ το Μέρος Α: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos/
Εδώ το Μέρος Β: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-2/
Εδώ το Μέρος Γ: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-3/
Εδώ το Μέρος Δ: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-meros-d/
Εδώ το Μέρος Ε: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-meros-e/
Εδώ το Μέρος ΣΤ: https://elamcy.com/kommounismos-i-alli-opsi-tou-nomismatos-meros-st/
