Μέσα από ευφάνταστους όρους που εισάγονται τελευταία χρόνια και αποσκοπούν στη «πρόοδο» και εκσυγχρονισμό όλων των τομέων της ζωής μας, η εισβολή στις σταθερές αξίες του Ελληνισμού  (ΠΑΤΡΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ), στηρίζεται πρώτα από τις κυβερνήσεις μας. Ένας τέτοιος όρος που εισήχθη σχετικά πρόσφατα είναι η πολυπολιτισμοκότητα που έχει έμμεσα επιβληθεί τα τελευταία χρόνια στη Ελλάδα και τη Κύπρο με τη εισαγωγή κυρίως μουσουλμανικών πληθυσμών είτε μέσω προσφυγικής πολιτικής, είτε με τη εισβολή και τη παράνομη μεταφορά εποίκων για αλλοίωση του δημογραφικού στοιχείου, είτε μέσω μετανάστευσης.

Η απόφαση για ανέγερση τεμένους στη καρδιά της Αθήνας, η κατάργηση της προσευχής και των θρησκευτικών στα σχολεία, η συζήτηση για κατάργηση του Σταύρου στη Ελληνική Σημαία και τώρα στη Κύπρο το πρόσφατο επεισόδιο με το προσκύνημαΙερών Λειψάνων από παιδιά μέσωεκπαιδευτικώνεπισκέψεων , έχει αμβλύνει τη συζήτηση περί κατάργησης του στοιχείου της Ορθόδοξης πίστης στη καθημερινή ζωή των  Ελλήνων ως ένα σοβαρό μέτρο υπέρ μιας πολυπολιτισμικής κυπριακής κοινωνίας.

Ας το πάρουμε όμως από την αρχή: Σύμφωνα με τη Α. Καραμάνου με τον όρο “πολυπολιτισμικότητα”  ή “πολιτισμική ποικιλότητα” « εννοούμε την συνύπαρξη σε ένα δεδομένο γεωγραφικό χώρο μιας πολλαπλής πολιτισμικής ετερότητας, η οποία κυρίως εδράζεται σε εθνοτική, θρησκευτική και γλωσσική διαφορά» . Το κάθε σύνολο λοιπόν, έχει τη θρησκεία του, το πολιτισμό και τη γλώσσα που τους ενώνει. Στη περίπτωση μας, ο Ελληνισμός σε Κύπρο και Ελλάδα ζει και αναπτύσσετε εδώ και χιλιετίες επιβιώνοντας μέσα από αιματηρούς Εθνικούς Αγώνες για διατήρηση της Ελληνικότητας του απέναντι σε βάρβαρες φυλές. Ειδικά στη Κύπρο  από την εποχή του Ονήσιλου (499π.χ) ο Ελληνισμός ενωμένος πολεμά ενάντια στο αφελληνισμό του που επιδιώκεται από τους εκάστοτε ισχυρούςκατακτητές (Πέρσες, Πτολεμαίοι Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι Ναιτές, Ενετοί, Οθωμανοί, Άγγλοί ).

Στη σύγχρονη όμως πραγματικότητα, χειρότερος εχθρόςτης επιβίωσης του Έθνους έχουμε γίνει εμείς οι ίδιοι. Μέσα από πολιτικά μέτρα προσαρμοζόμαστε σιγά σιγά σε μια πολτοποιημένη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία χωρίςθρησκεία, ιστορικό παρελθόν και παιδεία. Ανεφοδίαστοι από τα ισχυρά όπλα που κράτησαν τους προγόνους μας ζωντανούς, προχωρούμε σε ένα αβέβαιο μέλλον.  Στη Κύπρο μέσα από ενδεχόμενη λύση του κυπριακού και τη δημιουργία συνεταιρικού κράτους με το κατακτητή, επιδιώκεται ο περιορισμός και υποτίμηση της θρησκευτικής μας ταυτότητας και στα σχολεία. Πολλοί από μας θέτουν ως επιχείρημα ότι η θρησκεία καθενός είναι προσωπική υπόθεση και θα πρέπει να καταργηθεί στα σχολεία.  Αυτοί οι ανιστόρητοι όμως ξεχνούν ότι ο Κολοκοτρώνης πολέμησε για το Χριστό και τη Παναγία μαζί με τη Ελευθερία του τόπου που όλοι τώρα μοιραζόμαστε και με τόση  ευκολία παραδίδουμε.  Η Ελληνική Σημαία από το πρώτο καιρό της επαναστάσεως του 21’ φέρει το τιμημένο Σταυρό. Όπως και η κυπριακή σημαία των Κυπρίων Αγωνιστών του 21’.Πολλά τα λόγια του Κολοκοτρώνη που  δηλώνουν ευθαρσώςτην άρρηκτη σχέση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας «Εβαπτίσθημεν μια φορά με το λάδι, και άλλη μια με το αίμα για την Ελευθερία της πατρίδος μας». Το τάμα του Γέρου του Μωριά γνωστό  «Βοήθησε με Παναγιά μου , να ελευθερώσουμε τη πατρίδα και θα σε φτειάσω Μοναστήρι και Εκκλησία όπως ήσουν πρώτα». Και πράγματι το εκπλήρωσε,  όταν είχε αντίκρισε το κατεστραμμένο από τους τούρκους, Ναό της Θεοτόκου. Όπως αναφέρεται στην Εξακολούθησι των προλεγομένων εις τα Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη, που διαβάστηκε στη βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων το 1827, «η υπεροχή του Κολοκοτρώνη.. πηγάζει από τη θρησκεία εις την όποια εγεννήθη.. εκινδύνευσε τη ζωή του εις πόλεμο ιερό… Στρατιώτης του Χριστού και της Πατρίδος». Τέτοιοι Αγωνιστές, αν και αγράμματοι κατά τους σύγχρονους, είχαν βαθειά πίστη στο Θεό και το θέλημα Του και πολεμούσαν για να παραμείνουν χριστιανοί. Το πραγματικό τους λάβαρο ήταν το τρίπτυχο ΠΑΤΡΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ απέναντι στους βάρβαρους τούρκους που ήθελαν να επιβάλλουν τη θρησκεία τους δια πυρός και σιδήρου.  Τα λόγια και πάλι του Γέρου διαχρονικά στους αιώνες « μην μικροψυχούμε, ο Θεός έδωσε την υπογραφή του δια την ελευθερία της Ελλάδος, δεν τη παίρνει πίσω». Ο Κολοκοτρώνης και οι αγνοί Αγωνιστές που τον περιτριγύριζαν στάθηκαν Άξιοι απόγονοι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Μαρμαρωμένου βασιλιά της Ορθοδοξίας . Άξιος απόγονος και χρόνια αργότερα ο Αρχηγός και οι Αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α αφού στη πρώτη προκήρυξη του Αγώνα τονίζεται η πίστη στο Θεό «ΜετηνβοήθειαντουΘεού,μεπίστηστοντίμιοναγώναμας…”καιτοίδιοίσχυεκαιστονιερότουςόρκο«ΟρκίζομαιειςτοόνοματηςΑγίαςΤριάδος…»

Είναι πια εμφανές, ότι σκοπός του ξεριζωμού των ιδανικών που κράτησαν χιλιετίες ζωντανή τη φυλή και το Έθνος μας είναι ο αφελληνισμός μας όχι μέσω της βίας του πολέμου αλλά με τη δική μας υπογραφή για το δήθεν εκσυγχρονισμό μας. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε το τρίπτυχο το οποίο πρεσβεύουμε και τρανταχτά να ανταπαντήσουμε σε όλους αυτούς που μας πολεμούν όπως και ο Μακρυγιάννης

«ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΠΕΙΡΑΞΟΥΝ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΘΑ ΕΝΕΡΓΗΣΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΣ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ!!»

Της Αλίκης Δημητρίου