Ο Αθανάσιος Βλαχομιχάλης δεν είναι πάρα ένας από τους χιλιάδες άγνωστους πολεμιστές, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην Ελλάδα. Με την αναφορά σε αυτόν και μερικούς ακόμη που θα ακολουθήσουν τιμάται η Μνήμη όλων αυτών των “Άγνωστων Στρατιωτών” της αιματοβαμμένης ελληνικής ιστορίας.
Γεννήθηκε το 1805 στην Ιερισσό Χαλκιδικής. Το 1821 υπό την ηγεσία του πατέρα του, Ολύμπιου Βλαχομιχάλη, συμμετείχε στην μάχη της Κασσάνδρας και του Αγίου Όρους κατά του Λουμπούτ Πασά. Μετά την καταστροφή της Κασσάνδρα συνέχισε τον αγώνα στην Πελοπόννησο.
Το 1823, υπό την αρχηγία του Αναστασίου (Τάσου) Καρατάσου πολέμησε στα Βρυσάκια Ευρίπου και κατόπιν στο Τρίκερι κατά του Τοπούλ Πασά. Συμμετείχε στην φρούρηση της Ύδρας, αγωνίστηκε ηρωικά στο Νεόκαστρο Πελοποννήσου εναντίον των Τουρκοαιγυπτίων του Ιμπραήμ και ξανά στην Ύδρα. Το 1826 πολέμησε στην Αταλάντη. Το 1828 κατετάγη ως υπολοχαγός στη χιλιαρχία του Καρατάσου.
Κατοίκησε με την οικογένειά του στην Νέα Πέλη Αταλάντης και προικοδοτήθηκε για τις υπηρεσίες του προς την Πατρίδα ως λοχαγός με 6.480 γρόσια. Κατετάγη στην Ε’ τάξη των αξιωματικών. Παρασημοφορήθηκε και έλαβε Αριστείο Ανδρείας. Όμως, αν και βρίσκονταν σε μεγάλη ηλικία, πιστός στο όνειρο της Ελευθερίας της ιδιαίτερης πατρίδας του, ακολουθεί τον Τσάμη Καρατάσο στην Επανάσταση του 1854 στην Μακεδονία.
Ο Τσάμης με πολλούς Μακεδόνες αγωνιστές αντιμετωπίζει τους Τούρκους στην Ορμύλια Χαλκιδικής και στέλνει στις τον Αθανάσιο Βλαχομιχάλη με 50 άνδρες στον Πολύγυρο, όπου τον υποδέχονται οι κάτοικοι ως ελευθερωτή. Ενισχύουν το σώμα του πάνω από 100 άνδρες του Πολυγύρου και κατατροπώνουν τους Τούρκους στο ύψωμα Καβρόλακας, κοντά στο χωριό Βράσταμα. Οι Τούρκοι έχοντας 65 νεκρούς επέστρεψαν νικημένοι στην Γαλάτιστα.
Οι διεθνείς συγκυρίες όμως δεν ευνοούν την επανάσταση και οι πολιτικές πιέσεις προς το νεοσύστατο ελληνικό κράτος είναι αφόρητες. Οι επαναστάτες αποκηρύσσονται και ο Καρατάσος υποχωρεί προς την Κομίτσα Αγίου Όρους, όπου καλεί τον Βλαχομιχάλη να επιστρέψει. Κατά την υποχώρηση του ο Βλαχομιχάλης διαλύει ένα μεγάλο τουρκικό σώμα, που τους καταδίωκε και τελικά περνάει ξανά στην ελέυθερη Ελλάδα, όπου θα τελειώσει τη ζωή του στην Αταλάντη, χωρίς να μπορέσει να δει την ιδιαίτερη πατρίδα του ελεύθερη.
