Εύλογες απορίες και σειρά ερωτημάτων προκαλεί η άρνηση του Ειδικού Δικαστηρίου να καλέσει για κατάθεση στη δίκη του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, τον «Ντούτσε» του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο. Παρά την εισαγγελική κρίση, ότι η παρουσία του πρώην αντιπροέδρου της προηγούμενης συγκυβέρνησης είναι απαραίτητη προκειμένου να φωτιστούν σκοτεινές πτυχές της υπόθεσης που αφορούν στη διαδρομή της λίστας Λαγκάρντ, εντούτοις, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν πρέπει να εξεταστεί ως μάρτυρας.
Η εισαγγελέας, Ξένη Δημητρίου, υπέβαλε το σχετικό αίτημα στο Δικαστήριο, θεωρώντας ως σημαντική τη μαρτυρία του Βενιζέλου, καθώς ως διάδοχος στο υπουργείο Οικονομικών του Παπακωνσταντίνου παρέλαβε το επίμαχο στικάκι με τη λίστα Λαγκάρντ τον Αύγουστο του 2011, από τον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ιωάννη Διώτη. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, ο Βενιζέλος απέστειλε το επίμαχο στικάκι στον «εταίρο πλήρους ευθύνης» Σαμαρά στις 2 Οκτωβρίου 2012 και αφού είχε ξεσπάσει ο θόρυβος γύρω από το θέμα της λίστας Λαγκάρντ.
Το απέστειλε, δηλαδή, 4 μήνες μετά την παραλαβή του από τον Διώτη. Αυτό επιβεβαιώθηκε ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου και από τη γραμματέα του Βενιζέλου, Σοφία Μπέλμπα. Παρόλα αυτά, το Ειδικό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της εισαγγελέως για κλήτευση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, χωρίς σχετική αιτιολόγηση. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Δημήτρης Παϊκόπουλος, διέταξε προκαταρκτική εξέταση, με αφορμή τη μηνυτήρια αναφορά που είχε καταθέσει στις 17 Δεκεμβρίου 2014 ο δημοσιογράφος Κώστας Βαλαβάνης στην Εισαγγελία Αθηνών για την κατοχή της λίστας Λαγκάρντ από τον Βενιζέλο κατά την περίοδο που είχε πάψει να είναι υπουργός Οικονομικών.
Ο Βενιζέλος ερευνάται από τη Δικαιοσύνη για το θέμα της κατηγορίας για υπεξαγωγή δημοσίου εγγράφου και κατοχή κι ενδεχομένως επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που προστατεύονται από το τραπεζικό απόρρητο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βενιζέλος κατείχε τη λίστα Λαγκάρντ ως υπουργός Οικονομικών από τις 17 Ιουνίου 2011 μέχρι τις 21 Μαρτίου 2012 και από τις 22 Μαρτίου 2012 μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου 2012 δίχως να έχει την υπουργική ιδιότητα. Για την περίοδο που ο Βενιζέλος ήταν υπουργός, αρμόδια για να διερευνήσει τυχόν ποινικές ευθύνες είναι η Βουλή, με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Υπενθυμίζεται ότι το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του Ειδικού Δικαστηρίου για την παραπομπή του Παπακωνσταντίνου επιβεβαίωνε ότι η συγκεκριμένη λίστα είναι δημόσιο έγγραφο που παραδόθηκε επίσημα στο Ελληνικό κράτος από τις γαλλικές αρχές. Από αυτά τα δεδομένα προκύπτει ότι ο Βενιζέλος είχε στην κατοχή του τη λίστα για 6 μήνες, χωρίς να έχει την υπουργική ιδιότητα και δίχως κανένα δικαίωμα να την κατέχει. Το έγγραφο αυτό ήταν πολύ σημαντικό, καθώς περιείχε απόρρητα προσωπικά και τραπεζικά δεδομένα 2.059 τουλάχιστον καταθετών. Παρότι κατηγορήθηκε ο Βενιζέλος ότι αυτή η λίστα μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για άνομη χρήση, εντούτοις αυτός δεν απάντησε σ’ αυτές τις κατηγορίες. Για το εξάμηνο, στο οποίο αναφέρεται η μηνυτήρια αναφορά, ο Βενιζέλος δεν καλύπτεται από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, επομένως θα πρέπει να οδηγηθεί σε δίκη με απλή άρση της ασυλίας του από τη Βουλή. Το ερώτημα, το οποίο τίθεται, είναι εάν θα προχωρήσουν οι διαδικασίες, όπως οφείλει ο νόμος στην περίπτωση του θρασύτατου πολυλογά Βενιζέλου, ή αν κι αυτή η υπόθεση θα κουκουλωθεί προς χάριν της ενότητας του ψευδεπίγραφου «συνταγματικού τόξου».
