Προκλητικότατος για πολλοστή φορά ο λεγόμενος “υπουργός” εξωτερικών του ψευδοκράτους, Οζντίλ Ναμί, λέγοντας ότι αν η ελληνοκυπριακή πλευρά επιθυμεί να αλλάξει συμπεριφορά και να κάνει θετικά βήματα στο Κυπριακό, θα πρέπει να το πράξει αρχίζοντας με την άρση της λεγόμενης “απομόνωσης” των Τουρκο”κυπρίων”, διαγράφοντας με μιας την αιτία και τον λόγο που η Κύπρος σήμερα βρίσκεται στην παρούσα κατάσταση. 

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τουρκο”κυπριακό” Τύπο, σε ομιλία του σε συνέδριο με τίτλο “Το Κυπριακό και οι διαπραγματεύσεις επίλυσης του” στο Κατάρ, όπου βρίσκεται για επαφές, ο Οζντίλ Ναμί είπε ότι μέσα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, “η επίλυση του Κυπριακού είναι το ευκολότερο θέμα” και η επίλυση του θα οδηγήσει στην αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας, Κύπρου, χωρών Ανατολικής Μεσογείου και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναφερόμενος στο θέμα των υδρογονανθράκων, είπε ότι η λανθασμένη διαχείριση τους θα χειροτερέψει την κατάσταση ενώ η σωστή διαχείριση τους θα επηρεάσει θετικά και την πορεία των διαπραγματεύσεων για επίλυση του Κυπριακού. Τέλος, τόνισε ότι ο Νίκος Ανανστασιάδης θα πρέπει να επιστρέψει “άνευ όρων” στο τραπέζι των συνομιλιών και να συζητήσει και το θέμα της διαχείρισης των υδρογονανθράκων.

Οι στόχοι τους ξεκάθαροι. Να ελέγχουν το Φυσικό μας Αέριο μας, από το οποίο θέλει να καρπωθεί οφέλη η Τουρκία, που έχει σαν δούρειο ίππο τα φερέφωνα της, τους Τουρκοκύπριους. Παράλληλα όμως προσπαθεί ξεκάθαρα βγάλει από την απομόνωση το μόρφωμα των κατεχομένων και να του δώσει κρατική υπόσταση.

Παρά τις συνεχείς και απύθμενες προκλήσεις οι πολιτικάντηδες μας συνεχίζουν να σφυρούν αδιάφορα, κάνοντας ότι τίποτα δεν συμβαίνει, προσπαθώντας να μείνουν με τον τίτλο του «GoodBoy».

Ας γνωρίζουν οι αδέξιοι και τραγικά ανίκανοι αξιωματούχοι χαρτογιακάδες ότι κανένας λαός δεν σώθηκε με τα «yessir». Αντιθέτως ο Ελληνισμός έγραψε χρυσές σελίδες ιστορίας με τα στεντόρεια ΟΧΙ του.

Ως πότε θα ανεχόμαστε να υποβαθμίζεται το Κυπριακό και οι βάρβαροι καταπατητές των εδαφών μας να παρουσιάζονται ως θύματα; Ως πότε θα ανεχόμαστε ριψάσπιδες να μας διοικούν;