Τελέστηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Παναγίας της Φανερωμένης στη Λευκωσία το Θρησκευτικό και Εθνικό μνημόσυνο του αγωνιστή της Ε.Ο.Κ.Α., Πετράκη Γιάλλουρου.
Ο Πετράκης γεννήθηκε στο χωριό Ριζοκάρπασο, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 29 Αυγούστου 1938, φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Ριζοκαρπάσου, και όταν φονεύθηκε, ήταν τελειόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου.
Λόγος του και κουβέντα του, ήταν πάντα η Ελλάδα. Καημός του και πόθος, όνειρο και τραγούδι του, η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
“Να αγωνιζόμαστε πρέπει, μάνα, να αγωνιζόμαστε για την Κύπρο μας “.
Ήταν ο υπεύθυνος των μαθητικών ομάδων του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Καθήκοντά του ήταν η οργάνωση των μαθητών του σχολείου του, η γραφή και διδασκαλία τραγουδιών αγωνιστικού περιεχομένου, η διανομή φυλλαδίων, η απόκρυψη και διακίνηση οπλισμού, η μεταφορά της αλληλογραφίας και η οργάνωση μαχητικών μαθητικών διαδηλώσεων. Για τις δραστηριότητές του αυτές είχε επισημανθεί από τους κατακτητές, οι οποίοι τον κυνηγούσαν.
Στις 6 Φεβρουαρίου 1956 οι μαθητές του Γυμνασίου Αμμοχώστου συγκρούστηκαν με τον στρατό, γι΄αυτό διατάχθηκε το κλείσιμο του Γυμνασίου.
Την επομένη, 7 Φεβρουαρίου 1956, μεγάλη μερίδα μαθητών του Γυμνασίου και του Εμπορικού Λυκείου Αμμοχώστου συγκεντρώθηκαν στην οδό Ερμού και οργάνωσαν διαδήλωση. Κατά τη διάρκειά της έστησαν οδοφράγματα και λιθοβολούσαν τους Άγγλους στρατιώτες. Εκείνοι χρησιμοποίησαν πραγματικά πυρά εναντίον των διαδηλωτών. Κατά την αποχώρηση, Άγγλος στρατιώτης στόχευσε και πυροβόλησε τον Πετράκη Γιάλλουρο στο μέρος της καρδιάς. Ο Πετράκης προχώρησε δέκα βήματα περίπου, κραύγασε “ζήτω η ένωση” και έπεσε.
Ήταν ο πρώτος μαθητής που το αίμα του πότισε τη γη της ελληνικής Κύπρου. Η θυσία του θα διδάσκει στις επόμενες γενιές το δρόμο της αρετής και του καθήκοντος για την ελευθερία της πατρίδας.
Και η σφαίρα διέτρησε τον πνεύμονά του. Προτού εκπνεύσει ανεφώνησε: «ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ»….
Εκ μέρους του Προέδρου του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.) Χρίστο Χρίστου, στεφάνι κατέθεσε ο Πρόεδρος της Νεολαίας, Σωτήρης Παπακυριακού.
