Εν έτει 2020 με τον πλανήτη να βιώνει μια εξαιρετικά δύσκολη υγειονομική και οικονομική κατάσταση. Η πανδημία Covid-19 αποτελεί σοβαρή απειλή για δημόσια υγεία, την κοινωνική ζωή, αλλά και την οικονομία.
Πριν από 8 μήνες περίπου ακούσαμε για πρώτη φορά, την λέξη «lockdown». Χωρίς να ξέρουμε πολλά-πολλά γι’ αυτό αλλά βλέποντας τις χώρες η μία πίσω από την άλλη να λαμβάνουν το συγκεκριμένο μέτρο «τρέξαμε και εμείς» να προλάβουμε. Όπως φάνηκε εκ των υστέρων η κυβέρνηση στο πρώτο lockdown έκανε ένα τεράστιο σφάλμα κατά την άποψη μου. Με πολύ λίγα άτομα θετικά άτομα προσβεβλημένα στον ιό και με την αμεσότητα της εφαρμογής του lockdown, οδηγηθήκαμε σε στραγγαλισμό της οικονομίας του τόπου ακολουθώντας την υπόλοιπη Ευρώπη και κυρίως την Ελλάδα μη έχοντας δικό μας στρατηγικό σχέδιο και πλάνο.
Το κλείσιμο της χώρας δημιούργησε πολλά προβλήματα στην αγορά. Αρκετές χιλιάδες επιχειρήσεις στην Κύπρο έφτασαν τότε στο χείλος της καταστροφής με τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης να μην είναι ικανοποιητικά.
Σήμερα βρισκόμαστε στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, με το επίκεντρο μέχρι στιγμής κατά τους αρμόδιους την Λεμεσό και την Πάφο. Απόφαση, ένας βιαστικός αποκλεισμός δύο πόλεων… Προσπαθώ να δικαιολογήσω την πρώτη απόφαση, έστω και δύσκολα.. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την υφήλιο γεγονός… Τώρα όμως δεν μπορώ! Πως γίνεται να στήνεις οδοφράγματα ανάμεσα στις πόλεις; Πως γίνεται ενώ οι επιχειρήσεις να βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής να στραγγαλίζεις την οικονομία και να αφήνεις ανοιχτές πληγές στον απλό κόσμο;
Ο καιρός για να προετοιμαστεί το υγειονομικό μας σύστημα ήταν πολύς! Χώρες μέσα σε 6 μέρες έκτιζαν νοσοκομεία για να ριχθούν στην μάχη. Ο κόσμος έκανε το καθήκον του. Η κυβέρνηση φαίνεται πως ΟΧΙ!
Δυστυχώς ο κόσμος τις Λεμεσού και Πάφου νιώθει ότι είναι σε «πόλεμο». Σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα τα οδοφράγματα θυμίζουν καταστάσεις πράσινης γραμμής. Τέτοια αυστηρά μέτρα καλό θα ήταν να υιοθετηθούν στα πραγματικά οδοφράγματα μέχρι την λύση του Κυπριακού προβλήματος. Μέσα σε όλα αυτά ας το σκεφτούν οι κυβερνώντες…
Όλα αυτά συμβαίνουν στην οικονομία όταν υπάρχουν τομείς που έχουν φτάσει σχεδόν στην κατάρρευση. Οι χώροι εστίασης, τα γυμναστήρια πολλά κατάστημα με κλειστούς χώρους εκπέμπουν SOS. Για τις επιχειρήσεις και τους ιδιοκτήτες τους, το θέμα των ενοικίων επιχειρήσεων αποτελεί γόρδιο δεσμό που η κυβέρνηση είναι ανίκανη να το επιλύσει.
Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα δεδομένα, πρέπει να εξευρεθούν οι κατάλληλοι τρόποι για να διατηρηθεί μια ισορροπία ανάμεσα στα μέτρα αντιμετώπισης της επιδημίας από τη μια και συνέχιση της οικονομικής δραστηριότητας από την άλλη. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε ενώπιον τραγικών εξελίξεων. Ανεργία, φτώχια κτυπούν την πόρτα σε κάθε οικογένεια του τόπου μας… Πρέπει να προλάβουμε!!!
Πόλυς Ανωγυριάτης
Επιχειρηματίας
Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΕΛΑΜ
