Μπροστά σε ένα νέο σταυροδρόμι βρίσκεται το Κυπριακό πρόβλημα μετά την συνάντηση Αναστασιάδη και Ακιντζί με τον νέο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες, στην Νέα Υόρκη. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιογραφικές υπηρεσίες την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ πέτυχε να οδηγήσει τις δύο πλευρές εκ νέου σε διάλογο στην Γενεύη.
Βεβαίως για μια ακόμη φορά η δική μας πλευρά σύρθηκε στην διαπραγμάτευση χωρίς να εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις που είχαν τεθεί για σαφή αναφορά στο κεφάλαιο των εγγυήσεων και της ασφάλειας. Αυτό δείχνει πως η πλευρά μας θα οδηγηθεί στην Γενεύη με ουσιαστικό σκοπό είτε στην συμφωνία μιας λύσης η οποία θα είναι εξ ορισμού κατάφωρα αρνητική για τον Κυπριακό Ελληνισμό είτε θα αναγκαστεί να διακόψει τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες υπό την απειλή της τουρκικής αντίδρασης σε περίπτωση οριστικού ναυαγίου!
Άλλωστε οι συγκεκαλυμμένες απειλές για τις έρευνες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκφράστηκαν ακόμη και από τον «ανεξάρτητο» διαπραγματευτή του ΟΗΕ τον Νορβηγό Έσπεν Μπαρθ Έιντε. Συγκεκριμένα σε συνέντευξή του σε Ελλαδική εφημερίδα έπειτα από ερώτηση του δημοσιογράφου αν φοβάται για θερμό επεισόδιο το καλοκαίρι, ανέφερε ξεκάθαρα πως ένα θερμό επεισόδιο είναι πολύ πιθανό και πως ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί είναι οι δύο πλευρές να βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Εμμέσως πλην σαφώς ο Νορβηγός διπλωμάτης μας είπε πως αν δεν βρισκόμαστε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η Τουρκία είναι πολύ πιθανόν να «κάνει την κίνησή της» στην Αν. Μεσόγειο…
Αλήθεια πως θα μπορούσε να αντιδράσει η Κυπριακή Δημοκρατία, αν η Τουρκία προσπαθούσε με στρατιωτικά μέσα να διακόψει τις έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ; Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτά τα σενάρια ή απλά θα παρακολουθούμε άπραγοι καταγγέλλοντας την Τουρκία στα διεθνή φόρα ακόμα μία φορά; Γιατί οι διαδοχικές κυβερνήσεις από το 2003 (όταν υπήρξαν οι πρώτες ενδείξεις για κοιτάσματα στην κυπριακή ΑΟΖ) και εντεύθεν δεν φρόντισαν να υπάρχει έστω και μία μικρή ναυτική δύναμη αποτροπής; Ως Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο είχαμε από το 2008 χτυπήσει το καμπανάκι για το κενό ισχύος στην θάλασσα αλλά και γενικότερα στην απαξίωση της Εθνικής Φρουράς ως σύνολο.
Οι Προεδρικές Εκλογές και το διακύβευμα του ΕΛΑΜ
Όλα αυτά σε μια χρονική περίοδο που στο εσωτερικό σκηνικό στην πρώτη γραμμή της συζήτησης έχουν περάσει οι προεδρικές εκλογές, περιθωριοποιώντας τις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό. Ήδη οι πρώτοι υποψήφιοι για την Προεδρία της Δημοκρατίας έχουν υποβάλει επίσημα τις υποψηφιότητές τους ενώ και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για τις δικές τους υποψηφιότητες.
Όπως ήταν αναμενόμενο ο Γιώργος Λιλλήκας έτρεξε να προκαταλάβει τις διεργασίες του ενδιάμεσου χώρου ανακηρύσσοντας πρώτος την υποψηφιότητά του πιστεύοντας ότι θα είχε έτσι το προβάδισμα για το χρίσμα. Δεν υπολόγισε όμως τον Νικόλα Παπαδόπουλο ο οποίος κινήθηκε μεθοδικά, προσεταιριζόμενος την Ε. Θεοχάρους, αφού είχε εξασφαλισμένη την υποστήριξη της ΕΔΕΚ μετά την υποστήριξη του Μ. Σιζόπουλου για την προεδρία της Βουλής.
Το ΑΚΕΛ από την άλλη έχει βρεθεί σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Η διακυβέρνηση Χριστόφια όπως φαίνεται έχει αφήσει ανεξίτηλα τα ίχνη της στην συλλογική μνήμη της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει διαθέσιμος υποψήφιος από το κόμμα για να κατεβεί ως υποψήφιος Πρόεδρος με την προοπτική να έχει μια καλή παρουσία. Έτσι το «κόμμα του Λαού» όπως όλα δείχνουν έχει στραφεί στην υποψηφιότητα ενός σχετικά άγνωστου επιχειρηματία, του Μάικ Σπανού, όπως στη δεκαετία του 80 υποστήριξε τον Γιώργο Βασιλείου. Ένας υποψήφιος που το πλούσιο βιογραφικό του έχει να επιδείξει ανάμεσα στα άλλα την θέση που είχε ως CEO της τουρκικής Coca-Cola! Αλήθεια θα πίστευε ποτέ κανείς πως ένας υποψήφιος κομμουνιστικού κόμματος θα είχε ποτέ του ως υποψήφιο έναν διευθύνων σύμβουλο της καπιταλιστικής Coca-Cola;
Ο ΔΗΣΥ έχει θεωρητικά την ευκολότερη δουλειά μιας και ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας προέρχεται από τις τάξεις του και το πιθανότερο να είναι ο υποψήφιος Πρόεδρος για επερχόμενες εκλογές.
Αρκετοί είναι αυτοί που καλόπιστα έρχονται στα γραφεία του ΕΛΑΜ και μας λένε πως το ΕΛΑΜ θα πρέπει να ενισχύσει την προσπάθεια του Ενδιάμεσου χώρου για να αποφύγουμε μια νέα διακυβέρνηση είτε του ΔΗΣΥ είτε του ΑΚΕΛ.
Στο επιχείρημα αυτό έχουμε απαντήσει επανειλημμένως. Το ΕΛΑΜ είναι ένα Εθνικιστικό κόμμα το οποίο αντιτίθεται σε οποιαδήποτε λύση ομοσπονδίας. Ως εκ τούτου δεν μπορούμε να είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο με ένα υποψήφιο ο οποίος υποστηρίζει την ΔΔΟ με το «σωστό περιεχόμενο», ούτε με κάποιον άλλο ο οποίος υποστηρίζει την πολυπεριφερειακή ομοσπονδία.
Το ΕΛΑΜ έχει ήδη δηλώσει πως θα κατέλθει στις επερχόμενες εκλογές με δικό του υποψήφιο. Μοναδικός μας σκοπός να δώσουμε στον πολίτη αυτής της πατρίδας μια καθαρή επιλογή, μια επιλογή μακριά από το πολιτικό κατεστημένο που μας έχει φέρει στην παρούσα κατάσταση.
Είμαστε έτοιμοι μέσω της υποψηφιότητας αυτής, να δώσουμε πίσω στον Έλληνα της Κύπρου τη χαμένη του αξιοπρέπεια και να προτείνουμε λύσεις για τα καθημερινά του προβλήματα.
Ισλαμική τρομοκρατία- Ο εφιάλτης επιστρέφει!
Μέσα σε μόλις δεκαπέντε μέρες η Μ. Βρετανία έχει δεχθεί δύο τρομοκρατικές επιθέσεις μετρώντας δεκάδες νεκρούς και τραυματίες από πυρήνες του Ισλαμικού Κράτους. Μάλιστα στην πρώτη επίθεση, η οποία έγινε στο Μάντσεστερ, μια οκτάχρονη Κύπρια ομογενής ήταν ανάμεσα στα θύματα των τρομοκρατών.
Η Ευρώπη παρακολουθεί συγκλονισμένη τις επιθέσεις. Πόσο εύκολο όμως είναι να αντισταθεί στις επιθέσεις αυτές όταν έχει ανοίξει τα σύνορά της αφήνοντας να εισρεύσουν εντός της εκατομμύρια μετανάστες, ανάμεσα σε αυτού και εν υπνώσει πυρήνες των τζιχαντιστών; Δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων συνεχίζει την ίδια πολιτική των ανοικτών συνόρων, πράγμα που θα οδηγήσει νομοτελειακά σε νέες επιθέσεις και σε βάθος χρόνου πρόκειται να αλλάξει την Ευρώπη όπως την γνωρίζουμε σήμερα.
Η μόνη αντίσταση σε όλα αυτά είναι τα Εθνικιστικά και πατριωτικά κόμματα στην Ευρώπη, τα οποία βρίσκονται σε άνοδο σε όλη την ήπειρο.
Χρίστος Χρίστου
Πρόεδρος
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
*Το πιο πάνω άρθρο γράφτηκε στις αρχές Ιουνίου, για την εφημερίδα “Ελλάς του Νότου”
