Η Νίνα Δρουσιώτου-Χατζημιλτή, ήταν από τις πρώτες γυναίκες που είχαν ενεργό ρόλο από την αρχή του Αγώνα. Μία από τις ικανότερες και δραστηριότερες Ελληνίδες της Κύπρου, χρησιμοποιήθηκε ως σύνδεσμος του τομέα Λεμεσού, συνόδευε καταζητούμενους και δακτυλογραφούσε έγγραφα της Οργανώσεως. Στο σπίτι της γινόντουσαν συναντήσεις από τα μέλη της Οργάνωσης, ειδίκοτερα όσοι είχαν αποσταλθεί από το <<Κέντρο>>.
Κατά τις μεγάλες επιχειρήσεις του Χάρτινγκ τον Ιούνιο του 1956, ο Αρχηγός Γεώργιος Γρίβας-Διγενής μετά τη διαφυγή του από τους στρατιωτικούς κλοιούς, συνοδεύτηκε από την Νίνα Δρουσιώτου-Χατζημιλτή διά αυτοκινήτου κατά την διαδρομή από τη Γεράσα στη Λεμεσό. Υπήρξε προσωπικός σύνδεσμος του Αρχηγού κατά τη περίοδο Ιουνίου-Σεπτεμβρίου του 1958, ενώ πήρε και μέρος στη κατασκευή κρησφύγετου στη Λεμεσό.
Χρησιμοποιήθηκε σε πολύ σοβαρές αποστολές και για οποιαδήποτε επείγουσα διαταγή του Αρχηγού ή αποστολή κινητοποιούνταν εκείνη η οποία γνώριζε και τον τόπο διαμονής του. Προσέφερε πολλές υπηρεσίες και υπέδειξε τόσο θάρρος που προκαλούσε το θαυμασμό ακόμα και του ίδιου του Αρχηγού. Όταν εξαιτίας των επανειλημμένων περιορισμών κατ’ οίκον της νεολαίας στη Λεμεσό κινδύνευσαν οι δράσεις της Οργάνωσης, ο Αρχηγός αποφάσισε να δημιουργήσει ανεξάρτητο και μυστικό δίκτυο συνδέσμων και χρησιμοποίησε τη Νίνα προκειμένου να εξυπηρετήσει το υφιστάμενο αυτό δίκτυο. Είχε τη δυνατότητα να εξαιρεθεί από το κατ’ οίκον περιορισμό εξαιτίας της εργασίας της, αφού εργαζόταν στα γραφεία Κότσαπα που τροφοδοτούσε εργολάβους με υλικά, οι οποίοι είχαν αναλάβει τα στρατιωτικά έργα. Έτσι λοιπόν, όσο διαρκούσε ο περιορισμός, η Νίνα ήταν εκείνη που μπορούσε να μεταφέρει την οποιαδήποτε αλληλογραφία.
Παρά την προσοχή που προκάλεσε σε πράκτορες των Βρετανικών αρχών και τις συνεχείς εφόδους στο σπίτι της και στο γραφείο της, εκείνη πάντα μπορούσε με ευφυΐα και περίσσιο θάρρος να τους παραπλανά και ποτέ να μη βρίσκουν οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο. Τον Ιανουάριο του 1957 συνελήφθη από τους Άγγλους μαζί με άλλα στελέχη αλλά και πάλι μετά την ανάκριση αφέθηκε ελεύθερη. Από τις ερωτήσεις που τις έκαναν φάνηκε ότι κάποιος την είχε προδώσει και από τη στιγμή που αφέθηκε ελεύθερη, τέθηκε υπό στενή παρακολούθηση από τον Άγγλο ανακριτή Πήαρς.
Ο Αρχηγός θεωρώντας άκρως επικίνδυνο τον Άγγλο ανακριτή, έδωσε εντολή να εκτελεστεί. Παρ’ ότι τραυματίστηκε σοβαρά, ο ανακριτής τελικά επέζησε και μετά από μικρή παραμονή του στην Αγγλία, επέστρεψε στη Λευκωσία. Παρά τους φόβους για αντίποινα στην Νίνα, εκείνος έπαψε να την ενοχλεί φοβούμενος για δεύτερη απόπειρα εναντίον του.
Η Νίνα άξια επαίνου και θαυμασμού, μέχρι το τέλος του Αγώνα πρόσφερε ασταμάτητα τις υπηρεσίες της με θάρρος, χωρίς στιγμή να δειλιάσει και να κάνει πίσω.
