Στη φωτογραφία ο αείμνηστος σημαιοφόρος Πετράκης Γιάλλουρος, τελειόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, ετών 18 με συμμαθητές του. Πυροβολήθηκε θανάσιμα από τους Άγγλους στρατιώτες σαν σήμερα 7 Φεβρουαρίου, το 1956. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ 

Θάνατος του Πετράκη Γιάλλουρου στην Αμμόχωστο. Κλείσιμο του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου.

[…] Στις 6 Φεβρουαρίου 1956, οι μαθητές του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου συγκρούστηκαν με το στρατό και ο Κυβερνήτης έκλεισε το σχολείο τους. Την επόμενη μέρα, οι μαθητές του Γυμνασίου και του Εμπορικού Λυκείου της ίδιας πόλης οργάνωσαν διαδήλωση και λιθοβόλησαν Άγγλους στρατιώτες, οι οποίοι χρησιμοποίησαν πυρά εναντίον των μαθητών. Κατά την αποχώρηση των μαθητών, Άγγλος στρατιώτης πυροβόλησε θανάσιμα τον σημαιοφόρο του Γυμνασίου Πετράκη Γιάλλουρο (1938-1956). Ο Πετράκης προχώρησε δέκα περίπου βήματα, φώναξε «Ζήτω η Ένωση» και έπεσε νεκρός. Ήταν ο πρώτος μαθητής, που θυσιάστηκε στον Αγώνα της ΕΟΚΑ. Υπήρξε ο υπεύθυνος των μαθητικών ομάδων στο σχολείο του.

133. «Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ μέσα από τον Κυπριακό Τύπο», σ. 102.

145. 

Η δράση του συνοψίζεται ως εξής: «Καθήκοντα του ήταν η οργάνωση των μαθητών του σχολείου του, η γραφή και η διδασκαλία τραγουδιών αγωνιστικού περιεχομένου, η διανομή φυλλαδίων, η απόκρυψη και διακίνηση οπλισμού, η μεταφορά αλληλογραφίας και η οργάνωση μαχητικών μαθητικών διαδηλώσεων».134

Για τις δραστηριότητές του αυτές ο Πετράκης Γιάλλουρος επισημάνθηκε από τους Άγγλους και με την ευκαιρία που τους δόθηκε τον πυροβόλησαν.

Ένα απόσπασμα επιστολής, που ο Πετράκης Γιάλλουρος έγραψε στον πατέρα του στις 18 Νοεμβρίου 1955, δείχνει τη φλογερή φίλοπατρία του: «Την Βαθείαν, την απόλυτον ευτυχίαν προσφέρει εις τον άνθρωπον, και ιδίως όταν τούτος είναι Έλληνας, η ορμή προς τα ανώτερα ιδανικά, την αγάπην προς την πατρίδα και τον πόθο ακόμη και να θυσιασθή για την Ελευθερία της, που είναι και δική του ατομική ελευθερία και αξιοπρέπεια».135

134. «Οι ηρωομάρτυρες της ΕΟΚΑ»,σ. 26.

146.

Καταρτισμός Σωμάτων ξυλοκοπήματος από την Αστυνομία.

Η Αστυνομία έδρασε βάναυσα σ’ όλη τη περίοδο του απελευθερωτικού Αγώνα. Από τον Φεβρουάριο του 1956, ιδιαίτερα συστηματοποιήθηκε το ξυλοκόπημα από τα μέλη της, σύμφωνα με οδηγίες του Αρχιαστυνόμου Ρόμπινς, που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα της Αστυνομίας στις 10 Φεβρουαρίου 1956. Οι οδηγίες αυτές έλεγαν:

«Όλοι οι διαθέσιμοι άνδρες πρέπει να οργανωθούν εις Σώματα ξυλοκοπήματος και δια να επιτευχθή τούτο ο κλάδος τροχαίας πρέπει να περιορισθή εις το ελάχιστον δυνατόν όριον, μόνον δια την ανίχνευσιν δυστυχημάτων τροχαίας, ως και τεχνικών ζητημάτων. Το περισσεύον προσωπικόν να οργανωθή εις Σώρατα ξυλοκοπήματος υπό τας διαταγάς τομεάρχου, λοχίου του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι αστυνομικοί γραφείς πρέπει να περιορισθούν, δια να χρησιμοποιηθούν περισσότεροι άνδρες εις τους δρόμους».136 […]

Πηγή: Πανεπιστήμιο Κύπρου – Ψηφιακή Βιβλιοθήκη

Ιστορία του Aπελευθερωτικού Aγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. (1955-1959) 

Εθνομάρτυρες Γεώργιος Παπαβερκίου και Τάκης Σοφοκλέους

[…] Στις 7 Φεβρουαρίου 1957 ο Τάκης Σοφοκλέους με το Γεώργιο Παπαβερκίου έστησαν ενέδρα στην τοποθεσία Αμπελάκια του χωριού Προδρόμι, σε απόσταση 15 μόνο λεπτών από το στρατόπεδο της Λίμνης, όπου διέμεναν 2 χιλιάδες Άγγλοι στρατιώτες. Τοποθέτησαν νάρκη για την ανατίναξη φάλαγγας αυτοκινήτων των Άγγλων και ανέμεναν οπλισμένοι με αυτόματα όπλα. Ακολούθησε μάχη κατά την οποία σκοτώθηκαν πέντε στρατιώτες και τραυματίστηκαν άλλοι επτά. Οι δυο ήρωες δέχτηκαν τα πυρά των στρατιωτών άλλου οχήματος που ακολουθούσε και σκοτώθηκαν και οι δυο. Την επομένη της ταφής τους, 8 Φεβρουαρίου 1957, συναγωνιστές του, εκδικούμενοι το θάνατό τους, επιτέθηκαν με ηλεκτρικές νάρκες και ανατίναξαν στρατιωτικά αυτοκίνητα πλήρη στρατιωτών στα χωριά Κρίτου – Τέρα και Κινούσα.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ!