Όταν ο ζυγός της σκλαβιάς των 400 χρόνων έγινε πια ασήκωτος, όταν η υπέροχη, αδούλωτη γενιά του Καραϊσκάκη, του Ανδρούτσου, του Κολοκοτρώνη, των Σουλιωτών, με εξαντλημένη πλέον την υπομονή, μη έχοντας άλλη επιλογή, ξυπόλητοι και αγράμματοι, με κάτι παλιολιανοντούφεκα, λιανίσανε ολόκληρη Οθωμανική Αυτοκρατορία ανακόπτοντας και κατακόπτοντας τους βαρβάρους με παράτολμη περιφρόνηση προς τον θάνατο.
Κύριο χρέος μας λοιπόν να τιμούμε τους ήρωες μας αλλά και να αποδειχτούμε άξια τέκνα αυτών καθώς σήμερα τα σκυλιά στη γειτονιά μας αλυχτάνε και φωνάζουνε. Όταν το Έθνος προκαλείτο, όταν είχε προβλήματα με τους γείτονες και συγκεκριμένα με τον γείτονα, πάντα ήμασταν λιγότεροι, πιθανών και σήμερα επειδή έχουμε συνηθίσει στη σημερινή εποχή να καταλαβαίνουμε μόνο νούμερα, να είναι το ίδιο. Όμως ο Ελληνισμός δεν μεγαλούργησε ποτέ με τα νούμερα, πάντα ήμασταν λιγότεροι, πάντα ήμασταν πιο κακά εξοπλισμένοι από τον βάρβαρο και πάντα καταφέρναμε αυτό για το οποίο είμαστε σήμερα ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ.
«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ιξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου,
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί, όντες ο κόσμος λείψει!…
αμμά ξέρε πως ύλαντρον όντες κοπεί καβάτζιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Το ‘νιν αντάν να τρω’ την γην, τρώει την γην θαρκέται
μα πάντα τζιείνον τρώεται τζαι τζιείνον καταλύεται.»
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΕΣ
Γιώργος Τομαράς
Μέτωπο Νεολαίας
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
