Η «γκετοποίηση» των Κέντρων Υποδοχής είναι πλέον γεγονός και οι “κακόμοιροι” μετανάστες άρχισαν να δείχνουν τα πρώτα δείγματα γραφής, αλλά και το τι θα επακολουθήσει αν αφεθούν δήθεν να ενταχθούν στην Κυπριακή Κοινωνία. Όσα βλέπουμε να συμβαίνουν σε άλλες χώρες δυστυχώς φαίνεται να τα κληρονομούμε και εμείς, ενώ η τοπική φιλήσυχη κοινωνία να μην είναι διόλου σίγουρη για το τι θα μας ξημερώσει αύριο…
Όπως ενημερωθήκαμε ισχυρή αστυνομική δύναμη εξακολουθεί να παραμένει στο Κέντρο Υποδοχής Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου μετά τα χθεσινοβραδινά επεισόδια που σημειώθηκαν μεταξύ των αιτητών ασύλου. Σύμφωνα με την Αστυνομία, γύρω στις 8.10 χτες το βράδυ λειτουργός του Κέντρου Υποδοχής Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου, κατήγγειλε στην Αστυνομία πως στις εγκαταστάσεις του Κέντρου σημειώθηκε συμπλοκή με τη συμμετοχή 100 και πλέον ατόμων.
Οι αστυνομικοί που έφθασαν στο χώρο διαπίστωσαν πως επρόκειτο για συμπλοκή μεταξύ αιτητών ασύλου που ήταν χωρισμένοι σε δύο παρατάξεις και οι οποίοι με τη θέα των ανδρών ασφαλείας διασκορπίστηκαν στο χώρο του Κέντρου. Από τη συμπλοκή τραυματίστηκε ελαφρά ένας 19χρονος Παλαιστίνιος από τη Συρία φέροντας, όπως διαπιστώθηκε από τους γιατρούς του Νοσοκομείου Λάρνακας όπου μεταφέρθηκε, ένα ασήμαντο θλαστικό τραύμα κάτω από την αριστερή μασχάλη, σύμφωνα με την Αστυνομία.Όπως αναφέρθηκε, ομάδα των παλιών ενοίκων του Κέντρου Υποδοχής ζήτησε το λόγο από νεοαφιχθέντες Παλαιστίνιους από τη Συρία και το Λίβανο, για διαφορά που είχε προκύψει κατά τη διάρκεια παιχνιδιού των παιδιών παλιών και νεοφερμένων μεταναστών.
Τα έκτροπα ξεκίνησαν ήδη καθώς ήταν αναμενόμενο, κι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και γενικά στην Ευρώπη φαίνεται πως εμάς σαν Πολιτεία μάλλον δεν μας ανησυχεί και πολύ. Μας κρατά άλλωστε απασχολημένους με τις ”συνομιλίες” ο μεγαλοϊδεάτης, κ. Ανανστασιάδης… Μπορεί όμως να αναλογιστεί κανείς την επικινδυνότητα του προβλήματος; Έστω για μια στιγμή. Δεν απαιτείται και ιδιαίτερη διορατικότητα.
Όλοι αυτοί οι ιδιόρυθμοι ξένοι αγνώστου προέλευσης πολλές φορές, αφού εντελώς “τυχαία” τα πιστοποιητικά τους εξαφανίζονται, δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν μπορούν να ζήσουν ειρηνικά σε μια κλειστή μικροκοινωνία με ομοεθνείς τους, ούτε για μια μέρα, πόσο μάλλον αν αφεθούν να διακινούνται ελεύθεροι έξω στις πόλεις και τα χωριά μας, ανάμεσα σε φιλήσυχους κατοίκους του νησιού… Ουαί και αλίμονο μας!
