Η κυπριακή κυβέρνηση πρέπει να ξεκαθαρίσει στους ευρωπαίους εταίρους της, ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο Κύπρου-Τουρκίας ή Ελλάδας-Τουρκίας αλλά πρόβλημα Ευρώπης-Τουρκίας, κάτι που όλο αυτό τον καιρό αποφεύγουν να αναγνωρίσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έγινε η διάσκεψη, αφού ο κίνδυνος παταγώδους αποτυχίας ήταν ολοφάνερος, έτσι προφασίστηκαν ένα αδιευκρίνιστο κρούσμα κορωνοιού για να κερδιθεί χρόνος ούτως ώστε να καμφθεί η αντίδραση της Κύπρου.
Η ΕΕ έχει ένα σοβαρό πρόβλημα, η διαφαινόμενη απώλεια του ελέγχου του σκληρού πυρήνα της ένωσης από τους τουρκόφιλους Γερμανούς, αποτέλεσμα από μια σειρά από εσωτερικές διενέξεις, η κρίση στην ευρωζώνη του 2008 και η πολιτική των μνημονίων, το μεταναστευτικό, η σύγκρουση με την Ρωσία, ο ευρωσκεπτικισμός και η άνοδος πατριωτικών εθνικών κομμάτων, το Brexit, κορωνοιός, κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο και τέλος η Λευκορωσία, αποδυνάμωσαν την ισχύ της άλλοτε κραταιάς καγκελαρίας, η οποία απεγνωσμένα προσπαθεί να τα χώσει όλα κάτω από το χαλί. Εφευρίσκοντας νέους εχθρούς που απειλούν την παγκόσμια ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φυσικά, οι Γερμανοί για τα μόνα δικαιώματα που ενδιαφέρονται είναι τα επενδυτικά τους δικαιώματα κατά αποκλειστικότητα.
Η λύτρωση των Βρετανών από την ευρωπαϊκή Σοβιετία, δημιούργησε μια άλλη εξέλιξη αφού οι Γάλλοι ανάκτησαν τον ρόλο του δελφίνου και του περιφερειακού παίκτη στην Μεσόγειο, κάτι που απόλυτα συμφέρει τους Έλληνες στον ακηρυχτο πόλεμο ή καλύτερα στην ανακωχή με τους Τούρκους αλλά στεναχωρεί ιδιαιτέρως το Βερολίνο.
Το εμπάργκο πώλησης οπλικών συστημάτων στην Τουρκία από την ΕΕ, αποδυναμώνει τους σχεδιασμούς της Τουρκίας για ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής της πολιτικής. Φυσικά αυτό δεν την αποτρέπει να αναπτύξει περαιτέρω την δική της εγχώρια παραγωγή, κάτι όμως που θα της δημιουργεί συνεχώς προβλήματα αφού τα περισσότερα αξιόλογα οπλικά συστήματα γίνονται με συμπαραγωγή με άλλες χώρες που διαθέτουν την απαιτούμενη τεχνολογία, πλέον αυτές βλέπουν την Τουρκία με μισό μάτι. Οι Γερμανοί οι οποίοι έχουν να παραδώσουν σύγχρονα υποβρύχια στους Τούρκους, βλέπουν μια πιθανότητα εμπάργκο πώλησης όπλων στην Τουρκία εμπόδιο στις οικονομικές σχέσεις τους, με πιθανό αποτέλεσμα την απομάκρυνση της δεύτερης από τον έλεγχο τους, δίνοντας την ευκαιρία σε Ρωσία και Κίνα να συμπληρώσουν αυτό το κενό.
Τις επόμενες μέρες θα γνωρίζουμε, η διασύνδεση των μέτρων εναντίον της Λευκορωσίας με μέτρα εναντίον της Τουρκίας όπως πολύ ορθά ζητά η ΚΔ, είναι κάτι που η δική μας πλευρά πρέπει να εμμένει μέχρι εσχάτων, ευχή να μην ξαναδούμε κυβιστήσεις τύπου κουρέματος, δημοψήφισμα και Πρέσπες του αριστερού Τσίπρα, πρόσφατη εγκατάλειψη της Κύπρου από τον δεξιό Μητσοτάκη.
Περνώντας στο Λευκορωσικό, το κονκλάβιο της παρακμάζουσας ΕΕ, ασχολείται με τον Λουκασένκο, αγνοώντας τα μεγάλα θέματα που κατατρέχουν τους πολίτες της ΕΕ.
Το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι η Λευκορωσία η οποία ούτε απειλεί χώρες της ΕΕ, ούτε στο παρελθόν έχει απασχολήσει σοβαρά τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ασφάλειας ή διαφθοράς. Πρόκειται για μία μέχρι πρόσφατα φιλήσυχη χώρα, βαθειά θρησκευόμενη ή οποία κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο υπέστη τα πάνδεινα από τους Γερμανούς και τους συμμάχους της αλλά και από τις γειτονικές χώρες που σήμερα υποκριτικά χύνουν μαύρο δάκρυ για τους καημένους τους Λευκορώσους. Μία χώρα που οι ισλαμιστές λαθροεισβολείς αποφευγουν σαν το λιβάνι, αφού σε αυτή την χώρα δεν υπάρχουν ανθρωποειδή που πασκίζουν να διαλύσουν πατρίδες και έθνη για μια χούφτα δολάρια.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό που επιθυμούν οι συνεργάτες του Σόρος, είναι μια επανάληψη του τι συνέβη στην Ουκρανία το 2014 αλλά και το άνοιγμα της αγοράς 10 εκ. καταναλωτών, υπενθυμίζουμε ότι η χώρα αυτή διαθέτει αυτάρκεια, ανεπτυγμένη βιομηχανική παραγωγή, επιδοτούμενη αγροτική παραγωγή και ένα πολύ χαμηλό εξωτερικό δανεισμό, χαμηλό ιδιωτικό χρέος, κάτι που για τα γεράκια της ΕΕ θεωρείται παρθένα περιοχή. Ένα κομμάτι στην καρδιά της Ευρώπης όπου η παγκοσμιοποίηση και ο πολιτιστικός μαρξισμός είναι ανεπιθύμητες έννοιες. Εφόσον δεν μπορούν να προκαλέσουν πόλεμο, προσπαθούν να ανατρέψουν το καθεστώς με οικονομική πίεση. Η Λευκορωσία όμως, σε σύγκριση με άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες έχει ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο και παρουσιάζει την χαμηλότερη ανισότητα μεταξύ των πολιτών της σε σύγκριση με όλες τις χώρες της ΕΕ, διαθέτωντας μια αμιγώς εθνοτική και θρησκευτική σύσταση που δεν επιτρέπει συγκρούσεις πέραν από αυτές που είδαμε πρόσφατα και οι οποίες δεν μπορούν να ανατρέψουν το καθεστώς και να αποσταθεροποιήσουν την χώρα.
Ερχόμενοι στα της οικονομίας της ΕΕ, η αλήθεια είναι ότι αυτή, οικονομικά καταστρέφεται, ο κίνδυνος από τον ιό δεν είναι μόνος υγειονομικός αλλά και οικονομικός, κατατρώει το οικονομικό στερέωμα της ΕΕ, αποσταθεροποιώντας την, με συνεχής υφεσιακές εξάρσεις, αβεβαιότητα, πανικό στις αγορές, έλλειψη επιχειρηματικής πρωτοβουλίας, ανεργία, αποπληθωρισμό. Οι Γερμανοί πλέον δεν μπορούν να επιβάλουν ένα νέο λοιμό όπως έκαναν πριν περίπου 100 χρόνια οι ψυχοπαθείς μπολσεβίκοι στον ουκρανικό πληθυσμό, με το Holodomor, όπου άφησαν στις τύχες τους εκατομμύρια ανθρώπους να πεθάνουν, ούτε να επαναλάβουν τα μέτρα λιτότητας που διέλυσαν πριν 10 χρόνια το κοινωνικό ιστό στις μισές χώρες της ένωσης για να κερδοσκοπήσουν οι τράπεζες και οι διεθνής τοκογλύφοι. Η μόνη διέξοδος είναι το τύπωμα και η διάθεση δωρεάν ευρώ στις χώρες, για να σωθούν τα κράτη και να ζήσουν οι άνθρωποι. Αυτό το ξέρουν, δεν θέλουν όμως να το εφαρμόσουν, τουλάχιστον για την ώρα, περιμένοντας την παραγωγή του εμβολίου.
Οι αβανταδόροι στις Βρυξέλλες με την εμφάνιση του ιού, για δύο μήνες προσπαθούσαν να μας πείσουν να αλλάξουμε το παλαιό βενζινοκίνητο αυτοκίνητο μας με ένα νέο ηλεκτρικό, για να «σώσουμε» τον πλανήτη και φυσικά να την κάνουν οι ευρωπαϊκές μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες με το αζημίωτο. Πέθαιναν άνθρωποι και αυτοί ονειρεύονταν μίζες και πολιτικά αξιώματα. Μετά από την γενική κατακραυγή και περί τις αρχές του καλοκαιριού δέησαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, πρώτα με ημίμετρα και μετά με ένα σχέδιο που το απεκάλεσαν ταμείο ανάκαμψης.
Πέρασαν 4 μήνες σχεδόν και εκταμιεύσεις από το ταμείο ανάκαμψης δεν είδαμε, αφού αναμένονται μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2021, αν και η πανδημία, όχι μόνο δεν έχει υποχωρήσει, αλλά ήδη απειλεί με «δεύτερο κύμα». Επίκειται μεγάλη καθυστέρηση αλλά και ψαλίδισμα στα κονδύλια που είχαν αρχικά δεσμευθεί για την Κύπρο αλλά και την Ελλάδα. Αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δημιουργηθεί τεράστια τρύπα στα δημοσιονομικά του κράτους και η κυβέρνηση να αναγκαστεί να προχωρήσει σε νέο εξωτερικό δανεισμό εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος πέραν του 130% στο τέλος του έτους για την Κύπρο και για την Ελλάδα κοντά στο 230%. Αυτό, με το ταυτόχρονο άλμα του ιδιωτικού χρέους και των ΜΕΔ που έρχεται το Γενάρη, οι δύο χώρες οδεύουν προς την τέλεια δημόσιο-ιδιωτική οικονομική καταιγίδα. Η πανδημία μπαίνει πλέον στην δεύτερη, πιο ισχυρή της φάση και χωρίς εμβόλιο, και με το κλίμα στην παγκόσμια οικονομία στο ναδίρ τα πράγματα γίνονται τοξικά. Την ίδια στιγμή, το κονκλάβιο της παρακμάζουσας ΕΕ, ασχολείται με τον Λουκασένκο και την Λευκορωσία, αγνοώντας τα μεγάλα θέματα που κατατρέχουν τους πολίτες της ΕΕ. Αυτοί οι τύποι εκεί στα σαλόνια της εσπερίας έχουν την εντύπωση ότι εάν εκδημοκρατικοποιήσουν τους Λευκορώσους θα σωθούν οι ευρωπαϊκοί λαοί.
Μάριος Βασιλείου
Αντιπρόεδρος ΕΛΑΜ
