Συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821,το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Για μία ακόμη φορά τιμούμε τους προγόνους μας που έδωσαν την ζωή τους για να είμαστε εμείς ελεύθεροι σήμερα. Μαζί με την εθνική επέτειο γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου που συμβολικά ταυτίστηκε με την Επανάσταση η οποία ξεκίνησε ένα μήνα νωρίτερα. Το νόημα αυτής της ταύτισης είναι η Θεϊκή ευλογία του Αγώνα των Ελλήνων για την Ελευθερία, η πίστη των ραγιάδων για το ποθούμενο.

Το νόημα της επετείου, η τεράστια σημασία της έχει αναλυθεί πολύ κι έχει χιλιοτραγουδηθεί στο κύλισμα των τόσων χρόνων απ΄τον καιρό που έγινε του Έθνους ο ξεσηκωμός. Με νέα ήθη και νέες ανάγκες κάνουν τον σημερινό εορτασμό ξανά επίκαιρο και υποπτεύομαι πως όσα χρόνια και αν περάσουν, πάντα κάτι καινούργιο θα έχει να μας προσφέρει από τον άμετρο πλούτο των θησαυρών του.

Ήταν μια ολοφώτεινη μέρα εκείνη που ο Aρχάγγελος κατέβηκε στη γη και, διαλέγοντας την αγνότερη γυναίκα από το ανθρώπινο γένος, της υποσχέθηκε ότι εκείνη είχε επιλεγεί για την εκπλήρωση του Θείου Σχεδίου για την σωτηρία των ανθρώπων.

«Ιδού νυν ευαγγελίζομαι χαράν μεγάλην» της είπε ο Αρχάγγελος. Όταν η Παναγία ρώτησε πως είναι δυνατόν να τεκνοποιήσει χωρίς άνδρα, ο Αρχάγγελος της απάντησε ότι το Άγιο Πνεύμα θα έρθει σε εσένα και με την δύναμη του Υψίστου θα συντελεστεί η ενσάρκωση του Υιού του.

Έτσι η Μαρία συνέλαβε τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος με την εκούσια θυσία και τον μαρτυρικό «θάνατο» του, έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο θάνατο, στον οποίο είχε οδηγηθεί μετά από την εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο.

Το απολυτίκιο της γιορτής λέει:

«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του έπαινος μυστηρίου η φανέρωσις ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν αυαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν, Χαίρε, Καιχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.»

Δηλαδή:

«Σήμερα είναι η κυριότερη μέρα της σωτηρίας μας και η φανέρωση του Μυστηρίου, που ήταν από πολλά χρόνια κρυμμένο. Ο Υιός του Θεού θα γίνει άνθρωπος, Υιός της Παρθένου Μαρίας και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα φέρνει Γι’αυτό κι εμείς μαζί μ’αυτόν ας πούμε ζωηρά στην Παναγία: Χαίρε , Κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου.

Κι όπως ο κόσμος λυτρώθηκε από τα μαρτύρια του Άδη, έτσι και το γένος μας λυτρώθηκε από τη αβάσταγη τούρκικη σκλαβιά, μια μέρα ανοιξιάτικη, μια μέρα του Μάρτη που η φύση ανασταίνεται και ξαναβλασταίνει μετά από τον ύπνο του χειμώνα Ο Αγώνας του ’21 προετοιμάστηκε μεθοδικά ύστερα από προηγούμενα αποτυχημένα κινήματα που πνίγηκαν στο αίμα από τους Οθωμανούς και στηρίχτηκε στη βούληση και στην πίστη φωτισμένων πατριωτών Ελλήνων. Το εκπληκτικό που άφησε άφωνους τους ξένους παρατηρητές, ήταν πως κατόρθωσε η ελληνική ψυχή να παραμείνει αδούλωτη για τετρακόσια χρόνια και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει τα δίκαιά της.

Τα λόγια του Κολοκοτρώνη είναι χαρακτηριστικά: «Ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμεν την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την ιδικήν μας και την τούρκικη δύναμη. Τώρα οπού τελειώσαμε με καλό τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμε, ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα….»

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς στην αρχή της επανάστασης ήταν χωρίς άρματα κι άλλοι είχαν μαχαίρια άλλοι σουγλιά και οι σημαίες των περισσοτέρων ήταν τσεμπέρες των γυναικών των”.

Σημασία έχει ότι ο μεγάλος Ξεσηκωμός του ’21 ξεκίνησε χωρίς ουσιαστική βοήθεια από τους ξένους και στηρίχθηκε αποκλειστικά στους Έλληνες οι οποίοι κατάφεραν το πρώτο ουσιαστικό πλήγμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία κι έδωσαν το έναυσμα για τον ξεσηκωμό κι άλλων υπόδουλων λαών.

Η Επανάσταση του ’21 στάθηκε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα, και η ισχυρή θέληση ενός λαού μπορούν ν’ αλλάξουν την ιστορική του μοίρα. Παρά τη διχόνοια και τα μελανά της σημεία, οι πρόγονοί μας Αγωνιστές μας παρέδωσαν ένα συμβόλαιο Ελευθερίας γραμμένο με το αίμα τους.

Όπως, λέει κι ο Μακρυγιάννης: “Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμε κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός “εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; Όταν αγωνιστεί μόνος του να φκιάσω ή να χαλάσει, να λέγει εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκιάσουν, τότε να λένε “εμείς”. Είμαστε εις το “εμείς” κι όχι εις το “εγώ”.

Έτσι ένα ανοιξιάτικο πρωινό του εικοσιένα, το γραφικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, γίνεται ο ιερός ναός της Ανατολής του Έθνους. Ο πατριάρχης Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης. Αμέσως όλοι οι Έλληνες έτρεξαν να προσκυνήσουν και να ορκιστούν: Ελευθερία ή Θάνατος και να τραγουδήσουν το:

Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμε κλαδιά,
να φεύγωμ’ απ’ τον κόσμο, για τη πικρή σκλαβιά;
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;
Καλλιώναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνοι, σκλαβιά και φυλακή.

Να γιατί ο Αγώνας του ’21 παραμένει διαχρονικός κι επίκαιρος για μας τους Νεοέλληνες. Η Ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη, θέλει θυσίες για να την αποκτήσουμε και προπαντός για να τη διατηρήσουμε.

Γι’ αυτό η σημερινή μέρα είναι για όλους μας μέρα χαράς και αγαλλίασης. Μέρα που λαμπρύνει τη ζωή μας και μας κάνει να αναφωνήσουμε αυθόρμητα τον πασίγνωστο εκείνο χαιρετισμό:

“…απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη
χαίρε, ώ χαίρε ελευθεριά!”
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821.

 

Ιωσήφ Κορφιάτης
Στέλεχος Ε.ΛΑ.Μ.