Η καταρρέουσα ψοφοδεξιά παίζοντας το τελευταίο της χαρτί για να παραμείνει στην μονοκρατορία της, δια των επίδοξων καρδιναλίων της μοιράζει αφειδώς υποσχέσεις. Τάζει ”δημοκρατία” στους καταπιεσμένους, που διψούν για ελευθερία. Τους δίνει δήθεν δικαιώματα στην εξουσία και χαίρεται με την κοροϊδία τους. Αυτή είναι η ψευτοδημοκρατία που πλασάρουν στον δοκιμαζόμενο λαό. Ποια είναι όμως η έννοια της δημοκρατίας σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα, αναρωτήθηκε ποτέ κανείς; …Η δημοκρατία δυστυχώς απέθανε αλλά κανείς δεν πρόλαβε να την κλάψει… Η μακροχρόνια πολιτική κραιπάλη οδήγησε όπως ήταν αναμενόμενο σε ένα απύθμενο τέλμα, που είχε ως κύριο ”θύμα” του, την ”πληγή” που μας ματώνει ως λαό. Το Εθνικό μας Πρόβλημα μπήκε ανάλγητα σε μια επιδεικτική γυάλα όλα αυτά τα χρόνια, για να κάνουν χάζι οι ξένοι δυνάστες και οι φελλοί προύχοντες. Kάπου μέσα από αυτήν ακούγονταν από την άβυσσο οι κραυγές των αθώων θυμάτων, οι ψίθυροι των λησμονημένων αγνοουμένων μας που κάνανε έκκληση για αφύπνιση και δικαίωση, χωρίς όμως κανείς από τους εμπλεκόμενους πολιτικάντηδες να τις αφουγκράζεται. Μονάχα αδιαφορία. Η άσωτη μέθη της πολύβουης καλοπέρασης ήταν πιο γλυκιά. Και ο αυτοσκοπός ξεχάστηκε. Προείχε το εξευρωπαϊσμένο ψευδοπροσωπείο προς τους ποταπούς εταίρους και η δήθεν υποβοηθούμενη εξωτερική πολιτική, το ευρωπαϊκό (δανεικό) κεκτημένο, τα οικονομικά πακέτα της ΕΕ, κι όλα τα φαιδρά, που εμάς ως λαό μας άφηναν παγερά αδιάφορους. Όλα ένα καλοστημένο ψέμα για να εξυπηρετούνται τα υποβόσκοντα αλλότρια συμφέροντα εις το διηνεκές. Στόχος τώρα πια, να εξολοθρευτούν και οι τελευταίοι αμόλυντοι πολίτες, που διαφέρουν από όλους τους άλλους και που είχαν το θάρρος να σηκώσουν το ανάστημά τους εναντίον της ανθελληνικής τυραννίας τους. Οι αξιόλογοι αυτοί πολίτες με κριτική άποψη και εθνική συνείδηση που είναι ανεπιθύμητοι εχθροί, γι’ αυτό και θα πρέπει να πολεμηθούν με τόσο μένος. Όσοι τάσσονται στο πλευρό του τυράννου ανήκουν κι αυτοί είτε στους φαύλους, είτε στους λοιπούς εξαθλιωμένους υπηκόους που αρέσκεται αυτός να κυβερνά για να μπορεί να τους ελέγχει, αφού απ’ αυτούς συντηρείται στην εξουσία. Ο κυανίζων ριζοσπαστισμός της παρακμής θα εξακολουθήσει να υπάρχει όσο οι πολίτες θα συνεχίσουν να τον υποστηρίζουν, ως θύματα. Άνθρωποι οι οποίοι χαρακτηρίζουν τη δημοκρατική πολυφωνία στην κοινωνία ως μια άλλη Βαβυλωνία, επειδή έχουν την ακραία απαίτηση να ακούγονται μόνο αυτοί, δε μπορεί παρά να θεωρούνται εξτρεμιστές. Ο συγκαλυμμένος ριζοσπαστισμός που επικαλούνται άλλωστε είναι μόνο ένας από τους αφανείς ”κινδύνους”, που επιδεικνύουν ως πρόσχημα για την στήριξή τους. Μερίδια εξουσίας και πολιτικά παζάρια, είναι η ειδικότης τους εξάλλου. E, κύριε Εκτελεστικέ;…
