Για φόρμουλα στο θέμα των εγγυήσεων στην οποία θα έχουν λόγο Ελλάδα, Τουρκία και Βρετανία, κάνει λόγο η τουρκική πλευρά, η οποία υπενθυμίζει πως το κεφάλαιο αυτό όσο και το εδαφικό θα συζητηθούν στο τέλος. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως το θέμα δεν βρίσκεται στην ατζέντα, έστω και παρασκηνιακά. Είναι σαφές, όπως υποδεικνύουν ενημερωμένες πηγές, ότι γίνονται επαφές, σκέψεις και παρουσιάζονται ιδέες στο παρασκήνιο, εντός και εκτός Κύπρου.
Για τις τουρκικές προθέσεις στο ζήτημα τούτο, αποκαλυπτική είναι η λεγόμενη “υπουργός Εξωτερικών” του κατοχικού καθεστώτος, Εμινέ Τσολάκ, η οποία τις προηγούμενες ημέρες βρισκόταν στην Άγκυρα για επαφές. Η λεγόμενη “υπουργός Εξωτερικών” του ψευδοκράτους, Εμινέ Τσολάκ σε συνέντευξή της στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ανατολού δήλωσε πως χρειάζεται εξισορροπητική φόρμουλα στο θέμα των εγγυήσεων. Η Εμινέ Τσολάκ ανέφερε ακόμη ότι, από την περίοδο του σχεδίου Ανάν και μετά δεν υπήρξε τέτοιο κλίμα συνεννόησης μεταξύ των “δύο ηγετών”, ούτε και έγιναν προσπάθειες για την αύξηση της εμπιστοσύνης. Στη συνέντευξή της στο Ανατολού, η Εμινέ Τσολάκ είπε συγκεκριμένα ότι μετά το σχέδιο Ανάν προέκυψε μία ευκαιρία την οποία δεν είχαμε ξαναδεί. “Ευχόμαστε να υλοποιηθεί”, ανέφερε χαρακτηριστικά. Όπως είπε αποτελεί σημαντική εξέλιξη η συνέχιση των διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν σε μία ουσιαστική λύση. Υπενθύμισε μάλιστα πως η τουρκο”κυπριακή” πλευρά είχε αποδεχθεί το σχέδιο Ανάν το 2004, ενώ οι Ελληνοκύπριοι απορρίπτοντας τη λύση είχαν την προσδοκία ότι θα έχουν μία καλύτερη λύση αλλά αυτό δεν έγινε… Η Εμινέ Τσολάκ ανέφερε ότι πολλοί παράγοντες έπαιξαν ρόλο όσον αφορά τις ελπίδες στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. “Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο κι εκείνο είναι η ηγεσία. Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε πει ήδη ‘ναι’ στο σχέδιο Ανάν και αυτή τη στιγμή ασχολούμενος αποφασιστικά με τη λύση ηγείται της κοινότητάς του”, επισήμανε. Ενώ λαμβάνοντας και η ίδια μέρος στο παιχνίδι των τακτικισμών πρόσθεσε “σύμφωνα με τις τελευταίες σφυγμομετρήσεις, οι Ελληνοκύπριοι, σε σύγκριση με το 2004, μπορούν σήμερα και βλέπουν περισσότερο θετικά το πιθανό σχέδιο λύσης κι αυτό μας δίνει αισιοδοξία”. Για τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων η Εμινέ Τσολάκ είπε πως είναι δύσκολο να γνωρίζουν το σημείο στο οποίο έχουν φθάσει οι “δύο ηγέτες”, προσθέτοντας ότι “σε θέματα όπως η κατανομή εξουσιών υπάρχει μία αρκετή προσέγγιση και ταύτιση. Με την εξασφάλιση καλών αποτελεσμάτων σταδιακά στο θέμα μπορούν να περάσουν σε δυσκολότερα σημεία. Ακούμε πως στα οικονομικά θέματα υπάρχει συνεννόηση”. Η Εμινέ Τσολάκ τόνισε ακόμη ότι και στο θέμα της ιδιοκτησίας οι πλευρές συμφωνούν σε ορισμένες γενικές αρχές, προσθέτοντας ότι στο θέμα αυτό το διεθνές δίκαιο και οι κανόνες αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα θα διαφωτίσουν και τις δυο πλευρές. Όπως είπε το ίδιο θέμα θα συζητηθεί με μεγαλύτερες λεπτομέρειες μετά την 1η Σεπτεμβρίου κατά τις συνομιλίες των “ηγετών”. “Επειδή το εδαφικό και οι εγγυήσεις είναι θέματα τα οποία οι πλευρές βλέπουν περισσότερο πολιτικά και συναισθηματικά κι επειδή τα θέματα αυτά επηρεάζουν την κοινή γνώμη μπορεί να αφεθούν τελευταία”. Για το θέμα των εγγυήσεων επισήμανε ότι η πλειοψηφία των Τουρκο”κυπρίων” επιθυμεί τη συνέχιση του εγγυητικού ρόλου της Τουρκίας. “Χρειάζεται μια εξισορροπητική φόρμουλα για αυτές τις ανησυχίες. Αυτό για μένα είναι εφικτό αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση ή κάποιοι άλλοι εγγυητικοί μηχανισμοί δεν θα μπορέσουν να δώσουν την ίδια ασφάλεια στους Τουρκο”κύπριους”. Κατά συνέπεια νομίζω πως στην τελική λύση θα υπάρχει μία ειδική θέση της Τουρκίας. Η λεπτομέρεια στο θέμα αυτό δεν είναι μόνο οι Ελληνο”κύπριοι” και οι Τουρκο”κύπριοι” και η φόρμουλα θα είναι με το δικαίωμα λόγου των εγγυητριών δυνάμεων, της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Βρετανίας”, ανέφερε χαρακτηριστικά. Τέλος, η Εμινέ Τσολάκ ευθαρσώς επισήμανε ότι δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία και απηύθυνε έκκληση στις “δύο πλευρές” ώστε να αυξηθεί το εποικοδομητικό κλίμα, ενώ για τον ρόλο της Τουρκίας στη διαδικασία διαπραγματεύσεων, είπε ότι ο “Πρόεδρος Ερντογάν, που μετέβη στα κατεχόμενα στις 20 Ιουλίου επανέλαβε ξεκάθαρα την ισχυρή του υποστήριξη”. Οι τακτικισμοί της τουρκικής πλευράς συνεχίζονται αμείωτοι, κάτω από τη μύτη των αδέξιων που μας κυβερνούν, οι οποίοι θέλοντας και … μη, υποβοηθούν στις προσπάθειες του κατακτητή, για πλήρη εξάλειψη της πραγματικής διάστασης του Κυπριακού προβλήματος και αλλάζοντας τους ρόλους μεταξύ του θύτη και του θύματος, το μετατρέπουν από πρόβλημα εισβολής και παράνομης κατοχής, σε ένα “πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων”.
