Ελληνοκύπριος γύρω στα 50-55, ταξίδευε με το αυτοκίνητό του πριν μερικά χρόνια, από τη Λεμεσό προς την Πάφο. Ήταν τότε που η περιοχή, παρά το Ακρωτήρι, ελεγχόταν από τους Άγγλους των Βάσεων. Ο Ελληνοκύπριος συμπατριώτης μας, για λόγους που δεν γνωρίζω, ανέπτυξε ταχύτητα με αποτέλεσμα να υπερβεί το όριο των 30 χιλιομέτρων ανά ώρα, που υπήρχε σε κάποιο σημείο της διαδρομής. Όπως ήταν αναμενόμενο, τον σταματά ο Εγγλέζος αστυνομικός (police officer), και του κάνει τη σχετική παρατήρηση, ως όφειλε. Όταν ολοκλήρωσε ο αστυνομικός την έρευνα των στοιχείων ταυτότητος και άλλων εγγράφων, το μάτι του έπεσε σε ένα πιστοποιητικό του Ελληνοκύπριου, σε εμφανές σημείο του οχήματος, το οποίο ανέγραφε ότι ήταν ανάπηρος πολέμου. Ερωτά ο Άγγλος τον Ελληνοκύπριο:

«Αν επιτρέπεται κύριε, πού οφείλεται η αναπηρία σας;». Ο συμπατριώτης μας, του απάντησε αμέσως: «Τραυματίστηκα στην Τουρκική εισβολή του ΄74…!». Και τι νομίζετε ότι έπραξε ο αστυνομικός; Εγώ όταν το άκουσα έμεινα άναυδος, ενεός…! Στάθηκε σε στάση προσοχής, και τον χαιρέτησε στρατιωτικά! Αποδίδοντας του, τιμή ήρωα! Μπορείτε να το πιστέψετε; Ο άνθρωπος, από εκείνη την ημέρα, όπως έμαθα από κάποιους κοινούς φίλους μετά από αυτό το περιστατικό, πικραμένος, συνήθιζε να διερωτάται και να λέγει σε διάφορους φίλους και γνωστούς: «Τόσα χρόνια μετά τον τραυματισμό μου από τους Αττιλικούς νέο-βάρβαρους, ΚΑΝΕΝΑΣ επίσημος εκπρόσωπος του Κυπριακού κράτους, ουδείς αξιωματούχος του νόμιμου, της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους, δεν μου απέδωσε ποτέ, τέτοια τιμή…!

Το έλεγε και τα μάτια του υγραίνονταν από παράπονο. Δικαιολογημένο θα λέγαμε. Εγώ, όπως πιθανόν να γνωρίζετε, Αγγλό-φιλος δεν είμαι, ούτε υπήρξα ποτέ. Αλλά, διερωτώμαι: Είναι κράτος αυτό; Στεφάνια και δάφνες, γιατί κατατίθενται κάθε τρεις και λίγο, σε αγάλματα ή προτομές τεθνεώτων ηρώων; Ο άνθρωπος αυτός που πρόταξε τα στήθη του στους αγριάνθρωπους της Ανατολίας το 1974, δεν είναι ήρωας, διότι είχε την «ατυχία», να είναι ακόμη εν ζωή; Σας αφήνω να το κρίνετε μόνοι σας.

Αντώνης Μ.Χατζηαντώνης, ερευνητής