Μας λένε κάποιοι φίλοι κάποτε, βάλτε νερό στο κρασί σας. Μας λένε, γιατί να μην στηρίξετε κάποιον από τους υφιστάμενους υποψηφίους, άλλοι από εύλογη ανησυχία για το μέλλον του κινήματος, άλλοι προσδοκώντας κάποιες επίπλαστες μελλοντικές  «συναλλαγές» άλλοι εντεταλμένα και κάποιοι με μια άκαιρη «εναλλαξιμότητα» για το τι θα πράξει το ΕΛΑΜ σε αυτές τις προεδρικές εκλογές.

Λογικά η απάντηση έπρεπε να ήταν αυτονόητη, αλλά κάποιες φορές οφείλετε να λέγετε και να υπενθυμίζετε με μοναδικό γνώμονα την συνέπεια, την συνοχή και την συνέχεια  στις ιδεολογικοπολιτικές καταβολές του κινήματος .

Το ΕΛΑΜ ιδρύθηκε το 2008, με απώτερο σκοπό και επιδίωξη, όχι να μπει στην βουλή και να απολαμβάνει τα δικαιώματα του ίδιου του συστημικού κατεστημένου  που κατατρώει διαχρονικά τα σωθικά της πατρίδας, αλλά αντίθετα για να σταθεί ως ανάχωμα σε όλα αυτά που έχουν απογοητεύσει και ξεγελάσει τους συμπατριώτες μας από την ίδρυση αυτού του κράτους και μετέπειτα.

Εδώ θέτουμε ένα ερώτημα κρίσεως,  για το κατά πόσο το ΕΛΑΜ κάνει αυτό που εντετάλθηκε να κάνει από τον καιρό της ιδρύσεως του.

Tο πρώτο άρθρο στο καταστατικό του κινήματος λοιπόν λέει: «Το ΕΛΑΜ είναι κόμμα αρχών, που εδράζεται στην επιθυμία του κυπριακού λαού για Ελευθερία» ενώ το δεύτερο και το τρίτο λένε συνοπτικά πως το ΕΛΑΜ εργάζεται για την αποτροπή οποιασδήποτε μορφής ομοσπονδιακής λύσης και επιδιώκει την επανατοποθέτηση του κυπριακού προβλήματος ως πρόβλημα ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ και όχι ως δικοινοτικού προβλήματος!

Τι ομοιότητες μπορεί να έχει το ΕΛΑΜ λοιπόν, με τους άλλους υποψηφίους , για το μείζον εθνικό μας θέμα και κατά πόσο μπορεί να συνταυτιστεί με τις θέσεις και την τακτική των άλλων κομμάτων, όσον αφορά τον χειρισμό του ιδίου του μέλλοντος μας και της ύπαρξης μας σε αυτή την αιμάζουσα πατρίδα;

Ξεκάθαρα ΚΑΝΕΙΣ από τους εν δυνάμει πολιτικούς χαμαιλέοντες, δεν έχει δηλώσει μέχρι σήμερα, ή δεν έχει έστω υποθετικά καταδείξει την αντίθεση του σε μια ομοσπονδιακή λύση η οποία ξεκάθαρα και ολοφάνερα, καταδεικνύει ότι όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά αντίθετα θα είναι και η κατάληξη της  υλοποίησης των στρατηγικών και επεκτατικών επιδιώξεων του τούρκου κατακτητή της μισής μας πατρίδας!

Αν διερωτηθεί κανείς  γιατί δεν το κάνουν, η απάντηση μπορεί να βρεθεί αν μελετήσουμε τις εξαρτήσεις όλων αυτών στο όχι και τόσο έντιμο παρελθόν τους (διαχρονικές «δεσμεύσεις» από κέντρο δεξιά και αριστερά) αλλά και στο γεγονός ότι ποτέ δεν είχαν το πολιτικό θάρρος να προτείνουν έστω κάποιες  εθνοκεντρικές θέσεις οι οποίες θα πρόσδιδαν στον λαό νέα δεδομένα αντίστασης απέναντι στα σχέδια των τούρκων και των άσπονδων φιλών μας.

Μια άλλη παράμετρος των διαχρονικών θέσεων του κινήματος λέει ξεκάθαρα:

Το ΕΛΑΜ απαιτεί το ΑΜΕΣΟ κλείσιμο των οδοφραγμάτων, από αρχής της ιδρύσεως του, για απεξάρτηση επιτέλους από την τακτική της υποχώρησης και του ραγιαδισμού!

Ερωτούμε τώρα, υπάρχει  κανείς από τους υφιστάμενους υποψηφίους αλλά και από τα κόμματα τα οποία τους υποστηρίζουν, που μπορεί με την εκλογή του να κλείσει επιτέλους τα οδοφράγματα της ντροπής και της καταισχύνης, χωρίς να πληρώσει πολιτικό κόστος από τους διάφορους επιβουλείς και εντεταλμένους εκτός και εντός ;

Ας έρθουμε τώρα στο  τρίτο και κρισιμότερο ερώτημα το οποίο είναι αποτέλεσμα των άλλων δυο που έχουμε αναφέρει προηγουμένως.

Μπορεί το ΕΛΑΜ να συνεργαστεί λοιπόν με κάποιον υποψήφιο, ούτως ώστε αυτή η συνεργασία να αποφέρει «οφέλη» στο κίνημα και στους ιθύνοντες του την στιγμή που διαφωνούμε ΚΑΘΕΤΑ στο πιο σημαντικό θέμα, αυτό της ίδιας της ύπαρξη μας στην Κύπρο;

Εμείς ΠΟΤΕ δεν συνηθίσαμε στα «εύκολα».

Εδώ λοιπόν, έγκειται η κυριότερη διαφοροποίηση της όλης πολιτικοϊδεολογικής προσέγγισης του εθνικιστικού κινήματος απέναντι στον πρόσκαιρο πολιτικό τυχοδιωκτισμό των άλλων.

Δεν θα ήμασταν ΕΛΑΜίτες και ΕΛΑΜίτισσες εάν προσβλέπαμε σε οποιαδήποτε ανταλλάγματα, οποιεσδήποτε υπόγειες συναλλαγές, ιδιαίτερα όσον αφορά το μέλλον αυτής της ταλαιπωρημένης πατρίδας και αυτών των ανθρώπων που στήριξαν το ΕΛΑΜ.  Ιδιαίτερα αυτών που έχουν την πίστη ακόμα πως κάτι μπορεί να αλλάξει σε αυτό τον τόπο! Μπορεί κάποιος από αυτό το κίνημα το οποίο ιδρύθηκε με απώτερο σκοπό να αποτελέσει το τελευταίο ανάχωμα στον επιχειρούμενο αφελληνισμό της μικρής μας πατρίδας, να συνδιαλεχθεί και να ζητήσει μικροπολιτικά ανταλλάγματα από αυτούς που έχουν εξευτελίσει και ευτελίσει, την αξιοπρέπεια και την ίδια την ύπαρξη  μας όσον αφορά τον αγώνα για απελευθέρωση και απαλλαγή από τους τούρκους κατακτητές της μισής μας πατρίδας;

Μπορεί κάποιος να νομίζει ότι είμαστε εδώ για να γίνουμε και εμείς τα καλά παιδία του συστήματος, ότι για παράδειγμα βρισκόμαστε στην πολιτική σκηνή της Κύπρου για να αποτελέσουμε δεκανίκι κάποιου από όλους αυτούς που με την υποχωρητικότητα τους και τις διαχρονικές και ιδιοτελείς αποφάσεις τους πρόδωσαν τα οράματα του λαού μας  για δικαιοσύνη, λευτεριά και αξιοπρέπεια;  Θα μπορούσε λοιπόν;

Να αναφερθεί, λοιπόν,  ότι η «βουλή» του ψευδοκράτους του Αττίλα, έχει κηρύξει παράνομο το ΕΛΑΜ παμψηφεί.  Αν αναρωτιέται κανείς γιατί, μπορεί να ρωτήσει τα άλλα κόμματα του κυπριακού κατεστημένου, αλλά και τους συναγελαζόμενους πολιτικούς όψιμους πατριώτες εντός και εκτός Κύπρου.

Για αυτό λοιπόν, ένα είναι το ζητούμενο από το κίνημα.

Υπάρχουμε για ένα σκοπό. Υπήρξαμε γιατί κάποιοι διαχρονικά  στην ένδοξη ιστορία του έθνους, έδωσαν τις ζωές τους για αυτή την μικρή Ελληνική πατρίδα. Υπάρχουμε  γιατί είμαστε αυτοί που ακολουθούν χνάρια ένδοξα Εκείνων  που δεν δίστασαν και δεν λιγοψύχησαν. Αυτών που στα δύσκολα πάλεψαν μάτωσαν και αντισταθήκαν για αυτό το τόπο. Είμαστε εδώ και υπάρχουμε όχι για να γίνουμε πολιτικάντηδες της συνδιαλλαγής  και της υποχώρησης, αλλά ούτε και να γίνουμε νερόβραστοι πολιτευτές, μέρος της ιδιοτελούς μπουρζουαζίας της εποχής μας, αλλά είμαστε εδώ, γιατί οι εντολές ήταν και είναι ακόμα ρητές. Αγώνας μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματος μας, για πατρίδα πίστη ελευθερία, αγώνας μέχρις εσχάτων, για την τιμή και την αξιοπρέπεια μιας αδικημένης και λαβωμένης πατρίδας!

Αγώνας για να παραδώσουμε όχι μόνο την Κύπρο ελεύθερη στα παιδία μας, αλλά και αγώνας για να καταστήσουμε την Ελλάδα μας άξια και απαστράπτουσα των προσδοκιών μας ως Έλληνες στην τρισχιλιόχρονη ιστορία μας. Έτσι και αλλιώς είμαστε ΕΛΑΜίτες γιατί δεν συμβιβαστήκαμε με τίποτα λιγότερο από την θέληση για μια ελεύθερη πατρίδα! Είμαστε ΕΛΑΜίτες γιατί «Αν δεν κάνεις θυσίες  για τις ιδέες σου η εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου».

Σε αυτή την εκλογική διαδικασία λοιπόν για ανάδειξη προέδρου της δημοκρατίας το ΕΛΑΜ έχει πολλά να πει και να κάνει. Οφείλουν να ξέρουν ότι και μετά από αυτές τις εκλογές η πίστη μας θα αναθαρρεύσει ακόμα πιο πολλούς ΕΛΑΜίτες και ΕΛΑΜίτισσες, η επιμονή μας θα θρέψη ακόμα πιο πολλούς μαχητές έτοιμους για την πατρίδα και θα ενισχύσει την ιδέα του φιλόσοφου που λέει «Εμείς δεν προσκυνήσαμε τα πόδια του δυνατού, και δεν συμβιβαστήκαμε με μια ανάσα αέρα, αλλά σταθήκαμε ενωμένοι και δυνατοί απέναντι στους φαύλους και στους ρηχούς στους αγνώμονες και στους αδαείς για να τους δείξουμε ακόμα μια φορά πως οι αγώνες κερδίζονται με το σπαθί του δικαίου και της αλήθειας  και όχι με σαπιορήτορες  σαπιοδιδάσκαλους και αναφορατζήδες».

Γεννηθήκαμε Ελεύθεροι και θα πεθάνουμε Ελεύθεροι, γεννηθήκαμε Έλληνες και θα πεθάνουμε Έλληνες.

Πέτρος Κουντουρέσιης
Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)