Σαν σήμερα, 11 Αυγούστου το 1996, δολοφονείται εν ψυχρώ ο Τάσος Ισαάκ, κατά τη διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στη Δερύνεια, από τουρκοκύπριους που αποτελούσαν τις κατοχικές δυνάμεις και τους Γκρίζους Λύκους.

Λίγες μέρες αργότερα, 14 Αυγούστου 1996, στην κηδεία του Τάσου Ισαάκ, ένα δεύτερο λεβεντόπαιδο παίρνει θέση στο πάνθεον των ηρώων του Ελληνισμού, ο Σολωμός Σολωμού, που δολοφονείται και αυτός άνανδρα, την στιγμή που σκαρφαλώνει στον ιστό για να κατεβάσει τον πανί της κατοχής.

Παρόλο που έχουν παρέλθει πολλά χρόνια από εκείνη την μέρα, εντούτοις οι εκάστοτε Κυβερνήσεις δεν προβαίνουν στις απαραίτητες ενέργειες ούτως ώστε να συλληφθούν και να παραδοθούν στην Κυπριακή Δημοκρατία οι δολοφόνοι των δύο ηρωομαρτύρων, ούτε καν το απαιτούν ως απαραίτητο Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Αντ’ αυτού, έφτασαν στο σημείο να κάθονται μαζί τους στο ίδιο διαπραγματευτικό τραπέζι στην Ελβετία.

Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) το μοναδικό πολιτικό κόμμα που ανελλιπώς παρευρίσκεται δυναμικά κάθε χρόνο στο ετήσιο μνημόσυνο των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, επί τη ευκαιρία προτάσσει την αναγκαιότητα να τοποθετηθεί ένα μνημείο για τους δύο σύγχρονους ηρωομάρτυρες της Κύπρου.

Δυστυχώς, αν και πέρασαν όλα τα πολιτικά κόμματα από την εξουσία, κυβερνώντας είτε συγκυβερνώντας, εντούτοις κανείς δεν έχει το σθένος να πράξει το αυτονόητο, τοποθετώντας ένα μνημείο ως ελάχιστο φόρο τιμής. Αντ’ αυτού είδαμε την Κυπριακή Δημοκρατία να ασελγεί με τον χειρότερο τρόπο στη μνήμη τους, ανοίγοντας πριν λίγο καιρό για τουρισμό (!) το οδόφραγμα της θυσίας τους.

Γραφείο Τύπου
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)