Οκτώβριος 2017 και για προσωπικούς λόγους, πρωτίστως, βρίσκομαι ξανά, στην πόλη που με ζωντανεύει ψυχικά.

Ο λόγος για την πολύβουη και πολυπολιτισμική, Νέα Υόρκη.

Στην “πόλη των εθνών”, έχουν αλλάξει πολλά τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει όμως ένα στοιχείο, το οποίο κρατάει γερά και αντέχει σε βάθος χρόνου. Ανθεί στην περιοχή του Queens, στη γειτονιά της Αστόριας και είναι το Ελληνικό. Η γαλανόλευκη κυματίζει αγέρωχα σε πολλά σπίτια, οι ελληνικές εκκλησίες και τα ελληνικά σχολεία ξεχωρίζουν και ο Ελληνισμός δηλώνει δυναμικά «Παρών».

Στον αρ. 23-15 στους 31 Δρόμους, χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας του Νότου. Χτυπάει η καρδιά της Κύπρου μας. Εκεί βρίσκεται το ιδιόκτητο, Pancyprian Center, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος, Νέας Υόρκης.

Το αθλητικό τμήμα του συνδέσμου έχει την δική του ποδοσφαιρική ομάδα, τον «Παγκύπριος – Ελευθέρια Νέας Υόρκης», ενώ το πολιτιστικό τμήμα, το οποίο προβάλλει την πολιτιστική μας κληρονομιά, τα ήθη, τα έθιμα, αλλά και οι παραδόσεις μας, αποτελείται από τμήματα χορού και μιας χορωδίας που είναι από τα πιο δραστήρια τμήματα του Συνδέσμου. Στο ισόγειο του κτηρίου, λειτουργεί το κυπριακής κουζίνας, εστιατόριο, «ΔΙΟΝΥΣΟΣ».

Ο Παγκύπριος, η ποδοσφαιρική ομάδα, η χορωδία, το εστιατόριο και άλλα πολλά είναι δημιουργήματα ενός άξιου Έλληνα Κύπριου, του Κερυνειωτη πρόσφυγα και Προέδρου της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ), κου Φίλιπ Κρίστοφερ. Το όνομα του είναι στενά συνδεδεμένο, με τους αγώνες αλλά και τις αγωνίες του για την γενέτειρα γη του. Είναι η αυθεντική φωνή του απόδημου Κυπριακού Ελληνισμού. Άλλωστε, το απέδειξε για πολλοστή φορά στο πρόσφατο Συνέδριο Αποδήμων στη Λευκωσία, όπου η ομιλία του αποτέλεσε ισχυρό αντίλογο στην πολιτική της Κυβέρνησης.

Η δράση της Ελληνικής Κυπριακής Ομογένειας στη Νέα Υόρκη, είναι καθημερινή, είναι συνεχής, είναι παθιασμένη. Είτε διεξάγεται στις αίθουσες τύπου των Ηνωμένων Εθνών, είτε στα ελληνοαμερικανικά ΜΜΕ, είτε στις γειτονιές της Αστόριας, αυτή η δράση είναι ανεξάντλητη.

Ο απόδημος Ελληνισμός της Πατρίδας μας ξέρει να κρίνει ορθά και τολμά, ανεξαρτήτως κόστους, να καταθέτει τις θέσεις του. Μάχεται για μια Κύπρο Ελεύθερη, αγωνίζεται για την σωτηρία του κυπριακού Ελληνισμού, προβάλλει με σθένος το εθνικό μας ζήτημα, ως πρόβλημα παράνομης εισβολής και κατοχής και απορρίπτει κατηγορηματικά την ταφόπλακα της ΔΔΟ.

Οι απόδημοι συμπατριώτες μας στην Αμερική, τολμώ να πω, μετά από ότι βίωσα τις τελευταίες ημέρες, ότι αγαπούν περισσότερο από όλους μας την Πατρίδα. Την πονούν περισσότερο. Κι όμως κάποιοι εδώ και συγκεκριμένα αυτοί που αφήνουν τον καταχτητή να αλωνίζει ελεύθερα, τους «χτυπούν» ανελέητα. Τους επιρρίπτουν ευθύνες (αν είναι δυνατόν) επειδή με τις ενέργειες τους εμποδίζουν το «ξεπούλημα». Αυτοί όμως συνεχίζουν, κλείνοντας τα αυτιά. Συνεχίζουν για εμάς και τα παιδιά μας.

Σε αυτούς τους Ανθρώπους, οφείλουμε να δείχνουμε σεβασμό. Οι περισσότεροι έχουν ξεριζωθεί δύο φορές από την γη τους. Κάποιοι άφησαν πίσω οικογένεια, άφησαν πίσω τα παιδιά τους και ξενιτεύτηκαν. Και η ζωή τους δεν ήταν σπαρμένη με ροδοπέταλα. Για ότι έφτιαξαν, για ότι δημιούργησαν, το κατάφεραν με στερήσεις και με θυσίες. Ζουν και αναπνέουν για να ξαναδούν την Κύπρο τους Ελεύθερη. Ζουν με τον πόθο της επιστροφής. Γι’ αυτούς υπάρχει ακόμα κατοχή, γι’ αυτούς τα σύνορα μας είναι ακόμα στην Κερύνεια. Οι απόδημοι Έλληνες Κύπριοι, ΔΕΝ έχουν ξεχάσει ποτέ και τίποτα. Κρατούν γερά.

Σε όλους αυτούς λοιπόν τους συμπατριώτες μας, έχουμε χρέος να συμπαρασταθούμε και να τους στηρίξουμε στον κοινό αγώνα. Σε όλους αυτούς έχουμε χρέος να συνεχίσουμε να λέμε «Συνεχίστε αδέλφια να φταίτε. Συνεχίστε να υψώνετε την φωνή σας για την πολυπόθητη λευτεριά της Πατρίδας μας. Εσείς στη ξενιτιά και εμείς εδώ, μια φωνή, μια γροθιά, ένας κοινός αγώνας».

Ο απόδημος Κυπριακός ελληνισμός, έχει συμμάχους στην Πατρίδα του. Έχει στήριγμα και υπόσχεση μας είναι ότι θα παραμείνουμε δίπλα τους.

«ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ»

Επιπλέον επιτρέψτε μου, να ευχαριστήσω προσωπικά, μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους που, αν και ήταν η πρώτη μεταξύ μας γνωριμία, με συγκίνησαν αφάνταστα με τον τρόπο που με υποδέχτηκαν. Σκεύη Ρουσόπουλος, εύχομαι κάθε προσωπική και οικογενειακή ευτυχία, κε Αντρέα Ζένιου, καλές δουλειές και υπόσχομαι την επόμενη φορά θα φροντίσω να έχω χρόνο για lunch, Χρήστο, μου λείπει ήδη το plain with cream cheese and jelly!

Και τέλος, Νίκο σ’ ευχαριστώ για όλα και προπαντός για την υπομονή που έδειξες!

Καλή δύναμη και προπαντός υγεία σε όλους και να είστε βέβαιοι για την συμπαράσταση μας και την συνέχιση του αγώνα μας.

Μαρίνα Πολυκάρπου
Γραμματέας ΚΔΟ
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)