http://www.youtube.com/watch?v=54w-7cqT4Pw 
Οἱ εἰδικοὶ συγκλίνουν ὅτι κινητήρια δύναμη τοῦ Στρατεύματος εἶναι τὸ ψυχικὸ φρόνημα τοῦ προσωπικοῦ του. Ἡ ἱστορία ἀπέδειξε ὅτι αὐτὴ ἡ «ψυχὴ» τοῦ στρατιώτη μπορεῖ νὰ νικήσει καὶ τὶς ὑπέτερες ἀριθμητικὰ δυνάμεις, τὰ τελειοποιημένα ὁπλικὰ συστήματα, τὶς καλὰ ὀργανωμένες στρατιές. Διαβάζοντας τοὺς Στρατιωτικοὺς Κανονισμούς, προκαλεῖται ἰδιαίτερη ἐντύπωση, ὅτι οἱ ἐκεῖ ἀναφερόμενες Στρατιωτικὲς Ἀρετὲς εἶναι ταυτόχρονα καὶ ἀρετὲς ποὺ ἐφήρμοσε στὴ ζωή της ἡ Παναγία μας.
Δὲν θὰ ὑπῆρχε καλύτερη εὐκαιρία ἀπὸ αὐτὴ τὴ διπλὴ γιορτή, νὰ διαλέξουμε τρεῖς (3) ἀπὸ τὶς Στρατιωτικὲς Ἀρετὲς ποὺ ἀντιστοιχοῦν στὸν πνευματικὸ ἀγώνα τῆς Θεοτόκου καὶ νὰ ἀξιολογήσουμε τὸν ρόλο τους στὴ σημερινὴ πραγματικότητα. Τὸ θέμα μας λοιπὸν εἶναι: «Θεοτόκος καὶ Στρατιωτικὲς Ἀρετές».
1η ΑΡΕΤΗ: «Πειθαρχία ευπραξίας μήτηρ»
Η Θεοτόκος είχε μία έμφυτη ευπείθεια και καλόγνωμο χαρακτήρα. Δεν αρκέστηκε όμως σ αὐτό μόνο. Σε όλη της τη ζωή καλλιέργησε την υπακοή. Από τριών ετών, υπακούοντας στους γονείς της, εισήλθε στο Ναό του Σολωμόντος, εορτή που εορτάζουμε σήμερα. Αργότερα σε ηλικία 15 περίπου ετών και πάλι πειθάρχησε στη φωνή του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, κατά τον Ευαγγελισμό, είπε το ΝΑΙ στο σχέδιο του Θεού με τη φράση «γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».
Αντίστοιχα στις Ε.Δ. η πειθαρχία ξεκινά από τον εσωτερικό κόσμο του προσωπικού τους και βασίζεται στη συναίσθηση της τιμής, της αξιοπρέπειας, της ευθύνης και της εμπιστοσύνης και δεν έχει σκοπό να συντρίψει την προσωπικότητα.
Με τέτοια ελεύθερη υπακοή έγραψαν νέες Θερμοπύλες «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», οι μαχητές του Ρούπελ : ο ανώνυμος δεκανέας Διαβιβάσεων, που άφησε την τελευταία του πνοή κρεμασμένος στο στύλο των επικοινωνιών, και ο Λοχίας Ίτσιος, που μόνον όταν εξαντλήθηκαν και τα 38.000 φυσίγγιά του κατά των Γερμανών, παρέδωσε το πολυβολείο Π8 και εκτελέσθηκε άνανδρα.
2η ΑΡΕΤΗ: Καρτερία
Η Παναγία μας αποτελεί το παγκόσμιο παράδειγμα καρτερίας. Η πιο τιμημένη γυναίκα στον κόσμο, η καθαρώτερη εκπρόσωπος του ανθρωπίνου γένους και ανώτερη των Αγγέλων, γεννά τον Θεάνθρωπο σε έναν σταύλο μέσα σε ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και ανέσεως. Στη συνέχεια γίνεται πρόσφυγας στην Αίγυπτο, επιστρέφει σε πολύ φτωχικές συνθήκες στη Ναζαρέτ, συμπάσχει με όλους τους εξευτελισμούς και το Πάθος του Υιού της, και όλα αυτά τα αντιμετωπίζει με υποδειγματική καρτερία και δεν καταβάλλεται το ηθικό της φρόνημά και η αγάπη της στο Θεό.
Αντίστοιχα στον Στρατό, η καρτερία είναι μία εκλεκτή και ίσως η δυσκολότερη αρετή, γιατί εδώ έχουμε να πολεμήσουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο κάθε στρατιωτικός θα πρέπει να έχει ανοχή, υπομονή και σταθερή επιμονή για την εκτέλεση του διατεταγμένου, έστω και αν αυτό δεν τον ευχαριστεί, γιατί η καρτερία στις αντιξοότητες διαπλάθει ένα σταθερό και πολυσύνθετο χαρακτήρα.
Και είναι κατορθωτή η αρετή αυτή, όπως το αποδεικνύει η Ιστορία: Περιττεύει να αναφέρουμε οποιοδήποτε άλλο παράδειγμα, παρά μόνον την οροσειρά της Πίνδου: αυτή αποτελεί τον αυτόπτη μάρτυρα της υπεράνθρωπης καρτερίας που έκανε ο Στρατός μας το 1940 σε συνθήκες, που θα χρειαζόταν να επιστρατεύσουμε πολλή φαντασία, για να τις κατανοήσουμε.
Εντύπωση κάνει το Εγχειρίδιο Εκστρατείας 181-1, το οποίο, αφού εξαντλήσει όλες τις οδηγίες πριν την μάχη, αναζητά στην Εκκλησία μας μεταφυσικά ερείσματα για τον ηρωισμό των πολεμιστών και για τη νίκη κατά του φόβου του θανάτου.
Τέτοιος ήταν και ο αποφασιστικός μονόλογος του Κανάρη, λίγο πριν ανατινάξει την τουρκική ναυαρχίδα : «Κωνσταντή, σήμερα θα πεθάνεις» !
3η ΑΡΕΤΗ: Ανδρεία
Η Παναγία μας έχει δώσει το ανυπέρβλητο παράδειγμα της ανδρείας. Και δεν είναι υπερβολή: όπως ακριβώς της είπε προφητικά ο Συμεών ο Θεοδόχος κατά την Υπαπαντή «θα περάσει κοφτερό σπαθί από την καρδιά σου», πράγματι αυτή η υπερβολική θλίψη πέρασε από την καρδία της, όταν βρισκόταν κάτω από τον Σταυρό του Υιού της. Παρά το ανυπολόγιστο ψυχικό άλγος της, όταν έβλεπε τον Θεό και ταυτόχρονα σπλάχνο της, σταυρωμένο, δε λύγισε. Υπέμεινε με ανδρεία και συνέχισε τη δράση της στον κόσμο. Για τον λόγο αυτό και σήμερα είναι η στοργική Μητέρα που προσεύχεται για να έχουμε και εμείς ανδρεία στους πειρασμούς και τις αντιξοότητες.
Στον Στρατό μας, αντίστοιχα, αφού χαλυβδωθεί η ψυχή με τις δύο προηγούμενες αρετές (πειθαρχία και καρτερία), ξεπηδά η ανδρεία στην πιο υγιή και ηρωϊκή μορφή της. Ο Ελληνικός Στρατός πάντοτε διακρινόταν για τη γεναιότητά του, χωρίς όμως να είναι βάρβαρος και αιμοχαρής.
Και πράγματι (για να παραφράσουμε τον Τσώρτσιλ) οι ήρωες έχουν να μιμηθούν πολλά από τους Έλληνες:
– Μπορούν να μιμηθούν τον Μιλτιάδη, που κατετρώπωσε την ανίκητη έως τότε Περσική πολεμική μηχανή στο Μαραθώνα.
– Μπορούν να μιμηθούν τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, που κατά την Άλωση του 1453 έμεινε μέχρι τέλους αγωνιζόμενος στα τείχη με σπασμένο σπαθί.
– Μπορούν να μιμηθούν τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, που επέφερε ισχυρότατο πλήγμα στην Τουρκική στρατιά με λίγα μόνο παλληκάρια στη Γραβιά.
– Μπορούν να μιμηθούν τον Καγιαλεδάκη, που έκανε το σώμα του κοντάρι σημαίας κατά την Κρητική επανάσταση του 1897 και άφησε έκπληκτες τις αντιμαχόμενες δυνάμεις.
– Μπορούν να μιμηθούν τον Καπετάν Μητρούση, που πολέμησε μέχρι τέλους τους Τούρκους το 1907 από το καμπαναριό της Ευαγγελίστριας Σερρών.
– Μπορούν να μιμηθούν τους Κρητικούς, που με πρωτόγονα όπλα έκαναν τον Στρατηγό Φράϊμπερκ να τρομάξει από την ανδρεία τους κατά των Γερμανών Αλεξιπτωτιστών στη μάχη της Κρήτης.
– Μπορούν να μιμηθούν τον καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη, που κατετρώπωσε μόνος του ολόκληρο Τουρκικό Τάγμα στην Σχολή Γρηγορίου της Λευκωσίας κατά την εισβολή του Αττίλα το 1974.
– Οι ήρωες μπορούν να μιμηθούν τους Ευζώνους του Αγνώστου Στρατιώτου, τον Μάριο, τον Βασίλη και τον Γιάννη, που παρέμειναν στη θέση τους στις 9.1.2010, αψηφώντας την προειδοποίηση της Αστυνομίας για την τρομοκρατική βόμβα, που εξεράγη κατόπιν λίγα μέτρα δίπλα τους.
Οι ήρωες έχουν χιλιάδες παραδείγματα να μιμηθούν… Έχουμε όμως και εμείς να σηκώσουμε μεγάλο ιστορικό βάρος και να παραδώσουμε στα παιδιά μας παραδείγματα αναλόγου μεγαλείου και ελευθερίας.
Αυτές λοιπόν είναι οι αρετές της Παναγίας μας και ταυτόχρονα του Στρατού μας. Αυτή είναι η ψυχή του και η ευλάβειά του, που οδηγούσε:
– τον Κολοκοτρώνη τα βράδια να προσεύχεται στην Παναγία μας, – τους Μακεδονομάχους να θέτουν τον Τίμιο Σταυρό στο σκούφο τους, – τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ να ψάλλουν τροπάρια το βράδυ πριν τον απαγχονισμό τους, – τους αγωνιστές της Πίνδου να αψηφούν τους βομβαρδισμούς ακίνητοι στο χιόνι κατά την υπαίθρια Θεία λειτουργία, – τους πιλότους μας συχνά να πραγματοποιούν χαμηλή διέλευση από το Άγιο Όρος, για να πάρουν την ευλογία της Παναγίας μας πριν την αναχαίτηση των Τουρκικών αεροσκαφών. Εδώ και 4.000 χρόνια η ελληνική Ιστορία αποδεικνύει ότι ο λαός μας έχει τις δυνατότητες να μεγαλουργεί μπροστά στις αντιξοότητες και σ αὐτούς που θέλουν να του σπάσουν το ηθικό. Ευχηθείτε στις ΕΔ μας, να ξεκινούν την καθημερινή τους αναφορά και να παρουσιάζουν τα όπλα τους σ΄ Αυτήν, που φέρει τα 3 ανεξίτηλα άστρα, την Στρατηγό την Υπέρμαχο.
ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ !
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ !
Ομιλία του Ιωάννη Χ. Ευστρατιάδη, Εφ. Ανθ/λγού (ΠΖ), Δικηγόρου παρ΄Αρείω Πάγω (Νοέμβριος 2010)
