Ήρθε η ώρα να δώσουμε ένα τέλος στο κομματικό συμφέρον, να δώσουμε ένα τέλος στο ρουσφέτι, να τερματίσουμε τις μίζες και τις παράνομες προσδοκίες εκείνων που επιδίωκαν να κερδίσουν σε βάρος του λαού. Στα θέματα της οικονομίας υπενθυμίζουμε ότι φτάσαμε στο όριο της χρεοκοπίας, αλλά δεν πτωχεύσαμε τελικά και αυτό συνέβη ξεκάθαρα διότι θυσιάστηκε ο λαός αυτού του τόπου. Θυσιάστηκαν οικονομίες ολόκληρων ετών, νοικοκυριά έφτασαν στο σημείο να μην έχουν πλέον τα απαραίτητα, χιλιάδες νέοι μας έφυγαν από το νησί προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες μας οδηγήθηκαν στον δύσκολο δρόμο της ανεργίας και ασφαλώς να μην ξεχάσουμε το περιβόητο εκείνο κούρεμα καταθέσεων που καταρράκωσε το ηθικό των κατοίκων αυτού του τόπου, αλλά και έφερε την δυσπιστία ξένων επενδυτών.
Σήμερα, οι Κυβερνώντες διατείνονται ότι έχει έρθει η περιβόητη ανάπτυξη. Αυτό και εάν είναι ένα άσχημο αστείο που δεν ξέρουμε ακούγοντας το εάν πρέπει να κλαίμε ή να γελάμε. Μιλούν για ανάπτυξη και εμείς απαντάμε ότι οι κουρεμένοι καταθέτες παραμένουν κουρεμένοι, οι άνεργοι παραμένουν άνεργοι, όσοι έχασαν τους μισθούς τους ακόμη τους ψάχνουν, οι νέοι που έφυγαν από την Κύπρο παραμένουν στο εξωτερικό και οι επιχειρήσεις που έκλεισαν παραμένουν κλειστές. Εάν τα μαζέψεις όλα αυτά, τότε διαπιστώνεις ότι δεν φτάνει που μας οδήγησαν ως εδώ, αλλά μας κοροϊδεύουν και από πάνω.
Εν κατακλείδι, εκτός από αυτά που συνέβησαν και μας οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή υπάρχουν και αυτά που εάν τα υιοθετήσουμε τότε ο Έλληνας της Κύπρου θα μπορεί να νιώθει και πάλι υπερήφανος, τα νοικοκυριά μας θα επανέλθουν σε μια καλύτερη κατάσταση και οι νέοι μας θα αρχίσουν και πάλι να ονειρεύονται. Τι θα πρέπει να συμβεί για να δούμε αυτές τις καλύτερες ημέρες; Να πάρουμε δραστικά μέτρα που να στηρίξουμε αυτούς που στα δύσκολα στήριξαν αυτό τον τόπο. Να δώσουμε επιτέλους κουράγιο στους συνταξιούχους μας δίδοντας τους συντάξεις που να μπορούν να ζήσουν και όχι συντάξεις των 300 και 400 ευρώ.
