ΜΕΡΟΣ Α
Πως γίνεται η Ελλαδική και Ελληνοκυπριακή πλευρά να «πιστεύουν» κάθε φορά που η τουρκική πλευρά προβαίνει ακόμα και σε μια αδιόρατη κίνηση δήθεν προσέγγισης, να θριαμβολογούν περί θετικού και συναινετικού κλίματος, περί νίκης της διπλωματίας και της φιλίας, περί αναδίπλωσης της τουρκικής επιθετικότητας και περί σαφούς αλλαγής της στάσης της Τουρκίας;
Και μετά συνειδητοποιούμε ότι πίσω από τις αγκαλιές και τις φιλοφρονήσεις, η τουρκική στάση δεν έχει μεταβληθεί στο παραμικρό. Αντιλαμβανόμαστε ότι πίσω από τις κινήσεις φιλίας και τις αναφορές για τη δημιουργία ενός ήπιου κλίματος, οι θέσεις της τουρκικής πλευράς σκληραίνουν και γίνονται ακόμα πιο πολύπλοκες με αποτέλεσμα η επίλυση των προβλημάτων να φαντάζει όλο και δυσκολότερη.
Ο μέχρι πρόσφατα Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου κ. Νότης Μηταράκης μαζί με εκπρόσωπο του ΥΕΘΑ επισκέφθηκαν τις σεισμόπληκτες περιοχές στην Τουρκία και μίλησαν με τον τούρκο ΥΠ.ΑΜ Ακάρ και τον τούρκο ΥΠ.ΕΣ Σουλεϊμάν Σοιλού.
Ο Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας δήλωσε: «Χαιρετίζουμε και αντιμετωπίζουμε με ικανοποίηση την ισχυρή βοήθεια που παρείχε η Ελλάδα στην Τουρκία». Την επόμενη μέρα, μιλώντας σε εκδήλωση στο Κέντρο Πολιτισμού και Τέχνης Gaziosmanpasa, (ενός ακόμη συλλόγου με ευρύτερες βαλκανικές βλέψεις). δήλωσε πως: «το τουρκικό έθνος δεν αποτελείται μόνο από 780 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, ξέρετε τι κάνουμε για να αυξήσουμε την εκπροσώπηση των Ρουμελιανών αδελφών μας στην Βουλγαρία και εδώ; Γιατί η Ρουμελία είναι δική μας. Γιατί η Δυτική Θράκη είναι δική μας». Αποδεικνύεται έτσι ότι οι ψευδαισθήσεις στα Ελληνοτουρκικά μπορεί να αποδειχτούν πολύ επικίνδυνες…
Την ίδια στιγμή το Κυπριακό βρίσκεται σε τραγικό αδιέξοδο. Η νέα Κυβέρνηση με τη στήριξη των περισσότερων κομμάτων επιθυμεί λύση Δ.Δ.Ο ενώ οι Τούρκοι υποστηρίζουν τη λύση δύο κρατών. Όποια λύση και να βρεθεί από τις προτεινόμενες, οδηγεί σε Τουρκοποίηση και Ισλαμοποίηση της Κύπρου.
Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης μιλά για νέα πολιτική, για την εμπλοκή της Ε.Ε στο Κυπριακό με τον διορισμό ειδικού απεσταλμένου ή τεχνοκρατικής ομάδας για τη λύση. Οι δυο αυτές λύσεις είχαν υιοθετηθεί και από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Η Τουρκία προσπαθεί να αναδειχθεί σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη με μια πολεμική βιομηχανία που εξειδικεύεται σε οπλικά συστήματα που είναι περιζήτητα, με μια βιομηχανική παραγωγή που ευελπιστεί να μετατραπεί το εργοστάσιο της Ευρώπης έξω από την Ευρώπη, αντικαθιστώντας μερίδιο ευρωπαϊκών εισαγωγών από την Κίνα και με μια πολιτική παρέμβαση που φλερτάρει με όλους, διεκδικώντας ταυτόχρονα τον ηγετικό ρόλο του μουσουλμανικού κόσμου.
Η Τουρκία κινείται ταυτόχρονα οικονομικά κοντά στην Δύση, πολιτικά στο αντιδυτικό μπλοκ και ιδεολογικά στο μουσουλμανικό κόσμο. Η Τουρκία είναι μια ισχυρή δύναμη η οποία έχει αποκαλύψει τις ηγεμονικές της βλέψεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο. Είναι μια χώρα με Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν τα 820 δις. δολάρια και που μπορεί να αναπτύξει ένα στρατό που αποτελείται από 650 χιλιάδες άντρες.
Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπόσχεται στον λαό άρση της τουρκικής αδιαλλαξίας μέσα από κίνητρα από την Ε.Ε για να επανενώσει την Κύπρο διαλύοντας την Κυπριακή Δημοκρατία και να την αντικαταστήσει με δύο συνιστώντα κρατίδια, εκ των οποίων το ένα θα είναι το υφιστάμενο ψευδοκράτος. Αυτό και εάν είναι εμπαιγμός του Κυπριακού Λαού!
Σε πρόσφατο Φόρουμ των Δελφών που έγινε στην Ελλάδα, ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί ανέφερε ότι τα Ελληνοτουρκικά είναι η έκτη κατά σειρά, από τις σοβαρές απειλές για την Παγκόσμια σταθερότητα.
«Αναφέρθηκε στην σοβαρή οικονομική κρίση στην Τουρκία και ότι πιθανόν να χρησιμοποιήσει τα εκατομμύρια προσφύγων, για να πιέσει την Ευρώπη για παραχωρήσεις και χρηματοδοτήσεις. Η Ελλάδα θα δεχτεί την τουρκική πίεση για το προσφυγικό, που θα έχει δυσάρεστες εθνοκοινωνικές συνέπειες για αυτήν, δεδομένης της απροθυμίας των ευρωπαίων εταίρων μας, όχι μόνο να λύσουν το προσφυγικό – μεταναστευτικό στην πηγή, δηλαδή στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, αλλά να δεχτούν τον αριθμό προσφύγων και μεταναστών, αναλογικά, από την Ελλάδα».
Πόσο αφελείς είμαστε εμείς οι Έλληνες που χαρήκαμε και πιστέψαμε ότι οι ανταλλαγή μηνυμάτων αλληλεγγύης για τους σεισμούς και το δυστύχημα στα Τέμπη, καθώς και οι αγκαλιές Δένδια – Τσαβούσογλου θα άλλαζε πραγματικά κάτι στις σχέσεις των δύο χωρών. Δεν καταλάβαμε ότι αυτή η υποκρισία της Τουρκίας απλά υποβοηθούσε την προσπάθεια της να αλλάξει την εικόνα της απέναντι στην Δύση και ειδικά στις ΗΠΑ για να ξεπεράσει τα εμπόδια του Κογκρέσου για τις αναβαθμίσεις των F16 πολεμικών αεροσκαφών της;
Το «καλό αυτό κλίμα» οδήγησε επίσης στην υποστήριξη της τουρκικής υποψηφιότητας για τη θέση του Γ.Γ του ΙΜΟ (Διεθνούς Οργανισμού Ναυσιπλοΐας). Η θέση αυτή είναι λάθος γιατί είναι γνωστές οι θέσεις της Τουρκίας σχετικά με το Αιγαίο, τις ζώνες τουρκικής ευθύνης και την αντιμετώπιση των εμπορικών πλοίων με Κυπριακή σημαία.
Ο Νίκος Δένδιας, μέχρι πρόσφατα Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ισχυρίστηκε ότι η Κύπρος δεν είναι μακριά. Ξεχνά όμως ότι η Ελλάδα «Μητέρα Πατρίδα» ως εγγυήτρια δύναμη δεν έχει στείλει στρατό ακόμα στην Κύπρο για να αισθάνονται οι «αδελφοί Κύπριοι» είναι πιο ασφαλείς και να υπάρχει μια ικανή αποτρεπτική δύναμη στο ελεύθερο κομμάτι του νησιού. Στις φωτογραφίες που είχαν κυκλοφορήσει φαινόταν να αγκαλιάζεται με τον Τσαβούσογλου και να μην αντιλαμβάνεται ότι η Τουρκία ποτέ δεν εγκατέλειψε τις πάγιες διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου όσον αφορά την εδαφική τους ακεραιότητα και την εθνική τους κυριαρχία. Ακόμα ένας εμπαιγμός προς τον δύσμοιρο τούτο τόπο και λαό.
Η Ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει σθεναρά την Τουρκία για να προλάβει το υπό αμφισβήτηση καθεστώς των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, την αποστρατικοποίηση και αφοπλισμό των νησιών, τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και την σαφή καταπάτηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και να πάψει να εμπαίζει την Κύπρο με μεγάλα λόγια και υποσχέσεις, όπως επίσης να αποφασίζει από μόνη της χωρίς να συντονίζεται με την Κυπριακή Δημοκρατία προκαλώντας ζημιά στα συμφέροντα της, όπως για παράδειγμα τις κρυφές ενέργειες του Κυριάκου Μητσοτάκη όσον αφορά τον αγωγό East Med ή στην υποστήριξη της τουρκικής υποψηφιότητας για τη θέση του Γ.Γ του ΙΜΟ (Διεθνούς Οργανισμού Ναυσιπλοΐας).
Αινείας
