Η ουτοπία των παρηκμασμένων δυτικών βαρόνων απέκτησε τίτλο: Η Ευρώπη στα πάνω της και η Κύπρος σε φάση μεταμόρφωσης…
Με οπτικογραφημένο μήνυμα του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μά(τριξ) Σουλτζ, προς τους ”ηγέτες” των δύο κοινοτήτων ν’ αδράξουν την ευκαιρία στο Κυπριακό, άρχισε στη Λευκωσία το 11ο Ετήσιο Συνέδριο του Economist. Το Συνέδριο διοργανώνεται σε συνεργασία με το γραφείο ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο και στο επίκεντρο των εργασιών του θα βρεθούν το οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, πλέον, στην Κύπρο, οι νέες προτεραιότητες της Ευρώπης, που αλλάζει, και η πρόβλεψη του Economist για την Ευρωζώνη.
Ο Ν. Ανανστασιάδης, δήλωσε ότι η Κύπρος μπαίνει σε μια νέα εποχή ανάπτυξης και οικονομίας, αφού η λύση του Κυπριακού Προβλήματος, είναι η πιο σημαντική αναπτυξιακή μεταρρύθμιση που μπορεί να επιτευχθεί. Μια καλοστημένη μπίζνα φαντάζει λοιπόν για τους ανεκδιήγητους κυβερνώντες μας το Εθνικό μας Πρόβλημα και τίποτα περισσότερο.
Και συμπλήρωσε ότι μια ευρωπαϊκή λύση θα ωφελήσει την Κύπρο, την Ευρώπη, την Τουρκία και τους γείτονές μας (όλους εκτός από τον υπό εξαφάνιση Κυπριακό Ελληνισμό). Και ότι η Τουρκία θα πρέπει να αναγνωρίσει την προοπτική και την πραγματικότητα, και να συμβάλει στις προσπάθειες που καταβάλλονται στην Κύπρο για εξεύρεση μιας διαρκούς και βιώσιμης λύσης (η μαριονέτα των διεθνών τοκογλύφων τραβά δήθεν το αφτί του τούρκου εισβολέα για να δείξει πως προβάλλει αντίσταση…) επισημαίνοντας ότι τα μέχρι στιγμής θετικά αποτελέσματα δεν θα πρέπει να εφησυχάζουν. Όραμα των συνομιλητών (εκπροσωπεί και τον Ακιντζί ενίοτε) είναι να μετατραπεί η Κύπρος σε μια χώρα ευκαιριών και ευημερίας αξιοποιώντας πλήρως το δυναμικό της, προς όφελος του συνόλου του λαού της, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα υπάρξουν αποτελέσματα πριν τις εκλογές του Μαίου. Λυτοί και δεμένοι κάνουν ό,τι μπορούν – μη σεβόμενοι και αγνοώντας παντελώς την ιστορία αυτού του τόπου – για να παρουσιάσουν το Κυπριακό, ως πρόβλημα συμβίωσης δύο εθνικών κοινοτήτων και όχι ως πρόβλημα απελευθέρωσης της συντριπτικής ελληνικής πλειοψηφίας των κατοίκων του νησιού, από τα κατοχικά δεσμά του οθωμανού εισβολέα. Ο Ν. Ανανστασιάδης με περίσσιο θράσος, δηλώνει πανέτοιμος να προχωρήσει αποφασιστικά στην υπογραφή των τετελεσμένων, στη βάση της πλήρους διαστρέβλωσης του Κυπριακού, με αποδοχή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στη βάση της πολιτικής ισότητας των δύο κοινοτήτων – όπου άκουσον-άκουσον, εξισώνεται με πρωτοφανή τρόπο η συντριπτική ελληνική πλειοψηφία (82%) με την τουρκική μειοψηφία (17%). Θρησκευτικός και Πολιτιστικός πλουραλισμός και ειρηνική συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων. Αυτό είναι το μεγαλεπήβολο πλάνο του κοινοτάρχη μας. Αν δεν λαμβάνεται υπόψη η αρχή της πλειοψηφίας / μειοψηφίας, δηλαδή της δημοκρατίας, τότε ποια άλλη ευαισθησία μπορεί να λαμβάνεται υπόψη; Όσο για την κοινή πατρίδα και τον λαό της – ο οποίος θα κυβερνάται όχι με βάση τη δημοκρατική αρχή αλλά της εξίσωσης μειοψηφίας με πλειοψηφία – ακόμα και στη Νότια Αφρική τώρα θα γελάγανε: σκεφτείτε στη λογική των ίσων δύο κοινοτήτων πως θα προέκυπτε δημοκρατική κυβέρνηση μεταξύ της ”κοινότητας” των έγχρωμων και αυτής των λευκών!! ή πως λύθηκε το πρόβλημα σε όλες τις πρώην αποικίες όταν απελευθερώθηκαν και παρέμειναν παλιοί αποικιοκράτες. Ποιο μπορεί να είναι λοιπόν το κοινό όραμα των Ελλήνων Κυπρίων που το 2004 απέρριψαν με στεντόρεια φωνή το σχέδιο Ανάν, που αναγκάσθηκαν να γίνουν πρόσφυγες μέσα στην ίδια την προαιώνια πατρίδα τους, που έχασαν παιδιά, αδέλφια, συζύγους και συγγενείς στην εισβολή – που ακόμα δεν έχουν μάθει τι απέγιναν οι αγνοούμενοί τους – που αγωνίστηκαν δίνοντας το αίμα τους για την λευτεριά τους αιώνες τώρα, τόσο ενάντια στον τούρκο κατακτητή τους όσο και στον άγγλο, με αυτές τις ύπουλες ύαινες των κατεχομένων που κάποιοι αποκαλούν ”αδέλφια” τους, που ποτέ δεν στάθηκαν στον πλευρό τους στον αγώνα τους για Ελευθερία και Ανεξαρτησία από τον τελευταίο κυρίαρχό τους, τον βρετανό αποικιοκράτη, αλλά έκαναν τα πάντα για να τους αποτελειώσουν; Ο οριστικός ενταφιασμός του Κυπριακού ή πιο κοινώς, το τελειωτικό ξεπούλημά του είναι προ των πυλών. Όλα εξυπηρετούν τον διεθνή ιμπεριαλισμό και τα σχέδιά του.
