Έπρεπε να αποδείξει ο Θεός αισθητά σε εμάς, τους μέλλοντες πιστούς, το Τριαδικόν θέμα, τον Θεόν μας εις τον οποίον τώρα θα πιστεύαμε.
Δεν Τον ξέραμε. Ακούγαμε ο Θεός, σε ενικό αριθμό: ο Θεός. Διότι, βέβαια, στη φύση είναι Ένας, αλλά στις υποστάσεις είναι Τρία, και έπρεπε αυτό να γίνει γνωστόν. Γι’ αυτό, παρουσιάζεται ο Κύριος στον Ιορδάνη, μαζί με τον Πρόδρομο.
Τότε, φωνάζει ο Πατήρ και λέει: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο Αγαπητός, αυτόν να ακούετε». Αλλά, τότε, ήταν κι οι δυο μαζί, ο Κύριος και ο Πρόδρομος, και ο λαός τον Πρόδρομο τον ήξερε πιο πολύ.
Για να διευκρινιστεί ότι δεν ήταν ο Πρόδρομος ο Υιός του Θεού και Θεός, αλλά το Ποιος είναι, μορφοποιείται το Πνεύμα το Άγιον υπό μορφή περιστεράς, κάθεται πάνω εις τον Υιόν και ομολογεί ότι «Αυτός είναι που είναι η προσδοκία του παντός».
ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ
