Στοιχεία-«φωτιά» για ενδεχόμενες ατασθαλίες, αυτή τη φορά για την ίδια την Ελεγκτική Υπηρεσία, φέρνει στο φως σήμερα ο «Φ». Το θέμα αφορά στην ανέγερση γραφείων της Ελεγκτικής Υπηρεσίας στη Λευκωσία και ελέγχονται οι πράξεις και οι ενέργειες της τέως Γενικής Ελέγκτριας, Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, αλλά και του προηγούμενου διευθυντή Τεχνικού Ελέγχου, Θάσου Νεοκλέους, οι οποίοι λόγω της θέσεως τους θα έπρεπε να ήταν ενήμεροι για τα γεγονότα, αλλά δεν διενήργησαν οποιαδήποτε έρευνα. Μέσα από τα στοιχεία διαφαίνεται ότι η κυβέρνηση υπέστη ζημιά €1,7 εκατ. από την όλη σύμβαση, χωρίς καν να διεκδικήσει το όποιο ποσό από τον εργολάβο για την ανέγερση του κτηρίου που στεγάζει την Ελεγκτική Υπηρεσία από το 2006. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει, ο ανάδοχος στην προσφορά του είχε συμπεριλάβει το ποσό των £956.874 που αφορούσε τη χρηματοδότηση της κατασκευής, ενώ επωφελήθηκε και το κόστος από τη μη κατασκευή 12 χώρων στάθμευσης που προβλέπονταν στα σχέδια. Μέσα από τα έγγραφα, φαίνεται ότι η κυβέρνηση χρηματοδότησε το όλο έργο αντί ο ανάδοχος, εξοφλώντας μάλιστα το συνολικό ποσό της κατασκευής £5.916.000 σε δύο χρόνια, αντί σε 15 χρόνια μετά την παράδοση του έργου όπως προνοούσε η σύμβαση. Το κουβάρι του σκανδάλου ξετυλίγεται από τον διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών Ανδρέα Χασαπόπουλο με επιστολή του ημερ. 13 Φεβρουαρίου 2015 προς την αναθέτουσα Αρχή του έργου, τη διευθύντρια Τμήματος Δημοσίων Έργων, Χρυστάλλα Μαλλούππα. Μελετώντας τη σύμβαση συντήρησης του έργου, επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε εγγύηση πιστής εκτέλεσης από τον ανάδοχο, σύμφωνα με τον κ. Χασαπόπουλο.  Το πιο παράδοξο της όλης υπόθεσης είναι ότι ενώ το αντικείμενο της σύμβασης αφορούσε τη μελέτη, κατασκευή, συντήρηση και χρηματοδότηση των γραφείων της Ελεγκτικής Υπηρεσίας από εταιρεία που ανέλαβε να παραδώσει ολοκληρωμένο το έργο και να το συντηρεί για 15 χρόνια, και ενώ ο ανάδοχος στην προσφορά του είχε συμπεριλάβει το ποσό των £956.874 για τη χρηματοδότηση της κατασκευής και μηδενικό ποσό για τη χρηματοδότηση της συντήρησης, τελικά το κόστος της συντήρησης ανέλαβε το δημόσιο. Το σύνολο της προσφοράς του ανάδοχου ανήρχετο σε £5.916.000, όσο ήταν και το ποσό της σύμβασης.  Ωστόσο, πριν την υπογραφή της σύμβασης και κατά τις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν, μελετήθηκε και η μέθοδος χρηματοδότησης του έργου σε ξένο συνάλλαγμα και συμφωνήθηκε όπως,α) το δάνειο του εργολάβου κατατεθεί σε ειδικό κυβερνητικό έντοκο λογαριασμό,β) η κυβέρνηση να εκδώσει στον χρηματοπιστωτικό λογαριασμό ισάξια ετήσια γραμμάτια σε συνάλλαγμα με βάση την ημερομηνία υποβολής της προσφοράς και η Κυβέρνηση να καταβάλει στον εργολάβο με την υπογραφή της σύμβασης το 10% του ποσού του πιο πάνω λογαριασμού και το υπόλοιπο σε 12 διμηνιαίες δόσεις. Όπως προκύπτει με την πιο πάνω συμφωνία, στην ουσία ο εργολάβος θα πληρωνόταν το 100% του ποσού της κατασκευής με την ολοκλήρωση του έργου σε 24 μήνες, ως εάν να επρόκειτο για έργο μελέτης/ κατασκευής, εφόσον το ρίσκο της χρηματοδότησης το ανέλαβε πλέον εξ ολοκλήρου η Κυβέρνηση. Στην επιστολή της Ελεγκτικής Υπηρεσίας αναφέρεται πως η ουσιώδης απαίτηση χρηματοδότησης της κατασκευής από τον εργολάβο και η εξόφληση του σε 15 χρόνια με το συναλλαγματικό ρίσκο να πρέπει να βαραίνει τον ίδιο, δεν τηρήθηκε, χωρίς να αφαιρεθεί το αντίστοιχο κόστος, από το ολικό ποσό της σύμβασης. Ο εργολάβος αντί να πληρώνεται κάθε χρόνο το 1/15 του ποσού της σύμβασης από το ποσό του έντοκου λογαριασμού, πληρώθηκε όλο το ποσό της κατασκευής στα δύο χρόνια, χωρίς οποιαδήποτε κράτηση. Σύμφωνα με την Ελεγκτική Υπηρεσία, το σοβαρό ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί δεν αφαιρέθηκε έστω από το ποσό της σύμβασης το κόστος, που αντιστοιχεί στο ποσό των £956.874 που αφορά στη χρηματοδότηση, εφόσον αυτή τελικά συμφωνήθηκε να αναληφθεί από το δημόσιο. Πρόσθετα τίθεται το ερώτημα γιατί έτυχε διαπραγμάτευσης η μέθοδος χρηματοδότησης, ενώ αυτή αφορούσε αποκλειστικά τον εργολάβο. Η Ελεγκτική Υπηρεσία καλεί το Τμήμα Δημοσίων Έργων να ερευνήσει τα θέματα που εγείρονται και να την πληροφορήσει για τα ακόλουθα: 1. Το αναλυτικό ποσό του τελικού λογαριασμού σύμβασης. 2. Τους λόγους για τους οποίους ανέλαβε την ευθύνη/ ρίσκο και τα έξοδα χρηματοδότησης το δημόσιο, εκδίδοντας, ετήσια γραμμάτια, σε συνάλλαγμα, προς τον χρηματοπιστωτικό οργανισμό και αποπληρώνοντας τον εργολάβο στους 24 μήνες, δηλαδή με την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτηρίου. 3. Τον τρόπο διασφάλισης της πιστής εκτέλεσης των προνοιών της σύμβασης 15ετούς συντήρησης από τον εργολάβο, εφόσον η συντήρηση πληρώνεται με τη συμπλήρωση των εργασιών της κάθε χρόνο και δεν προβλέπεται οποιαδήποτε κράτηση ή και εγγύηση για την πιστή εκτέλεσή της. 4. Τυχόν ευθύνες δημοσίων λειτουργών που προκύπτουν για την αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης.  ΠΗΓΗ