Επίθεση από τους πολιτικούς του αντιπάλους δέχθηκε ο Επικεφαλής της ιταλικής Λέγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι, για δήλωσή του ενάντια στις ανεξέλεγκτες εκτρώσεις που συμβαίνουν στα ιταλικά δημόσια νοσηλευτήρια.
Η αναφορά του Εθνικιστή και πρώην Υπουργού Εσωτερικών της Ιταλίας προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από τα πολιτικά κόμματα, τα οποία μάλιστα χαρακτήρισαν τις εκτρώσεις ως “ιστορική κατάκτηση”. Βεβαίως, όλοι αυτοί αδιαφορούν στο γεγονός ότι η άμβλωση αποτελεί δολοφονία ανθρώπου, αφού στις 22 ημέρες ήδη χτυπά η καρδιά του εμβρύου ενώ μέχρι τις 8 εβδομάδες σχηματίζονται πλήρως τα όργανά του.
Θυμίζουμε, ότι στην Κύπρο μόνο το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο τάχθηκε ενάντια στις εκτρώσεις μέσα στο Κοινοβούλιο αναδεικνύοντας το έμβρυο στην πραγματική του διάσταση, ως εκκολαπτόμενο άνθρωπο και όχι αντικείμενο.
Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε αυτούσια την ομιλία του Προέδρου του ΕΛΑΜ, Χρίστου Χρίστου στην ολομέλεια της Βουλής στις 30/03/2018:
Κύριε Πρόεδρε,
Το ζήτημα των εκτρώσεων είναι πολυσύνθετο και οι διαστάσεις του αγγίζουν τη νομική επιστήμη, την ιατρική, τη θρησκεία ενώ έχει κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις.
Η υπό συζήτηση πρόταση νόμου που έχουμε σήμερα ενώπιον μας, ανοίγει ουσιαστικά το δρόμο για να γίνονται ελεύθερα εκτρώσεις μέχρι τις 12 εβδομάδες.
Όσοι προωθούν αυτή τη νομοθετική πράξη υποστηρίζουν ότι το έμβρυο δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα ως πλήρης ανθρώπινος οργανισμός και αυτό δικαιολογεί κατά την άποψή τους την πρόωρη θανάτωση του.
Η αλήθεια είναι όμως τελείως διαφορετική. Το έμβρυο δεν είναι πράγμα αλλά ένας εκκολαπτόμενος άνθρωπος.
Στις 22 μέρες αρχίζει να κτυπά η καρδιά του και να έχει δική του κυκλοφορία αίματος.
Στις 8 εβδομάδες σχηματίζονται πλήρως τα όργανα του. Στις 12 βδομάδες χαμογελά, κλωτσά και κάνει έντονες κινήσεις.
«Πριν συνεχίσω κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να δείξω σε όλους τους βουλευτές ένα ακριβές ομοίωμα ενός εμβρύου 12 εβδομάδων.
Όπως καλά βλέπετε δεν είναι μια άμορφη μάζα κυττάρων αλλά ένα αγέννητο παιδί».
Κυρίες και Κύριοι βουλευτές,
Η νομιμοποίηση των εκτρώσεων δεν είναι σε καμία περίπτωση η λύση στις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
Προσπαθούμε να αντιγράψουμε το λανθασμένο παράδειγμα της Ελλάδας που έχει από τη δεκαετία του 80’ έχει θεσμοθετήσει ανάλογη νομοθεσία, παραβλέποντας όμως τα αποτελέσματα που προέκυψαν μέσα από αυτή την πράξη.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που παρουσίασε το Ινστιτούτο Ψυχικής και σεξουαλικής Υγείας, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή κατέχει την θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη, με περισσότερες από 250.000 εκτρώσεις το χρόνο, με 1 στις 5 Ελληνίδες και 1 στις 4 έφηβες να έχουν αποβάλει τουλάχιστον μία φορά.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο με πενταπλάσιο πληθυσμό γίνονται μόλις 190.000 εκτρώσεις το χρόνο.
Οι έρευνες του Ινστιτούτου αυτού δείχνουν ότι 40 χιλιάδες εκτρώσεις το χρόνο αποφασίζονται από κοπέλες κάτω των 18 ετών που δεν έχουν ενημερώσει ούτε τη μητέρα τους.
Παράλληλα, υπάρχουν στοιχεία ότι ένα ποσοστό των γυναικών αυτών αντιμετωπίζουν μετά σοβαρά προβλήματα υγείας.
Στην Πατρίδα μας, με το δείκτη γεννήσεων κάτω από το αναγκαίο με οξύ δημογραφικό πρόβλημα, θεωρούμε πως αυτός ο νόμος θα δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Σε όποια χώρα νομιμοποιήθηκαν οι αμβλώσεις οι γεννήσεις μειώθηκαν και υπάρχει το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών όπου τα στατιστικά στοιχεία καταγράφουν μείωση 6%.
Η δική μας άποψη επί του θέματος είναι πως οι ενέργειες του κράτους οφείλουν να επικεντρωθούν στο πως θα περιορίσουν στο ελάχιστο τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, κάτι που απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση.
Αντί ως κοινωνία να κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλά μας και να περιοριζόμαστε σε διαλέξεις ηθικής, θα πρέπει να κινηθούμε αποφασιστικά και να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αποτελεσματικά.
Ξεκινώντας από την έγκαιρη πληροφόρηση μέσα από τα σχολεία οι νέοι μας πρέπει να αποκτήσουν πλήρη και ορθή ενημέρωση για τις μεθόδους αντισύλληψης και τις πιθανότητες εγκυμοσύνης.
Ο ενημερωμένος νέος είναι ένας υπεύθυνος νέος που θα σέβεται τον εαυτό του και θα αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Αυτή τη στιγμή μια νέα κοπέλα, αντιμετωπίζοντας μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, είναι εύκολο να πανικοβληθεί, διαβλέποντας τον κοινωνικό στιγματισμό και τον επαγγελματικό αποκλεισμό.
Ειδικά στις περιπτώσεις που η κοπέλα έρχεται αντιμέτωπη με την αδιαφορία ή την οργή των γονέων της είναι λογικό να θεωρήσει την έκτρωση ως την εύκολη λύση.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η Πολιτεία οφείλει να είναι παρούσα και να στέκεται αρωγός.
Μέσα από τα κατάλληλα κίνητρα και υποδομές, το κράτος θα επενδύσει στην ίδια τη ζωή.
-Ψυχολογική υποστήριξη
-Οικονομική ενίσχυση
-Αύξηση της άδειας μητρότητας
-Πρόσβαση στην αγορά εργασίας
Είναι μόνο μερικές από τις προτάσεις μας για τη χάραξη εθνικής στρατηγικής αντιμετώπισης του προβλήματος.
Κύριε πρόεδρε,
Συνεχίζοντας θέλω να θίξω ακόμη μια πτυχή του ζητήματος που θεωρώ εξίσου σημαντική.
Υπάρχουν επαγγελματίες υγείας στο δημόσιο τομέα που για ηθικούς, θρησκευτικούς και επαγγελματικούς λόγους δεν επιθυμούν την εμπλοκή τους με κανένα τρόπο στις διαδικασίες των εκτρώσεων.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιταλία και Αγγλία, υπάρχουν σχετικές διατάξεις στη νομοθεσία που διασφαλίζουν τα δικαιώματα αυτών των επαγγελματιών.
Αντίθετα, στην δική μας περίπτωση το θέμα παραμένει ανοικτό χωρίς ειδικές πρόνοιες.
Καταλήγοντας, το δικαίωμα της ζωής είναι αναφαίρετο σε κάθε άνθρωπο.
Θεωρούμε καθήκον μας ως βουλευτές αυτού του κράτους να προστατεύσουμε τα αγέννητα παιδιά που δεν έφταιξαν σε τίποτε.
Γι’ αυτό σας καλώ, έστω και την ύστατη να αποσύρετε την εν λόγω πρόταση νόμου.
