Σε αυτές τις εκλογές και μετά από την διαδικασία της 26ης Μαΐου το κίνημα μας πέρασε και πάλι από συμπληγάδες, πέτρες, δίνοντας μια εκλογική μάχη ακόμα μια φορά με εντιμότητα, ήθος και κυρίως χωρίς να είναι δεκανίκι κανενός πολιτικάντη, ούτε έγινε η ουρά του απαξιωμένου από τον λαό πολιτικού συστήματος.
Κάποιος συναγωνιστής μου είχε πει λίγο πριν την Κυριακή των εκλογών: «Πάμε και πάλι με το σταυρό στο χέρι και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε». Η απάντηση μου ήταν, «δεν έχει και τόση σημασία η το αποτέλεσμα, αλλά ο τρόπος και ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε για να νικήσουμε σε αυτό τον πόλεμο». Εξάλλου όσες φορές δώσαμε μάχες σε εκλογές, πάντα δίπλα μας συντάσσονταν όλο και πιο πολλοί συμπατριώτες μας, οι οποίοι άρχισαν να καταλαβαίνουν τον σκοπό για τον οποίο αγωνιζόμαστε όλοι εμείς. Ένας λαός ο οποίος ήδη άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι το να δίνεις ένα αγώνα «με τον σταυρό στο χέρι» είναι πιο ουσιαστικό και πιο αξιοπρεπές από το να στήνεις ραδιουργίες, πλεκτάνες και ανήθικες – ανέντιμες πολιτικές.
«Με τον σταυρό στο χέρι» λοιπόν και με το μέτωπο καθαρό είναι σίγουρα πιο αγνό το συναίσθημα και πιο έντιμο απέναντι στον λαό, παρά η ευθυγράμμιση με την πολιτική ατιμία της σύγχρονης ευτελούς πολιτικής μπουρζουαζίας των ημερών μας. Εξάλλου, ξέραμε εξαρχής, όταν πρωτοξεκινήσαμε τον πολιτικό αγώνα με το μοναδικό εθνικιστικό κίνημα στην ημικατεχόμενη πατρίδα μας, ότι η απόφαση μας θα ήταν ανένδοτη και αμετάκλητη όσο αφορούσε τις αρχές και τις αξίες αυτού που θα πρεσβεύαμε. Ξέραμε από την αρχή ότι σκοπός μας θα ήταν να δώσουμε το άπαν των δυνάμεων μας για να δικαιώσουμε αυτόν τον λαό που για τόσα χρόνια υπέφερε και υποφέρει από τις τακτικές ενός ανάλγητου συστήματος και από πολιτικάντηδες ιδιοτελείς και ανέντιμους. Ξέραμε και ξέρουμε ότι προχωρώντας μπροστά θα ήταν δύσκολη, αλλά περήφανη, η πορεία μας στο πέρασμα του χρόνου. Γνωρίζαμε επίσης (και τώρα και αν το γνωρίζουμε πολύ καλυτέρα) ότι δεν επρόκειτο να υποχωρήσουμε ούτε ένα εκατοστό στον δύσκολο αυτό δρόμο που διαλέξαμε, όσο πόλεμο λάσπης κι αν δεχόμασταν. Για αυτό τον λόγο και μόνο λοιπόν, μπορούμε να δηλώσουμε με πλήρη επίγνωση των όσων λέμε, ότι είμαστε περήφανοι για την πορεία μας δια μέσω του χρόνου, έστω και αν δεν εκλέξαμε ευρωβουλευτή σε μια πολιτική εκλογική διαδικασία. Το λέμε με περηφάνια ότι είμαστε ακόμα εδώ, αγέρωχοι , ανυποχώρητοι και πανέτοιμοι να προχωρήσουμε μπροστά, χωρίς αναστολές για το τι και πως θα πράξουμε στο μέλλον.
Πέραν από τα αποτελέσματα αυτής της εκλογικής διαδικασίας, έχουμε μπροστά μας ένα μεγάλο αγώνα να δώσουμε. Αγώνα όμως τίμιο και ανιδιοτελή, με πίστη και επιμονή για τον λαό και την πατρίδα, κάτι το οποίο μας δίνει δύναμη να προχωρούμε. Το ίδιο το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών μας δίνει πιο πολύ θάρρος να συνεχίσουμε.
Για εμάς τους εθνικιστές του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.) το πιο σημαντικό διακύβευμα αυτών των εκλογών οφείλει να είναι αυτό το συναίσθημα που ξεπροβάλλει συνέχεια από τις ψυχές όλων εκείνων των συμπατριωτών μας που στήριξαν το ΕΛΑΜ και σε αυτή τη μάχη. Ποιο είναι αυτό;
Ξεκάθαρα και με λίγα λόγια, ότι αυτοί που στήριξαν το κίνημα πίστεψαν. Γνωρίζουν ήδη ότι δεν πρόκειται να προδοθούν από τις επιλογή τους. Το διαπίστωσαν στην πορεία και αυτού του εκλογικού αγώνα πως οι εθνικιστές του ΕΛΑΜ δεν θα τους προδώσουν ποτέ γιατί είναι φτιαγμένοι και δοκιμασμένοι με τα ιδανικά αυτής της μικρής χίλιο-ταλαιπωρημένης Πατρίδας, αυτού του ατέρμονου και αδιάλειπτου Έθνους. Μπορούν να βασίζονται σε μας, γιατί διαισθάνθηκαν στην πορεία ότι είμαστε έτοιμοι από καιρό για να εκπληρώσουμε τις δύσκολες αποστολές μας. Είμαστε αληθινοί, έντιμοι, ανιδιοτελείς και περήφανοι για αυτά που πιστεύουμε. Είμαστε εδώ για να αποδείξουμε ότι το καλό και το τίμιο, το εύψυχο και το θαρραλέο, δεν πρόκειται να χάσουν στους αιώνες των αιώνων την μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, στο αληθινό και το ψεύτικο, στο τίμιο και στο άτιμο. Στην συνείδηση λοιπόν αυτών που συντάσσονται μαζί μας κερδίζουμε συνεχώς. Θα συνεχίσουμε να κερδίζουμε αληθινούς πατριώτες, έντιμους συναγωνιστές, περήφανους και άξιους συμμάχους και θα προχωράμε. Θα προχωράμε αγέρωχοι με αυτή την προαιώνια εντολή, ως φόρτο εκστρατείας, μέχρι που θα την δικαιώσουμε μια μέρα, που θα έρθει γεμάτη φως και ελπίδα. Διότι σε αυτόν τον κόσμο ήρθαμε με ένα συγκεκριμένο σκοπό και στόχο. Ακριβώς έτσι όπως λέει και ο ποιητής σε καιρούς δίσεκτους και προσκυνημένους:
«Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες
και με ονόματα τους κράζουν πονηρά,
κλέφτες και απελάτες και προδότες,
τους μισούν οι βασιλιάδες και όλοι οι τύραννοι
κι είναι μες στους σκυφτούς, τα ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ
κι είναι μες στους κοιμισμένους οι ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ.»
Συνεχίζουμε λοιπόν και όσοι πιστοί θα συντάσσονται, όλο και πιο πολλοί στο πλευρό μας οφείλουν να είναι σίγουροι πως μέχρι την Άγια ώρα που θα δικαιωθεί αυτή η πανάρχαια Ελληνική πατρίδα μας, εμείς θα παραμείνουμε άτεγκτοι, αγέρωχοι και ευκλεώς αγωνιζόμενοι.
Προχωράμε, «Με την βοήθεια του Θεού και πίστη εις τον τίμιον αγώνα» μας μέχρι την άγια εκείνη ώρα.
Εμπρός, πάντα εμπρός!
Επίμαχος
