Η τέχνη της κατεργασίας των μετάλλων και της κατασκευής διάφορων αντικειμένων και κοσμημάτων ήταν πολύ διαδεδομένη στην Κύπρο από την εποχή των Μυκηναϊκών χρόνων μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα. Αξιόλογα δείγματα Κυπριακής αργυροχοΐας
και χρυσοχοΐας βρίσκονται σε διάφορα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές, καθώς και στις συλλογές των εκκλησιαστικών μουσείων. Ιδιαίτερα μεγάλη άνθιση της εργαστηριακής τέχνης της Αργυροχρυσοχοΐας παρουσιάστηκε στη Κύπρο την περίοδο από τον 17ο
μέχρι τον 19ο αιώνα. Κατά την περίοδο αυτή, τα καλύτερα εργαστήρια συγκεντρώνονταν στις πόλεις και κυρίως στη Λευκωσία. Αρκετά γνωστά ήταν και ορισμένα περιφερειακά κέντρα όπως των Λευκάρων, του Λευκονοίκου και της Μηλιάς. Οι τεχνίτες πωλού σαν επιτόπου τα αντικείμενα που παρήγαγαν ή διέθεταν πολλά από τα είδη τους σε χωριά και μοναστήρια κατά τις μεγάλες γιορτές και τα τοπικά πανηγύρια.
Οι μεταλλοτεχνίτες χρησιμοποιούσαν κυρίως το ασήμι και πολύ λιγότερο το χρυσάφι. Τα χρυσά κοσμήματα ήταν σπάνια και ανήκαν στις πιο πλούσιες αστικές τάξεις. Πολύ συχνά κατασκευάζονταν και κοσμήματα από χρυσό χαμηλού βαθμού, τα οποία στη συνέχεια επιχρυσώνονταν.
Η νεότερη αργυροχοΐα στην Κύπρο διακρίνεται σε εκκλησιαστική και αστική. Η εκκλησιαστική περι λαμβάνει διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται στις εκκλησίες όπως δισκοπότηρα, εξαπτέρυγα, καντήλια, θυμιατήρια, καλύμματα εικόνων και ευ
αγγελίων κ.ά. Στην αστική αργυροχοΐα συναντούμε διάφορα αντικείμενα οικιακής χρήσης όπως χανάπια, καπνιστομέρρεχα, καπνηστήρι και δοχείο για ροδόσταγμα, δίσκους, κουταλάκια, καθώς και τα διάφορα κοσμήματα.
Για την κατασκευή των κοσμημάτων, αλλά και των διαφόρων οικιακών και εκκλησιαστικών αντικειμένων, οι τεχνίτες χρησιμοποιούσαν διάφορες τεχνικές επεξεργασίας του ασημιού και του χρυσού. Σημαντικότερες από τις τεχνικές αυτές ήταν: η εγχάρακτη, η συρμάτινη ή «τριφουρένη», η κτυπητή, η διάτρητη και η χυτή.
Τόσο οι τεχνικές όσο και τα σχέδια στην παραδοσιακή αργυροχοΐα παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με την ελληνική και τη βαλκανική αργυροχοΐα λόγω της κοινής βυζαντινής παράδοσης των περιοχών αυτών. Ταυτόχρονα, όμως, η κυπριακή αργυροχοΐα συνδυάζει και ανατολίτικα στοιχεία και σχέδια.
Ένα ακόμη μέταλλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στην Κύπρο και που έχει συνδεθεί άμεσα με την ιστορία της Κύπρου είναι ο χαλκός. Οι «καζαντζήδες» επεξεργάζονταν τον χαλκό και κατασκεύαζαν διάφορα διακοσμητικά αγγεία και λειτουργικά
αντικείμενα όπως τα καζάνια «χαρτζιά», τα σινιά κ.ά.
