Αγαπητοί σύνεδροι,
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Έλληνες και Ελληνίδες.
Είναι με ιδιαίτερη τιμή που μου δίνεται η δυνατότητα να απευθύνω λίγα λόγια στο 20ο παγκόσμιο συνέδριο της Νεολαίας Αποδήμων Κυπρίων (ΝΕΠΟΜΑΚ) και της συνεδρίας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΟΜΑΚ-ΠΣΕΚΑ.
Κυρίες και κύριοι,
Από το 1955 ο λαός μας αγωνίζεται για ελευθερία και δικαιοσύνη, κανένας όμως δεν κατάφερε να του τα προσφέρει, αντίθετα, τα ξένα και τα ντόπια συμφέροντα έκαναν τα πάντα για να τον υποτάξουν, να τον εκβιάσουν, να τον αφανίσουν, να τον κάνουν σκλάβο των τούρκων και των τοκογλύφων. Στο πλάι αυτού του λαού πάντα στεκόταν και στέκεται η ομογένεια, μάνα και αδελφή, προστάτης και συμπαραστάτης, από όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, εκεί που όχι μόνο διέπρεψε αλλά άφησε ανεξίτηλα τα χνάρια της. Οι νέοι της ομογένειας κρατούν ακόμα πολύτιμο φυλακτό την αγάπη τους για Κύπρο και Ελλάδα προοδεύοντας, δημιουργώντας, κατακτώντας. Σας ευχαριστούμε όλους σας για την παρουσία σας και το πραγματικό σας ενδιαφέρον για την ιδιαίτερη σας πατρίδα.
Μετά το αιματοκύλισμα και την κατοχή της μισής μας πατρίδας το 1974, βρισκόμαστε σήμερα σε μια κατάσταση αποδόμησης των εθνικών ιδανικών και αξιών, όπου η εθνική ταυτότητα γίνεται ενοχή, όπου έννοιες και σύμβολα όπως πατρίδα, σημαία, θρησκεία, αγώνας για απελευθέρωση αμφισβητούνται. Στον αντίποδα η ομογένεια αγωνίζεται για την διατήρηση της φυλής μας, της χριστιανικής μας πίστης, της γλώσσας, των εθίμων και ηθών της πατρίδας και του έθνους μας σε τόπους όπου να κάνεις τέτοιο πράγμα είναι δύσκολο. Δεκαετίες τώρα χαμένοι στην μαύρη τρύπα της παγκοσμιοποίησης, των ανοικτών συνόρων και του γρήγορου κέρδους, η πατρίδα μας βιώνει μια συνεχή μεταβολή κυρίως κοινωνική με δυσμενείς επιπτώσεις στην δημογραφία και στο πολιτισμικό χαρακτήρα της Κύπρου. Αυτό δηλαδή, που οι ομογενείς 3 και 4 γενεών κατάφεραν να διατηρήσουν, χάνεται εδώ στον τόπο των πατέρων τους. Οι Έλληνες της Κύπρου κινδυνεύουν σταδιακά να καταντήσουν μειονότητα στον ίδιο τους τον τόπο, η κοινωνία μας μαστίζεται καθημερινά από τις συνέπειες της άκρατης λαθρομετανάστευσης, του εποικισμού, την ίδια στιγμή που οι νέοι μας δύσκολα επιστρέφουν πίσω στον τόπο τους από το εξωτερικό και που τα νέα ζευγάρια λόγω οικονομικών κυρίως λόγων, δυσκολεύονται να δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια με αποτέλεσμα ο γηγενής πληθυσμός να μειώνεται δραματικά με την αδιαφορία του κράτους να είναι προκλητική.
Σε ότι αφορά το εθνικό πρόβλημα, οι επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ αποτελούν εισβολή, με σκοπό να στείλει παντού το μήνυμα ότι είναι αυτή που ελέγχει στρατιωτικά τις θαλάσσιες ζώνες της Κύπρου με παραλήπτες κράτη και πολυεθνικούς κολοσσούς που έχουν συμφέροντα στην περιοχή. Η Τουρκία, επιδιώκει μια λύση στο κυπριακό όπου θα διασφαλίζεται η δυνατότητα της στην πλήρη κατάληψη της Κύπρου αλλά και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Ερντογάν δεν διστάζει να απειλεί ευθέως όλη την Ευρώπη για το Φυσικό Αέριο της Κύπρου, δείχνοντας τις στρατηγικές του βλέψεις για ολόκληρη την περιοχή, καθώς και μέχρι που είναι διατεθειμένος να φτάσει για να τις επιτύχει.
Η κάθοδος της κ. Λουτ στην Κύπρο, για να επαναρχίσουν οι συνομιλίες τον Σεπτέμβριο από εκεί που έμειναν στα ελβετικά θέρετρα αφήνει εκτεθειμένη την δική μας πλευρά, αφού η διεξαγωγή συνομιλιών με στρατιωτικές απειλές και παράνομες γεωτρήσεις ήταν η πάγια θέση της κυβέρνησης ότι δεν γίνονται. Η δηλωθείσα ικανοποίηση από την κάθοδο της κ. Λουτ και οι εκφρασμένες προθέσεις, γεννούν εύλογα κάποια σοβαρά ερωτήματα, που θα πρέπει να απαντηθούν πολύ σύντομα και πριν την επανέναρξη των συνομιλιών όπως :
– η παραμονή τουρκικών στρατευμάτων μετά την λύση;
– η μη επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια τους;
– η μετατροπή των σφετεριστών των περιουσιών των προσφύγων, σε χρήστες;
– το τουρκικό βέτο;
– την εκ περιτροπής προεδρία;
– την παράδοση του βορείου κομματιού της Κύπρου, εσαεί υπό τουρκική διοίκηση στα πλαίσια μιας ΔΔΟ;
Από εδώ και εμπρός λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν. Μία νέα ξεκάθαρη στρατηγική, όσο αφορά τις εξελίξεις στην περιοχή μας και την εμπλοκή ισχυρών και περιφερειακών κρατών σε αυτή την προσπάθεια, καθώς επίσης πρόκληση πραγματικού κόστους στην Τουρκία, αφού το καλόπιασμα του θηρίου που λέγεται τουρκικός επεκτατισμούς το έκανε πιο επικίνδυνο από ποτέ. Ελλάδα και Κύπρος μπορούν να υπερφαλαγγίσουν την Τουρκία αν δούμε τις πραγματικές μας δυνατότητες και παραδειγματιστούμε από άλλα έθνη που μόνο μέσα σε 2 με 3 δεκαετίες κατάφεραν να γίνουν περιφερειακά κράτη ισχύος, κράτη που επένδυσαν στην άμυνα, στην οικονομική ανάπτυξη, την καινοτομία, την Δημόσια διοίκηση, την διπλωματία.
Τελειώνοντας θα ‘ήθελα ακόμη μια φορά να εκφράσω τις βαθύτατες μου ευχαριστίες για αυτά που κάνετε για την Κύπρο, μας δίνεται κουράγιο να συνεχίσουμε και να πάρουμε ώθηση να φτιάξουμε μια καλύτερη πατρίδα.
Μάριος Βασιλείου
Α’ Αντιπρόεδρος
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
