Της Μαρίας Κολιού
Οι Πρόσφυγες της Κύπρου, 47 xρόνια οι πληγές ακόμα αιμορραγούν…
Έχουν περάσει 47 χρόνια από εκείνη την μέρα. Την μέρα του πόνου, του ξεριζωμού, την μέρα της σκλαβιάς, της προσφυγιάς, του σκοτωμού.
Η μαύρη μέρα της εισβολής από τον βάρβαρο Αττίλα, όσα χρόνια και αν περάσουν δεν μπορεί να ξεγράψουν τον πόνο, τον θάνατο, τους αγνοούμενους, τους βιασμούς και την προσφυγιά. Τα έχουν ζήσει άνθρωποι που βρίσκονται ανάμεσα μας. Γονείς, θείες, θείοι, παππούδες γιαγιάδες, αδέλφια, φίλοι, φίλες, γνωστοί, πολλοί από εμάς.
Για κάποιους είναι δυστυχώς ξεχασμένες ιστορίες. Για κάποιους άλλους, ένας πόνος που δεν μπορεί να σβήσει με τίποτα, γιατί είναι τόσο βαθιά η πληγή που ακόμη αιμορραγεί.
Είμαι παιδί προσφύγων. Εγγονή αγνοουμένου.
Από πολύτεκνη οικογένεια και στα 22 μου χρόνια ορφάνεψα από πατέρα.
Δεν είμαι ρατσίστρια αλλά με πονάει το γεγονός ότι οι πρόσφυγες της Κύπρου έχουν ξεχαστεί. Επικαλούνται διάφορες δικαιολογίες: ότι δεν υπάρχουν κονδύλια, ότι έχουμε σπίτι. Δεν έχει σημασία γι’ αυτούς το γεγονός πώς σε αυτό το σπίτι μένει η μάνα που μας γέννησε και στερήθηκε τα πάντα για να μας μεγαλώσει.
Κονδύλια υπάρχουν μόνο για τους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες που διοχετεύονται με μαεστρία από τον βάρβαρο Αττίλα και κατακτητή της μισής μας πατρίδας στην άλλη μισή Κύπρο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ασχολείται μόνο με αυτούς και όχι με εσένα που είσαι πρόσφυγας ξανά μέσα στην ίδια σου την Πατρίδα.
Αλήθεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί ασχολείται μόνο με αυτούς; Μήπως γιατί με εμάς δεν ασχολείται ούτε η ίδια μας η Κυβέρνηση; Μήπως οι πρόσφυγες της Κύπρου για κάποιους είναι μια ξεχασμένη Ιστορία; Μήπως γιατί κάποιοι πλούτησαν πάνω στον πόνο των άλλων; Πολλά αναπάντητα ερωτήματα στριφογυρίζουν και βασανίζουν το μυαλό μου. Μαζί με το δικό μου είμαι βέβαιη και πολλών άλλων.
Ανασήκωσε την πλάτη και απόσεισε τους Πενταδάχτυλε μου! Τούτη η Γη είναι δική μας!
Οι πιο ακριβοπληρωμένοι υπάλληλοι της κρατικής μηχανής είναι οι Διπλωμάτες. Διερωτώμαι. Ξέρουν από διπλωματία; Τί πέτυχαν όλα αυτά τα χρόνια;
Ξυπνήστε! Η Τουρκία το 1974 έκανε εισβολή στην μισή μας πατρίδα. 1619 αγνοούμενοι, 200 000 πρόσφυγες, εγκλήματα πολέμου, βιασμοί, εποικισμός και πολλά άλλα ειδεχθή. Σήμερα γεμίζει τις ελεύθερες περιοχές της πατρίδας μας με λαθρομετανάστες και αναβαθμίζει με μαεστρία και Διπλωματία τα θέλω της στην άλλη μισή. Η Τουρκία έχει δείξει με πράξεις πως ποτέ δεν εγκαταλείπει το πλάνο της: αυτό της διχοτόμησης και των δύο κρατών.
Εσείς μέχρι πότε θα της χαϊδεύετε τα αυτιά; Ξυπνήστε!
