Ως αρχική αποστολή των Ιταλικών δυνάμεων που βρίσκονταν έναντι του μετώπου της Βορειοδυτικής Μακεδονίας, ήταν να καλύψουν από τα βόρεια τις δυνάμεις που θα ενεργούσαν στην Ήπειρο. Στη περίπτωση κατάληψης της Ηπείρου, οι δυνάμεις αυτές θα αναλάμβαναν επιθετική ενέργεια επί του άξονα Κορυτσά-κοιλάδα Αλιάκμονα-Θεσσαλονίκη. Οι δυνάμεις λοιπόν του XXVI Σώματος Στρατού που βρίσκονταν στη περιοχή αρχικά περιορίστηκαν μετά τη προσβολή με πυρά πυροβολικού της Ελληνικής αμυντικής περιοχής καθώς και τη προσβολή κάποιων προκεχωρημένων φυλακίων των προκαλυπτικών τμημάτων.
Οι Ελληνικές δυνάμεις που αμύνονταν στη περιοχή, είχαν ως αποστολή – βάσει Διαταγών του Γενικού Στρατηγείου – την διενέργεια επιθετικών επιχειρήσεων περιορισμένης κλίμακας με σκοπό τόσο την αγκίστρωση των εχθρικών δυνάμεων στη περιοχή, όσο και τη κατάληψη εδάφους. Έτσι, από τη 1η Νοεμβρίου η ΙΧ Μεραρχία Πεζικού διενήργησε επιθετική ενέργεια φτάνοντας το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου στη γραμμή ύψωμα Ντέσκα-Κιάφα-Γράμμος-υψώματα Κορομηλιές και Τρεστένικ-χωριά Ποντσάρα και Καπεστίτσα, έχοντας αντιμετωπίσει ήδη οποιαδήποτε εχθρική αντίδραση.
Από τα ξημερώματα της 1ης Νοεμβρίου, ξεκινάει επίθεση και η IV Ταξιαρχία Πεζικού πετυχαίνοντας μέχρι το απόγευμα την κατάληψη και άλλων υψωμάτων. Στις 5 Νοεμβρίου, η Ταξιαρχία μετά από σκληρό αγώνα και με τη βοήθεια των εύστοχων πυρών του Ελληνικού Πυροβολικού καταλαμβάνει τα χωριά Μπιγλίτσα-Μπιτίνσκα.
Οι Ιταλικές δυνάμεις από την άλλη μεριά, αναγκάστηκαν να συμπτυχθούν δυτικά του ποταμού Δεβόλη. Οι Ελληνικές Μεραρχίες ανέστειλαν την επιθετική τους ενέργεια με σκοπό τη προετοιμασία τους για την επιχείρηση κατά της Μόροβας. Οι ορθές ενέργειες και η διορατικότητα των Ελληνικών δυνάμεων, οδήγησε στην επιτυχή έκβαση των επιχειρήσεων στη περιοχή.
Λήγοντας η αποκαλούμενη “πρώτη περίοδος” (28 Οκτωβρίου – 13 Νοεμβρίου), ο Ελληνικός Στρατός πέτυχε τη δημιουργία προγεφυρώματος εντός του εχθρικού εδάφους στο μέτωπο της Βορειοδυτικής Μακεδονίας, προετοιμάζοντας έτσι την επίθεση για τη κατάληψη της Μόροβας και του συγκοινωνιακού κόμβου της Κορυτσάς, απέκρουσε την ισχυρή Ιταλική επίθεση και αποκατέστησε τη γραμμή άμυνας.
Ο σχεδιασμός της Ιταλική διοίκησης, αποδείχθηκε μάλλον ανεπαρκής. Στο μέτωπο της Βορειοδυτικής Μακεδονίας, παρά την αντίσταση που προέβαλαν τα Ιταλικά στρατεύματα, ο Ελληνικός Στρατός μπόρεσε και κατέλαβε υψώματα στρατηγικής σημασίας.
Η Ελληνική νίκη έπαιξε σημαντικό ρόλο σε διεθνές επίπεδο, αναπτερώνοντας το ηθικό των υπόλοιπων λαών που αγωνιζόντουσαν σε όλο τον κόσμο.
Στη φάση αυτή, η Βρετανία θα υποσχεθεί κάθε δυνατή βοήθεια. Θα διαθέσει τέσσερις μοίρες αεροπλάνων δίωξης και βομβαρδισμού, φτάνοντας στην Ελλάδα από τις 3 Νοεμβρίου.
