Τηλεφωνικώς ξέσπασε σε τηλεοπτική εκπομπή η γυναίκα σύμβολο της Κύπρου, κ. Χαρίτα Μάντολες, σχετικά με την διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας.

Αναφερόμενη στα οδοφράγματα, σημείωσε ότι δεν έπρεπε να ανοίξουν ποτέ, ενώ συγκεκριμένα γι’ αυτό της Δερύνειας τόνισε πως η διάνοιξή του αποτελεί «αίσχος και ντροπή, μια προδοσία για τον τόπο μας». Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «εκεί σκότωσαν τα παιδιά μας, τον Τάσο και τον Σολωμό. Δεν είναι παιδιά αυτών που άνοιξαν τα οδοφράγματα αλλά δικά μας παιδιά».

«Γιατί να συνεχίζουν να ανοίγουν οδοφράγματα εκεί που σκοτώνουν τα παιδιά μας» ρωτούσε με παράπονο η κ. Μάντολες, κρίνοντας το γεγονός ως απαράδεκτο. Συνεχίζοντας το ξέσπασμά της, η Χαρίτα Μάντολες είπε πως αυτά τα γεγονότα δεν είναι ανεκτά από όσους έζησαν τον πόνο, τον ξεριζωμό και την προδοσία.

Συνεχίζοντας το λόγο της, ανέφερε πως ο αγώνας θα συνεχιστεί και αν κάποιοι ξεχνούν, εμείς δε μπορούμε να ξεχάσουμε.

Σε αναφορά της στο σχέδιο Ανάν του 2004, η κ. Μάντολες δήλωσε ότι μέσω αυτού οι αυξημένες επιδιώξεις των τουρκοκυπρίων – κυρίως όσον αφορά το περιουσιακό – συνεχίζονται εις βάρος των ελληνοκυπρίων και απευθυνόμενη στους κυβερνώντες, τους χαρακτήρισε απαράδεκτους.

Για τη λύση τύπου ομοσπονδίας, που αυτοί προωθούν, επεσήμανε πως δεν ξεκαθαρίζει αν οι πρόσφυγες θα επιστρέψουν επιτέλους στις πατρογονικές τους εστίες. «Έφεραν την καταστροφή, οδεύουν στο να παραδώσουν την Κύπρο» λέει, όμως «αυτό δεν θα το επιτρέψουμε». Προ της εισβολής έκανε λόγο πως οι πρόσφυγες ήταν αξιοπρεπείς και έτσι παρέμειναν για 44 χρόνια μέχρι σήμερα. Το μόνο που θέλουν είναι να επιστρέψουν πίσω στα σπίτια τους.

Τέλος, τόνισε χαρακτηριστικά πως η πλευρά μας και οι χειρισμοί των εκάστοτε κυβερνήσεων διαχρονικά είναι που κάνουν τα πράγματα δύσκολα όσον αφορά τις προσπάθειες επίλυσης, αφού συνεχίζουν τις συνομιλίες με το Κυπριακό πρόβλημα να βρίσκεται σε λάθος βάσεις, και όχι αυτές της εισβολής και κατοχής.

Δυστυχώς, λόγια σαν αυτά της Χαρίτας Μάντολες φτάνουν εις ώτα μη ακουόντων. Είναι εμφανέστατο, όμως, το γεγονός ότι η αλήθεια μεταφέρεται από αυτούς που τη βίωσαν. Τον πόνο και την αδικία αυτών των ανθρώπων είναι που πρέπει επιτέλους να αφουγκραστεί και να σεβαστεί η κυβέρνηση και να σταματήσει να εξυπηρετεί ολοένα και περισσότερο τα τουρκικά συμφέροντα. Η αισιοδοξία των προσφύγων φαίνεται να χάνεται από τους εσφαλμένους χειρισμούς της πλευράς μας και αυτό ίσως να αποβεί μοιραίο για τον τόπο. Ας δούμε επιτέλους την αλήθεια και ας σταματήσουμε να νομιμοποιούμε την κατοχή, μέσω πολιτικών συμβιβασμού, τακτικές υποχωρήσεων και πρακτικές ωχαδερφισμού