Γνωστή διαχρονικά η στάση των κομμουνιστών απέναντι στα μεγάλα ιστορικά εθνικά γεγονότα…
Κάθε χρόνο ο Κυπριακός Ελληνισμός τιμά την Επέτειο της Εποποιίας της 1ης Απριλίου, αποτίοντας φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους Ήρωες του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ 55-59, που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου. Και εκ του πολιτικού κόσμου, πάντα συμμετέχουν όλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο (ας μην το σχολιάσουμε περαιτέρω, δεν είναι επί του παρόντος) πλην του ΑΚΕΛ. Πάντα απών… Γιατί άραγε αυτή η σιωπή από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κύπρου; Να γιατί: Την 1ην Απριλίου 1955 ήρχισε ο ηρωικός αγών της ΕΟΚΑ δια την ΕΝΩΣΙΝ της Κύπρου μας με την Ελλάδα. Όλοι οι Έλληνες ευρίσκονται στο πλευρό των μαχόμενων πατριωτών της ΕΟΚΑ, …όλοι; Το επίσημον ΚΚΕ καταδίδει στους Άγγλους ότι ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, ο Διγενής, είναι ο Στρατηγός Γρίβας (από το ραδιοσταθμό «Φωνή της αλήθειας» στις 26-4-1955). Επί πλέον ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ την 26ην Απριλίου 1955 χαρακτηρίζει τον αγώνα της ΕΟΚΑ επί λέξει: «τυχοδιωκτισμό με πασχαλιάτικα βαρελότα»! Και το υποκατάστατον του ΚΚΕ, η ΕΔΑ, αποκαλεί τους γενναίους μαχητές της ΕΟΚΑ «νταήδες με τυχοδιωκτικές ενέργειες» («Αυγή» 5-5-1955) και «αεροβομβιστές που προβοκάρουν τον αγώνα του Κυπριακού λαού»! Η 2η Ολομέλεια του ΑΚΕΛ (Κομμουνιστικόν Κόμμα Κύπρου) κατά την σύνοδόν της (13 Ιανουαρίου 1955) εψήφισε και ανεκοίνωσε εις προκήρυξίν της προς τον Κυπριακόν λαόν («Ν. Δημοκράτης» 15 Ιανουαρίου 1955) ότι κατακρίνει την «ανταρτικήν δράση» και «καλεί τον λαόν να εντείνη στο έπακρον την επαγρύπνηση τον και να φυλαχθή από οποιαδήποτε μορφής τυχοδιωκτικές περιπέτειες…». Η ΕΟΚΑ κατηγορεί δριμύτατα το ΚΚΕ το οποίον επρόδωσε στους Άγγλους το όνομα του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Συνταγματάρχου Γ. Γρίβα: «Και ενώ αι Κυπριακοί Αρχαί ζαλισμένοι από τον αιφνιδιασμόν της 1ης Απριλίου προσπαθούν ματαίως να βρουν ποίοι οι πρωτεργάται και αρχηγοί του κινήματος, ο αρχηγός του ΚΚΕ Ζαχαριάδης εις την ραδιοφωνικήν εκείνην ομιλίαν του, αποκαλύπτει δια πρώτην φοράν εις τους Άγγλους την ταυτότητα του Διγενή. Και το ακελικόν όργανον «Ν. Δημοκράτης» έσπευσε να δημοσίευση την ομιλίαν εκείνην δια να μεταδοθή και εν Κύπρω παντού η προδοσία». Τον Μάιον του 1956 με απόφασιν της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ κατήγγειλε τον ένοπλον αγώνα της ΕΟΚΑ «ως λανθασμένη τακτικήν της τρομοκρατίας της ΕΟΚΑ… δίνει εις τους Άγγλους πατήματα… εξ αιτίας της ΕΟΚΑ υφίστανται τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως… εκείνοι που πιάσανε όπλο και κτύπησαν τον δυνάστην έφεραν καταστροφήν στον τόπον». Αποτέλεσμα της στάσεως των κομμουνιστών ήταν το αγγλικόν ΒΒC (εκπομπή 29 Αυγούστου 1956) να επαινή το ΑΚΕΛ, διότι: «μέ φυλλάδια του αντιτίθεται εις την ΕΟΚΑ και ζητεί συνέχισιν της εκεχειρίας και την ειρήνευσιν πράγμα που δεικνύει ότι το ΑΚΕΛ έχει συναίσθησιν των επιθυμιών του λαού». Οι Άγγλοι επροστάτευαν τους κομμουνιστάς όπως η περίπτωσις του Ζιαρτίδη που ήλθε «στο Λονδίνον όπου παραμένει ανενόχλητος υπό την σκέπην του αγγλικού νόμου». («Ελευθερία» 27 Οκτωβρίου 1956). Επίσης οι κομμουνιστές με έγγραφο της Κεντρικής Γραμματείας του ΑΚΕΛ (Σεπτέμβρης 1955) εκάλεσαν τους Κυπρίους «να σαμποτάρουν τον έρανον υπέρ των πολιτικών κρατουμένων» και στη συνέχειαν κατεδίκασε: «την εισφοράν, διότι τα χρήματα, προωρίζοντο δια την αγοράν όπλων της εγκληματικής ΕΟΚΑ». Επιπλέον, οι κομμουνιστές σε Κύπρο και Ελλάδα κατηγόρησαν τον Μακάριο και την ΕΟΚΑ, ότι: «Έρριξαν τον Κυπριακό λαό στην περιπέτεια των ανατινάξεων και των βομβών» («Αυγή» 14-4-1955) «Από την προδοτική θέσι των κομμουνιστών πιάστηκε και κρεμάσθηκε ο Καραολής. Γιατί το ΑΚΕΛ έστειλε τον Καραολή στην Κρεμάλα. Αν οι κομμουνισταί δεν του πετούσαν στα πόδια ένα ποδήλατο καθώς πήγαινε να φύγη δεν θα τον έπιαναν» (από την κατάθεσιν του Κυπρίου ήρωος της ΕΟΚΑ Ν. Σαμψών εις δίκην ΑΣΠΙΔΑ την 23-11-1966). Από την εποχήν των πρώτων αγώνων οι κομμουνιστές ήσαν εναντίον της Ενώσεως της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Αδιαντρόπως ισχυρίζοντο ότι:«Οι Κύπριοι πρέπει να αγωνισθούν κατά των ενωτικών, των ντόπιων Κυπρίων εκμεταλλευτών τους, που τους καταπιέζουν και τους ληστεύουν και που αγωνίζονται για την παράδοση τους ως υποχειρίων στον Ελληνικό ιμπεριαλιασμό. Αγώνας ενάντια στην Ένωση που είναι ιμπεριαλιστικός ζυγός». («Ριζοσπάστης» 18 Νοεμβρίου 1929). ΙΔΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΟ ΑΚΕΛ Τον Μάρτιον του 1957 το ΑΚΕΛ συνεδρίασε εν Ολομελεία και κατεδίκασε τας προηγουμένας αποφάσεις του κατά της ΕΟΚΑ. Συγκεκριμένως απεφάσισε ότι: «Ταυτόχρονα η Κ.Ε. υπογραμμίζει ανοικτά ότι στη στάση μας έναντι της ΕΟΚΑ διεπράξαμε μια σειρά λάθη, μερικά από τα οποία αρκετά σοβαρά. Πρώτα – πρώτα από την αρχήν υποτιμήσαμε σοβαρά το κίνημα της ΕΟΚΑ, θεωρώντας το σαν κίνημα μερικών δεκάδων φανατικών της δεξιάς, προωρισμένο να σβήση σε μερικούς μήνες και δεν μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τις προετοιμασίες που γίνουνταν πάνω από τρία χρόνια. Δεύτερο, η ανακοίνωση του Π.Γ. του Απρίλη του 1955 ήταν μια πολύ βιαστική και αψυχολόγητη ενέργεια που πρόδιδε σύγχισι και έλλειψι ψυχραιμίας και με τον τρόπο που έπιανε το ζήτημα θεωρητικολογώντας για ατομική τρομοκρατία με αποσπάσματα από τον Λένιν, δεν βοηθούσε καθόλου τες μάζες να δουν σωστά για ποιους λόγους το κόμμα μας διαφωνούσε με την τακτική του ένοπλου αγώνα. Τρίτο, οι χαρακτηρισμοί που σε ανακοινώσεις και σε άρθρα μας δώσαμε στην ΕΟΚΑ και τους αγωνιστές της, αποκαλώντας τους «ψευτοδιγενήδες», «τραμπούκους», «βαρελόττους», «τρακατρούκες» κ.λπ. ήσαν προκλητικοί και σεχταριστικοί και ενώ δεν εξυπηρετούσαν καθόλου την εθνικήν μας υπόθεση και την ενότητα του λαού, οπλίζαμε την ΕΟΚΑ και το μοναρχοφασισμό στην επίθεση τους ενάντια στο κόμμα και το Λαϊκό κίνημα και έρριχναν νερό στον μύλο της διάσπασης και του κινδύνου εμφυλίου σπαραγμού…». Φυσικά ας μην παρασυρόμαστε από την παραπάνω καθυστερημένη κατά δύο χρόνια δήθεν συγνώμη των υποκριτών κομμουνιστών. Ο αγώνας δόθηκε με τα όπλα και όταν οι Άγγλοι εκτελούσαν με κρεμάλα ή έκαιγαν ζωντανούς τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, οι… “επαναστάτες” που πάντα πρώτοι τρέχουν από ότι μας λένε για την πατρίδα και είναι με το όπλο παρά πόδας, ήταν απασχολημένοι με το να γράφουν ανακοινώσεις με αποσπάσματα του Λένιν! Ένας καλός ψυχίατρος στην ιδιάζουσα περίπτωσή τους σίγουρα θα βοηθούσε..
