Σκληρό παζάρι, για το πως θα παραχωρήσει την Κύπρο στα δόντια της Τουρκίας ο Ανανστασιάδης, προβλέπεται να γίνει στο κεφάλαιο των εγγυήσεων και της ασφάλειας καθώς είναι σαφές πως είναι ένα ζήτημα που ενδιαφέρει πολλούς εκτός Κύπρου, αφού το νησί μας κατέχει σημαντική γεωστρατηγική θέση.

Στο θέμα της ασφάλειας, που θα συζητηθεί όπως έχει συμφωνηθεί στο τέλος μαζί με τη βασική του παράμετρο, τις εγγυήσεις, υπάρχουν διάφορες ιδέες, που τυγχάνουν από τώρα επεξεργασίας. Παράλληλα γίνονται κάποιες συζητήσεις, κατά κύριο λόγο άτυπες, ώστε να καταγραφούν αντιδράσεις και να μην στραβώσει το κλίμα και αφυπνιστεί ο Ελληνικός λαός, για το τι επιχειρούν να πράξουν στο Κυπριακό.

Ξένοι διπλωμάτες ανέφεραν πως το κεφάλαιο αυτό, μαζί με το περιουσιακό θεωρείται ως ένα από τα πιο δύσκολα, αφού σε περίπτωση που δεν το τροποποιήσουν σε τέτοιο βαθμό, ίσως του πάνε στραβά όλα τα σχέδια.

Υπάρχει δε, η άποψη πως θα πρέπει το θέμα της ασφάλειας/εγγυήσεων να τεθεί στην πρώτη γραμμή του δώσε-δώσε του Νίκου Ανανστασιάδη.

Με βάση τις πρώτες συζητήσεις, γενικού περιεχομένου, προκύπτει πως η τουρκο”κυπριακή” πλευρά θέλει να διατηρηθεί το σύστημα των εγγυήσεων, αφήνοντας ωστόσο ανοικτό το ενδεχόμενο κάποιων διαφοροποιήσεων. Είναι όμως σαφές πως συνδέουν το κεφάλαιο της ασφάλειας με τη διατήρηση των εγγυήσεων. Η Άγκυρα έχει διαμηνύσει πως δεν θα αποποιηθεί τα «εγγυητικά της δικαιώματα» και τούτο εκφράζεται και από την τ/”κ” πλευρά από την αρχή της νέας διαδικασίας, στο ξεκαθάρισμα θέσεων.Η ελληνοκυπριακή πλευρά επιμένει πως δεν πρόκειται να αποδεχθεί συμφωνία που θα περιλαμβάνει σύστημα εγγυήσεων. Θεωρείται τούτο ως κόκκινη γραμμή, αλλά αυτό δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη καθώς είναι γνωστές οι κόκκινες γραμμές της Κυβέρνησης του ΔΗΣΥ που στο τέλος έγιναν ροζ!   Η Λευκωσία επενδύει και στη στάση της Ε.Ε. καθώς και της Βρετανίας, δείχνοντας ότι δεν έχει αντίληψη για το τι συμβαίνει γύρω της. Αξίζει μόνο να αναφέρουμε την περίπτωση με το Μπαρμπαρός και τις τούρκικες πολεμικές φρεγάτες που έπλεαν ανοικτά της Πάφου και της Λεμεσού και κανείς δεν συγκινήθηκε.   Η Αθήνα έχει ξεκαθαρίσει δημόσια και κατ΄επανάληψη πώς όχι μόνο δεν συμμετέχει, αλλά ότι θεωρεί τις εγγυήσεις ξεπερασμένες και όχημα που προκάλεσε το πρόβλημα, δείχνοντας δεμένη στο δόγμα του Καραμανλή όταν το 1974 δήλωνε πως η Κύπρος είναι μακριά, και βγάζοντας στην ουσία την ουρά της απ’ έξω. Άλλωστε τι να περιμένουμε από κυβερνήσεις εθνομηδενιστικές.   Το Λονδίνο δηλώνει πως δεν ενδιαφέρεται να συμμετάσχει σε ένα σύστημα εγγυήσεων (ούτως ή άλλως όταν χρειάστηκε να ασκήσει τον ρόλο αυτό το 1974 δεν το έπραξε). Η Βρετανία αυτό που επιδιώκει είναι η διασφάλιση δια της συμφωνίας των Βάσεων και της εσαεί παρουσία της χώρας στην Κύπρο. Η Τουρκία θέλει πλήρη στρατιωτικό έλεγχο του νησιούΤον Οκτώβριο του 2010 η τουρκοκυπριακή πλευρά κωδικοποίησε τις  απόψεις της ως εξής:Πρώτον, επιμένει στη διατήρηση των εγγυήσεων της Τουρκίας και επέκτασή τους στα συνιστώντα κρατίδια. Θα έχει, δηλαδή, η Άγκυρα την ευθύνη για τη διατήρηση της συνταγματικής τάξης των δυο συνιστώντων κρατιδίων, πέρα από τις «εγγυήσεις που θα παρέχει για την ανεξαρτησία της χώρας».Δεύτερον, σε σχέση με τα στρατεύματα, υποστηρίζουν παραμονή τους με σταδιακή αποχώρηση, μέχρι όμως ενός σημείου, στη βάση και της οροφής που καθορίσθηκε και στο Σχέδιο Ανάν. Αναφέρονται, δηλαδή, στην αποχώρηση εκείνων των στρατευμάτων που θα προβλέπει η συμφωνία στη διάρκεια ενός μεταβατικού χρονοδιαγράμματος διάρκειας 14 χρόνων. Όπως, δηλαδή, προέβλεπε και το Σχέδιο Ανάν. Σύμφωνα με το Σχέδιο, μετά τα 14 χρόνια θα παρέμεναν στο νησί δυο αποσπάσματα: 950 Έλληνες και 650 Τούρκοι, που προβλέπονται από τη Συνθήκη Συμμαχίας 1960. Αυτά, πάντα, βέβαια σε συνδυασμό με τη διατήρηση και ενίσχυση της Συνθήκης Εγγυήσεων. Διαφορετικά δεν θα έχει αξία η ρύθμιση για τα στρατεύματα.Τρίτον, υποστηρίζουν ότι ο ρόλος της Ειρηνευτικής Δύναμης δεν θα είναι ουσιαστικός μετά τη λύση. Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ θα έχει, δηλαδή, αποστολή καταγραφής γεγονότων.   Δηλαδή η κυβέρνηση ΔΗΣΥ, δια του εκπροσώπου της, κοινοτάρχη Νίκου Ανανστασιάδη, δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραδώσει την Κύπρο στο στρατό κατοχής. Ίσως αυτό που γράφαμε κάποτε σαν αστείο, αυτοί το κάνουν μάλιστα και πράξη. Δηλαδή, να παρουσιάσουν τον στρατιωτικό έλεγχο του νησιού από την Τουρκία σαν ΜΟΕ.   Δεν είναι απλά αδέξιοι, αλλά και τραγικά επικίνδυνοι. Ο εθνομηδενισμός και η δουλοπρέπεια έχει όρια, όμως η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ τα έχει ξεπεράσει …