Η επί μισό αιώνα απουσία στρατηγικής του Ελληνισμού, για απελευθέρωση των κατεχομένων από την Τουρκία εδαφών της Κύπρου, η υποβάθμιση των συντελεστών εθνικής ισχύος και η πολιτική του κατευνασμού και των συνεχών υποχωρήσεων, οδηγεί τον Κυπριακό Ελληνισμό σε καταστροφική πορεία. Η τουρκική διπλωματία, πέτυχε να μετατρέψει ένα διεθνές έγκλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και εθνοκάθαρσης σε δικοινοτική διαφορά. Πέτυχε να επιβάλλει ως λύση, την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) η οποία συζητείται μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) και της «ΤΔΒΚ», της υποτελούς διοίκησης που εγκατέστησε η Τουρκία στην Κύπρο μετά την εισβολή, και η οποία, υποστηρίζει στις συνομιλίες τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου. Όταν δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ δύο μερών, δεν μπορεί να συγκροτηθεί κοινό βιώσιμο κράτος. Οι διακοινοτικές συνομιλίες (ΔΣ) διεξάγονται υπό την απειλή των Τουρκικών Δυνάμεων κατοχής και των παράνομων εποίκων. Η Ελληνοκυπριακή (ΕΚ) πλευρά, υιοθέτησε τη λύση ΔΔΟ, παρά το γεγονός ότι αυτή η μορφή λύσης, απορρίφθηκε το 2004 με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, και με τα κοινά ανακοινωθέντα των δύο τελευταίων κυβερνήσεων της ΚΔ (23.5.2008 και 11.2.2014) συμφώνησε το βασικό περιεχόμενο λύσης, που ικανοποιεί τους τουρκικούς όρους. Ιδιαίτερα τη περίοδο αυτή, η Τουρκία επείγεται για λύση ΔΔΟ, προκειμένου να αδρανοποιήσει τις στρατηγικές συνεργασίες της ΚΔ με την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Αίγυπτο που θέτουν σε κίνδυνο τα ενεργειακά της συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Ουσιαστικά με τη λύση που συμφωνήθηκε, νομιμοποιούνται τα τετελεσμένα της κατοχής, διαλύεται η ΚΔ και αντικαθίσταται από ένα συνεταιρισμό δύο οιονεί κρατιδίων, που δεν θα είναι ούτε ομοσπονδία, ούτε συνομοσπονδία και θα τελεί υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Το τουρκοκυπριακό (ΤΚ) κρατίδιο θα ελέγχεται από την Τουρκία, μέσω της παραμονής όλων των εποίκων, που αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία στα κατεχόμενα και μέσω του μεγάλου αριθμού διμερών συμφωνιών Τουρκίας – «ΤΔΒΚ», που καθιστούν το ΤΚ κρατίδιο, ουσιαστικά επαρχία της Τουρκίας, εξαρτημένο πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά και στρατιωτικά, με δυνατότητα παρουσίας αεροναυτικών δυνάμεων της Τουρκίας στην επικράτεια της Κύπρου χωρίς έγκριση του Κυπριακού κράτους. Οι διμερείς συμφωνίες, είχαν ενσωματωθεί και στο σχέδιο Ανάν. Το Κεντρικό κράτος, θα ελέγχεται από την Τουρκία, μέσω συνταγματικών ρυθμίσεων που έχουν ήδη συμφωνηθεί (συγκλίσεις στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης που έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο τύπο 9.7.2014, 17.11.2015, 13.12.2015 και δεν έχουν διαψευσθεί από την Κυβέρνηση). Οι συγκλίσεις προβλέπουν συναπόφαση των δύο κρατιδίων για όλα τα σημαντικά θέματα, υιοθέτηση του ΒΕΤΟ ως κυρίαρχου πολιτειακού συστατικού και προσφυγή σε ξένο δικαστή, για τα συνταγματικής φύσεως θέματα. Αυτές οι ρυθμίσεις προδικάζουν αδιέξοδα και παράλυση της κρατικής μηχανής, ή συνεχείς υποχωρήσεις του ΕΚ κρατιδίου προς τις θέσεις της Τουρκίας για να μην καταρρεύσει το κράτος, με συνέπεια τη δημιουργία συνθηκών υποτέλειας και προσαρμογής προς τη βούληση του ισχυρού. Το νέο κράτος θα είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει λόγω δυσλειτουργικότητας (ΒΕΤΟ, πολυπλοκότητα δομής, διαμοιρασμός εξουσίας/κυριαρχίας, διαρχία αξιωματούχων) οικονομικής δισπραγίας (3 κυβερνήσεις, 4 βουλές, 3 αστυνομίες, εις διπλούν ημικρατικοί οργανισμοί, αποζημιώσεις εφαρμογής της λύσης) παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έλλειψης ασφάλειας. Δεν θα υπάρχει πολιτική, στρατιωτική, ενεργειακή και δημογραφική ασφάλεια, αφού η Τουρκία θα είναι παρούσα στη Κύπρο και θα ελέγχει τις αποφάσεις του κεντρικού κράτους μέσω του ΤΚ κρατιδίου (επαρχία της), στη βάση των δικών της συμφερόντων. Η λύση της ΔΔΟ οδηγεί σε ολοκλήρωση του στρατηγικού στόχου της Τουρκίας, που τέθηκε από τη δεκαετία του 1950 (εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ) για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Η Τουρκία δεν θέλει πλήρη διχοτόμηση ή δύο τελείως ανεξάρτητα κράτη στη Κύπρο, αλλά έλεγχο ολόκληρης της νήσου, για λόγους ασφάλειας και επέκτασης της επιρροής της στη περιοχή. Στη βάση αυτών των δεδομένων, και προ του κινδύνου τουρκοποίησης ολόκληρης της Κύπρου, η μόνη στρατηγική επιλογή που μας απομένει, έστω και την υστάτη, είναι η ΑΠΟΤΡΟΠΗ και η ΕΝΙΣΧΥΣΗ. Να αποτρέψουμε την νομιμοποίηση των τετελεσμένων της κατοχής και την επέκταση της τουρκικής κυριαρχίας στις ελεύθερες περιοχές, με την απόρριψη λύσης ΔΔΟ, και να ενισχύσουμε τους συντελεστές εθνικής ισχύος της ΚΔ. Συγκεκριμένα: 1) Αποκήρυξη της ΔΔΟ, διακοπή των διακοινοτικών συνομιλιών, με επιχείρημα την εμμονή της Τουρκίας σε λύση τουρκικών όρων, και επαναφορά του Κυπριακού στην ορθή βάση του ως διεθνές έγκλημα της Τουρκίας. Ανάληψη αγώνα για εφαρμογή των ψηφισμάτων των ΗΕ για απομάκρυνση των ξένων στρατευμάτων και των αποφάσεων του ΕΔΑΔ, για εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε όλη την Κύπρο. Επιλογή εξαιρετικά δύσκολη (φροντίσαμε να υιοθετηθεί η ΔΔΟ από ΟΗΕ και ΕΕ) αλλά προτιμότερη από τη ΔΔΟ, που τουρκοποιεί όλη τη Κύπρο. Η ΚΔ εντάχθηκε στην Ε.Ε. ως ενιαίο κράτος, με αναστολή του Ευρωπαϊκού κεκτημένου στις κατεχόμενες περιοχές και ως τέτοιο πρέπει να παραμείνει, με όλες τις προσαρμογές που έγιναν έκτοτε, για να συμβαδίζει με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και άλλες που πρέπει να γίνουν για επανενσωμάτωση των ΤΚ και εκσυγχρονισμό του συντάγματος, με αποβολή των διχοτομικών και δυσλειτουργικών στοιχείων του, αφού απομακρυνθούν οι κατοχικές δυνάμεις και έποικοι, και καταργηθούν οι συνθήκες εγγυήσεως – συμμαχίας. 2) Ενίσχυση των εσωτερικών και εξωτερικών συντελεστών εξισορρόπησης ισχύος προς την Τουρκία: άμυνα, οικονομία, διπλωματία, πληροφορίες, δημογραφική και εθνική συνοχή, συμμαχίες και στρατηγικές συνεργασίες με γειτονικές χώρες, χώρες της ΕΕ και του ΣΑ/ΟΗΕ, στη βάση κοινών συμφερόντων (ασφάλεια, οικονομία, ΑΟΖ) και αναζωογόνηση δόγματος ΕΑΧ με Ελλάδα. Αν χαθεί η Κύπρος θα ακολουθήσουν και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Φοίβος Κλόκκαρης Aντιστράτηγος ε.α.
