Θα μπορούσε να ήταν γλωσσοδέτης, όμως, δεν είναι. Θα μπορούσε να ήταν μια σειρά από ερωτήματα, αλλά πάλι δεν είναι. Θα μπορούσε να ήταν μια σειρά από απόψεις, όμως, ούτε αυτό είναι.

Μια λύση, μα ποια λύση, μια λύση, χωρίς λύση. Κάπως έτσι είναι και οι διαπραγματεύσεις για επίλυση του κυπριακού. Όπως λέμε και στην δημοσιογραφική γλώσσα εάν δεν απαντηθούν τα ερωτήματα Ποιός, πού, πώς, πότε και γιατί ένα ρεπορτάζ δεν μπορεί να είναι πλήρες. Σκεφτείτε το λίγο και θα δείτε ότι κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Έχουμε μια διαφαινόμενη λύση (όπως κακώς αφήνουν να φανεί προς τα έξω), αλλά ρωτάμε (όπως καλώς φαίνεται από μέσα) ποια είναι αυτή η λύση. Μια λύση (η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία), χωρίς λύση (αφού στην ουσία δεν λύνεται το κυπριακό αλλά περιπλέκεται ακόμη περισσότερο βάζοντας την Τουρκία ακόμη περισσότερο στο παιγνίδι για προσάρτηση όλης της Κύπρου).

Ας μπούμε, όμως, λίγο πιο βαθιά στο όλο θέμα για να μην φανεί ότι λέμε συνθήματα. Όπως διαφαίνεται, άλλα λέει ο Ακιντζί, άλλα ο Αναστασιάδης, άλλα περιμένει ο λαός και άλλα θα μας φέρουν στο παραβάν για δημοψήφισμα. Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή προσπαθώντας να δώσουμε (κάποιες πρώτες) απαντήσεις σε ορισμένα εύλογα ερωτήματα. Καταρχήν, θα απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί υποστηρίζουμε ότι οι δυο πλευρές δεν φαίνεται να εξηγούνται μεταξύ τους. Διότι είναι απλό. Ο Μουσταφά Ακιντζί δήλωσε ότι σύντομα θα συζητηθεί ο οδικός χάρτης διότι, όπως ο ίδιος τόνισε, αυτό συμφωνήθηκε, ενώ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συμφωνηθεί και παραπέμπει τον Τουρκοκύπριο σε όσα λέχθηκαν στην Νέα Υόρκη. Αυτά είναι λόγια δικά τους και όχι δικά μας και αντικατοπτρίζει πλήρως την πραγματικότητα ότι οι δυο «πλευρές» συζητούν μεταξύ τους, αλλά χώρια καταλαβαίνονται. Όταν σε τόσο σοβαρά ζητήματα δεν υπάρχει ταύτιση για τα όσα λέχθηκαν πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε το γενικότερο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων τους;

Σε μια άλλη περίπτωση, τις τελευταίες ημέρες ακούγονται από ραδιοφώνου σε συγκεκριμένες εκπομπές, που (όλως τυχαίως) δεν καλείται εκπρόσωπος του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου, ότι υπάρχουν αρκετοί που δεν θέλουν την λύση για αυτό εναντιώνονται στον συνασπισμό ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Στο μεταξύ, τονίζουμε ότι ΔΗΣΑΚΕΛ μάχονται για να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι η μόνη εφικτή λύση. Υπάρχει ασφαλώς και το μέγα θέμα των ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ (στο μεταξύ συμμαχούν όσον αφορά στις Δημοτικές Εκλογές), που συμμετείχαν στα εκάστοτε εθνικά Συμβούλια και που δεν έχουν δηλώσει την εναντίωση τους σε λύσεις τύπου Δ.Δ.Ο.
Στο θέμα μας. Ερωτούμε. Όταν λένε αρκετοί, πώς προσδιορίζουν την λέξη αρκετοί; Διότι οι αρκετοί είναι και οι 1000, αλλά και οι 100 χιλιάδες. Αυτό ισχύει για την Κύπρο. Για τις Η.Π.Α οι 1000 δεν είναι αρκετοί αφού τόσο μένουν σε μια γειτονιά να μην πω σε ένα συγκρότημα πολυκατοικιών. Γιατί το τόνισα αυτό; Διότι το να παίζεις με τις λέξεις είναι αρκετό εύκολο. Με τις λέξεις πλάθεις συνειδήσεις και με τις λέξεις μπορείς άνετα να παίξεις ακόμη και με το υποσυνείδητο. Εκ νέου στο θέμα μας. Προσέξτε ιδιαίτερα πώς τέθηκε το όλο ζήτημα με την λέξη αρκετοί. Άλλο το να μην θέλεις λύση και άλλο το να μην θέλεις την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Δεν εξυπακούεται ότι αυτοί που αντιμάχονται της Δ.Δ.Ο δεν θέλουν λύση. Λύση είναι και η απελευθέρωση. Στα αυτιά των ακροατών ηχεί διαφορετικά η φράση: «Υπάρχουν αρκετοί που δεν θέλουν λύση» και διαφορετικά: «Υπάρχουν αρκετοί που δεν θέλουν την λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας». Είναι καυτό το όλο θέμα, γιατί από την στιγμή που δεν σου δίδεται βήμα να λόγου πολύ εύκολα μπορεί να σου βγάλουν την ρετσινιά (εσκεμμένως) ότι ανήκεις στους «αρκετούς» που δεν θέλουν λύση.
Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι εντέχνως διαχέεται ότι Αναστασιάδης –Ακιντζί θα λύσουν το κυπριακό. Όχι. Μέγα σφάλμα. Κανένας από τους δυο δεν θα λύσει το κυπριακό πόσο μάλλον μαζί. Συζητούν για την λύση, αλλά αυτοί που θα λύσουν το κυπριακό είμαστε εμείς σε ένα δημοψήφισμα. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης συζητεί για την λύση του κυπριακού την οποία θα φέρει ενώπιον του κυρίαρχου λαού. Ο λαός θα αποφασίσει εάν επιθυμούμε αυτά που έχουν συμφωνήσει ή εάν θα την απορρίψουμε όπως ακριβώς συνέβη με το Σχέδιο Ανάν. Άρα, αυτό που ζητούμε είναι σωστή ενημέρωση για να μπορέσει ο καθένας από εμάς μορφωμένος ή αμόρφωτος να κατανοήσει πλήρως τι σημαίνει Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και τι έχουν συμφωνήσει Αναστασιάδης και Ακιντζί. Η λύση του κυπριακού δεν είναι κάτι που  θα αποφασίσει ο Νίκος Αναστασιάδης από μόνος του. Δεν θα έρθει ένα πρωί και θα μας πει “κοιτάξτε τα βρήκαμε σε όλα με τον Μουσταφά λύσαμε το κυπριακό κλπ κλπ”.

Κλείνοντας, παρόλο ότι έχω αφήσει αρκετά θέματα ασχολίαστα, η δική μας θέση είναι αταλάντευτη. Δεν πρόκειται να δεχθούμε οποιαδήποτε συμφωνία, η οποία θα καταστρατηγεί τα δικαιώματα του Ελληνισμού της Κύπρου και που πρόκειται να επιφέρει την τουρκοποίηση της Πατρίδα μας.

ΥΓ. Ασφαλώς, σε αυτό το άρθρο δεν θα αναφερθούμε στις προθέσεις Ερτογάν, που λίγο πολύ είναι γνωστές σε όλους. Εδώ ζητά το Αιγαίο και φυσικά αναμένει δια του αντιπροσώπου του Μουσταφά Ακιντζί να πάρει δικαιώματα για ολόκληρη την Κύπρο.

Ανδρέας Θεοφυλάκτου

Δημοσιογράφος/Εκδότης

Διευθυντής Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας

ΕΘΝΙΚΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ