Είναι ευρέως γνωστό, ιδιαίτερα ανάμεσα στους υποστηρικτές, μέλη και στελέχη του ΕΛΑΜ, ότι πλέον δεν είναι ένα οποιοδήποτε κίνημα το οποίο ακολούθησε την πεπατημένη νοοτροπία του υφιστάμενου κυρίαρχου συστημικού περιβάλλοντος της πατρίδας μας. Οφείλει να είναι επίσης γνωστό, πως αυτό για εμάς δεν ήταν ζήτημα τακτικής, αλλά ούτε και πολιτικής εξαργύρωσης των ιδεών και των διεκδικήσεων μας. Το ΕΛΑΜ απέδειξε ουσιαστικά στην πορεία του χρόνου (πληρώνοντας πάντα ακριβό το τίμημα στους πολιτικό-ιδεολογικούς διώκτες του) ότι ακόμα εκπροσωπεί με ήθος και ανιδιοτέλεια την εθνική συνείδηση σε αυτό τον τόπο, ορθώνοντας το ανάστημα του απέναντι από το ανέντιμο αν-ίδεο και υστερόβουλο πολιτικό-κομματικό σύστημα της πατρίδας μας.
Όταν κάποιος συναγωνιστής λοιπόν, εκπροσωπεί την ιδέα του ΕΛΑΜ οφείλει να ενστερνίζεται τις αρχές και αξίες του κινήματος. Ενός κινήματος το οποίο στην πορεία του από το 2008, παρέμεινε ασυμβίβαστο και ανυποχώρητο στο πλήθος των συμφεροντολογικών και συμβιβασμένων πολιτικών «προτύπων» της σημερινής μας εποχής.
Χωρίς να είναι σχήμα λόγου, αυτό που οφείλει να καθοδηγεί και να διαμορφώνει έναν υπηρέτη της ιδέας του κινήματος, είναι με απλά λόγια η προσφορά, η αγωνιστικότητα και η αγνή ανιδιοτελής πρόθεση του ατόμου αυτού προς την επίτευξη των στόχων του αγώνα που διεξάγει το κίνημα.
Στον κυκεώνα όλων εκείνων των ιδιοτελών νοοτροπιών και μεταλλάξεων του πολιτικού συστήματος του σήμερα, ο ενσυνείδητος πολιτικός στρατιώτης του κινήματος οφείλει να αποτελεί το αντίπαλο δέος που περήφανα αντιστέκεται στην ισοπεδωτική, υλιστική ευμάρεια και συμφεροντολογική εξάρτηση της εποχής μας.
Οι κυριότεροι πυλώνες στους οποίους στηρίζεται το κίνημα, είναι η μετάδοση και η μεταλαμπάδευση των ιδεών και των προσπαθειών μας στην ευρύτερη κοινωνία και τους συμπατριώτες μας. H ιδέα λοιπόν μεταφράζεται με την προσήλωση στην συλλογικότητα αλλά και την αυτοπειθαρχία και προσφορά ενός εκάστου συναγωνιστή, ούτως ώστε αυτό να θέτει γερές βάσεις για την επίτευξη του σκοπού τον οποίο υπηρετεί. Είναι πολύ σημαντικό δε αυτή η προσφορά να εφαρμόζεται με ειλικρίνεια και αυτοπειθαρχία χωρίς να υπάρχει οτιδήποτε υστερόβουλο πίσω από την συμμετοχή αυτή.
Ερχόμενοι στο παράδειγμα της αυτογνωσίας, επιβάλλεται στον κάθε ένα από εμάς, να ιχνηλατήσει με διάθεση ειλικρινή την ένδοξη ιστορία και τις ιερές παρακαταθήκες που μας κατέλειπαν όλοι όσοι θυσιάστηκαν για τα ιδανικά και τις αξίες του Ελληνισμού. Αυτό από μόνο του θα οδηγήσει να γίνει τρόπος ζωής, η απαράμιλλη προσφορά προς στην πατρίδα και τον λαό, η οποία πάλι εννοείται ότι θα πρέπει να είναι μια αδιαπραγμάτευτη στάση ζωής για όλους όσους αγωνίζονται στις τάξεις του ΕΛΑΜ. Η μελέτη των δεσμών αίματος που κρατούν ένα εθνικιστή με την ένδοξη ιστορία των προγόνων μας, είναι αυτή που δείχνει τον σωστό δρόμο του χρέους και του καθήκοντος.
Σήμερα λοιπόν βρισκόμαστε ήδη σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο όσον αφορά την ίδια την επιβίωση μας στην γη που μας γέννησε. Γνωρίζουμε καλά και εκ πείρας πλέον εμείς οι ΕΛΑΜίτισες και οι ΕΛΑΜίτες, πως όσον αφορά το μέλλον μας σε αυτή την τρισχιλιόχρονη Ελληνική γη, οι συνθήκες και οι εξελίξεις όσο περνά ο καιρός δεν αλλάζουν προς το καλύτερο. Γνωρίζουμε πλέον αρκετά καλά καθότι όλοι όσοι πέρασαν και βρίσκονται σήμερα στο πολιτικό προσκήνιο της πατρίδας μας, ποτέ δεν ήταν διατεθειμένοι (ή προφανώς δεν μπορούσαν να απαλλαγούν από τις διαχρονικές εθελόδουλες επιλογές τους), να επιδείξουν πολιτικό θάρρος και ουσιαστικές αντιστάσεις, μη αντιλαμβανόμενοι εκ πεποιθήσεως την εκ βαθέως ιστορική κρισιμότητα που διάγει η ημικατεχόμενη πατρίδα μας.
Γι’ αυτό, πρέπει να αντιληφθούμε ότι η μόνη ελεύθερη και ασυμβίβαστη φωνή αντίστασης στις επαμφοτερίζοντες αντεθνικές αντιλήψεις, μεθοδεύσεις και υποχωρήσεις των κρατούντων και των συνναυτών δεν είναι άλλη από το Εθνικιστικό κίνημα.
Εκεί που όλοι περιμένουν λοιπόν τα γεγονότα άβουλοι και επιρρεπείς στον βούρκο της απάθειας και της μοιρολατρίας, εμείς οφείλουμε να εντείνουμε ακόμα πιο πολύ τις προσπάθειες μας. Με την πίστη, την αυταπάρνηση και την μαχητικότητα ενός εκάστου από εμάς. Εκεί ακριβώς θα μπορέσει να ξεπροβάλει και πάλι η αέναη εθνική αντίσταση, η ατέρμονη φυσική συνέχεια των μαχόμενων Ελλήνων σε αυτή την περήφανη Ελληνική πατρίδα, όπου μόνο οι αποφασισμένοι και ασυμβίβαστοι θα διεκδικήσουν το δίκαιο και την αξιοπρέπεια του λαού τους απέναντι σε ένα καταρρακωμένο από αρχές, αξίες και ιδανικά κόσμο. Εξάλλου ο λόγος που δημιουργήθηκε το ΕΛΑΜ ήταν για αυτό τον λαό και αυτή την πατρίδα και δεν πρέπει πότε να ξεχνούμε ότι μας περιμένει για να της δώσουμε πίσω την τιμή και την αξιοπρέπεια της.
«Το Εφικτό για εμάς , δεν πρέπει να είναι το ζητούμενο, αλλά αντιθέτως η επιμένουσα προσήλωση μας στο ιδανικό, στο ενάρετο στο εύψυχο, σε αυτό που οι άλλοι θεωρούν ευκταίο. Εκεί ακριβώς επιβάλλεται να στοχεύει με ψυχή αταλάντευτη, η ίδια η αυτογνωσία, η πίστη, η επιμονή, η αγωνιστικότητα και η προσφορά μας ως πολιτικοί στρατιώτες ενός κινήματος που κτίστηκε πάνω σε γερά ιδεολογικά και ανυποχώρητα θεμέλια». Ενός κινήματος που οι συντελεστές του, τα απλά μέλη, οι υποστηρικτές και τα στελέχη του, οφείλουν να αισθάνονται περήφανοι που το υπηρετούν.
ΥΓ. Πρόσφατα χάσαμε ένα αδερφό ΕΛΑΜίτη. Τον συναγωνιστή Δημήτρη Αντωνίου. Ένα ανυποχώρητο και πιστό στρατιώτη του Κινήματος. Ένα συναγωνιστή με ψυχή αταλάντευτη και πίστη στο ενάρετο και στο εύψυχο του αγώνα που δίνει το κίνημα διαχρονικά από το 2008. Η τελευταία παράγραφος αφιερώνεται εις μνήμην του, πιστεύοντας ακράδαντα ότι εκεί στα Ηλύσια πεδία όπου βρίσκεται θα τον εκφράζει απόλυτα.
Πέτρος Κουντουρέσιης
Αναπληρωτής Πρόεδρος Ε.ΛΑ.Μ.
