Το 1974 ένα τρίτο κράτος, η Τουρκία, εισέβαλε και κατέχει παράνομα μέχρι σήμερα το 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αυτό θεωρείται από την πολιτική ηγεσία της Πατρίδας μας ως μία δικοινοτική διαφορά.
Θεωρείται επίσης ότι η Πατρίδα μας χρειάζεται επανένωση.
Η Πατρίδα μας κύριοι τελεί υπό κατοχή και αυτό που χρειάζεται είναι Απελευθέρωση.
Απελευθέρωση από τα κατοχικά στρατεύματα, τους έποικους, τις εγγυήσεις και τη συνεχιζόμενη απειλή της Άγκυρας.
Σχεδόν όλοι οι πολιτικοί χώροι στην Κύπρο αναφέρουν συνεχώς τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, αλλά δεν αναφέρουν ότι ο Καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ αναφέρει ξεκάθαρα την ανάγκη διαφύλαξης των «θεμελιωδών ελευθεριών για όλους, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ φυλής, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ γλώσσας, ή ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ θρησκείας».
Η ΔΔΟ διαχωρίζει την Κύπρο, σε ένα ολέθριο συμβιβασμό τύπου Απαρτχαιντ, στην βάση της διάκρισης μεταξύ ΕΘΝΟΥΣ, ΓΛΩΣΣΑΣ και ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ.
Πώς αυτοί οι διαχωρισμοί και με τη βάση ποιού σχεδίου θα μπορέσει να υλοποιηθεί το δίκαιο αίτημα των προσφύγων μας για επιστροφή στις πατρογονικές τους εστίες.
Είναι οι ίδιοι πρόσφυγες που στην πλειοψηφία τους έχουν ξεχαστεί από την Πολιτεία στους ελλιπείς προσφυγικούς συνοικισμούς και που δεν έχουν τις βασικές ανέσεις για να μπορούν να ζήσουν έστω με την ελάχιστη αξιοπρέπεια.
Οι ίδιοι πρόσφυγες που στην πλειοψήφια τους είναι ηλικιωμένοι και το πρόσφατο παρελθόν έχει αποδείξει ότι δεν θα ζήσουν ποτέ το όνειρο της επιστροφής.
Όσον αφορά την επερχόμενη άτυπη πενταμερή, θέλω να τονίσω και να αναφέρω κάποιους από τους λόγους που η πολιτική ηγεσία δεν πρέπει να ακολουθήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Γενεύη.
Σε μία άτυπη συνάντηση η παρουσία των πολιτικών αρχηγών της δίνει μία επίσημη υπόσταση, που αν εν τέλει επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις μας, θα αυξήσει τον κίνδυνο δημιουργίας νέων τετελεσμένων.
Σε περίπτωση που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρεθεί σε αδιέξοδο, δεν θα έχει την επιλογή της επιστροφής στην Κύπρο για να κερδίσει χρόνο, έτσι ώστε να διαβουλευθεί με τους πολιτικούς αρχηγούς και θα χάσει το διαπραγματευτικό εργαλείο, που σε αυτή την περίπτωση είναι από τα ελάχιστα που διαθέτουμε ως εναλλακτικές.
Επιπλέον διαφωνούμε κάθετα με τη βάση λύσης, με οποιαδήποτε μορφής ομοσπονδία, με τη λύση δύο κρατών και σε όποια λύση είναι η ίδια με τη διχοτόμηση.
Όσον αφορά τους πολιτικούς αρχηγούς που θα συνοδεύσουν τον Νίκο Αναστασιάδη στη Γενεύη, εφόσον δεν θα έχουν καμία εμπλοκή στην όλη διαδικασία για ποιο λόγο θα πάνε;
Δεν θα βρίσκονται στην ίδια αίθουσα, δεν θα βρίσκονται στον ίδιο χώρο και δεν θα έχουν καμία δυνατότητα επέμβασης σε αυτή την διαδικασία που η Κυπριακή Δημοκρατία θα απουσιάζει.
Δυστυχώς, η αδιαλλαξία της Τουρκίας και η έλλειψη συγκροτημένης και διαχρονικής επιθετικής πολιτικής από τη δική μας πλευρά διαιωνίζουν το πρόβλημα.
Εδώ και κάποιες δεκαετίες όλοι οι νέοι της Κύπρου, ακούμε το ίδιο αφήγημα, τα ίδια λόγια, τις ίδιες υποσχέσεις. Καποια από αυτά ακούστηκαν και σήμερα. Αγώνες για επανένωση, αγώνες για να αποφύγουμε την διχοτόμηση, αγώνες για Λευτεριά είπε σήμερα ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ και ο Αβέρωφ Νεοφύτου.
Φέτος συμπληρωνονται 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης. Θεωρείτε ότι εάν οι πρόγονοί μας είχαν την νοοτροπία που έχετε εσείς σήμερα θα επαναστατούσαν για να κερδίσουμε την ελευθερία μας;
Θεωρείτε ότι οι Κούρδοι διεκδικούν την ελευθερία τους με γαρύφαλλα και ρόδα;
Σε λίγες μέρες είναι η επέτειος της έναρξης του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., θεωρείτε ότι αν δεν επαναστατούσαν αυτά τα αμούστακα παλληκάρια και δεν έδιναν τη ζωή τους, θα είχε ο οποιοσδήποτε εδώ μέσα βουλευτική έδρα; Αναλογιστείτε λοιπόν το βάρος της ευθύνης και επιτέλους σηκώστε το ανάστημα σας.
