Άρθρο 1: https://elamcy.com/kypros-kommounistiko-akel-kai-tourkia/

Άρθρο 2: https://elamcy.com/kypros-kommounistiko-akel-kai-tourkia-2/

Αρθρο 3 – Συνέχεια

Εξήντα εννέα χρόνια μετά τη διατύπωση αυτού του σχεδίου από τους Μαρξ και Ένγκελς, ο Βλαδήμιρος Λένιν (1870-1924) και το κόμμα των Μπολσεβίκων προσπάθησαν να θέσουν σε εφαρμογή μια εκδοχή της θεωρίας του Μαρξ στη Ρωσία. Την περίοδο 1916-1917 η Ρωσία βίωνε μια ακραία πολιτική, οικονομική και κοινωνική αναταραχή, κυρίως λόγω της εμπλοκής της στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και της αδέξιας ηγεσίας του Τσάρου Νικολάου Β΄. Τελικά οι αναταραχές από φιλελεύθερες δημοκρατικές και σοσιαλιστικές ομάδες έφεραν το τέλος του καθεστώτος τον Φεβρουάριο του 1917. Δεχόμενος πιέσεις από τους στρατιωτικούς του συμβούλους, ο τσάρος παραιτήθηκε και εγκαθιδρύθηκε μια προσωρινή κυβέρνηση, με πρωθυπουργούς αρχικά έναν φιλελεύθερο και στη συνέχεια έναν σοσιαλδημοκράτη. Τον Νοέμβριο του 1917 ο Λένιν και ο Λέων Τρότσκι, επικεφαλής της πιο ριζοσπαστικής πτέρυγας του κομμουνιστικού κόμματος, απέχτησαν τον έλεγχο της Μόσχας και έτσι ουσιαστικά ολόκληρης της χώρας. Εγκαθιδρύθηκε μια μονοκομματική δικτατορία με επικεφαλής τον Λένιν και οι κομμουνιστές μαζί του κινήθηκαν με γρήγορα βήματα για να κρατικοποιήσουν όλη την παραγωγή και να οικοδομήσουν το νέο σοσιαλιστικό κράτος που θα βασιζόταν στην συγκέντρωση της οικονομίας.

Ο Λένιν και οι βοηθοί του εξέδωσαν κύματα διαταγών για να εξαλείψουν κάθε υπόλειμμα του προηγούμενου καθεστώτος και να οικοδομήσουν τον νέο κόσμο τους. Εγκαθιδρύθηκαν αμέτρητα επαναστατικά δικαστήρια όπως και η Τσεκά, προπομπός της ΚαΓκεΜπε για να εφαρμόσουν τις διαταγές της Μόσχας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άνθηση της γραφειοκρατίας και του συνολικού κρατικού μηχανισμού. Όλοι οι κρατικοί θεσμοί, τα διατάγματα και οι νόμοι σχεδιάστηκαν με τρόπο ώστε να εξυπηρετούν το κράτος, το κόμμα και την επανάσταση. Τα δικαστήρια και οι νόμοι άλλαξαν ώστε να αντανακλούν τις επιθυμίες του κόμματος και ιδίως του ηγέτη του. Στην ουσία ο ατομικισμός και τα ατομικά δικαιώματα συντρίφτηκαν. Όπως είπε η Βρεττανή πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ το 1991, υπό τον κομμουνισμό « το κράτος είναι τα πάντα, και το άτομο δεν είναι τίποτε». Πρακτικά όλα τα δικαιώματα ανήκαν στο κράτος και το κομμουνιστικό κόμμα. Όλοι εξαναγκάζονταν να υπηρετούν το κράτος. Την ίδια ώρα, εκατομμύρια των ανθρώπων που εργάζονταν για το κράτος συνεχώς ελίσσονταν για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα.

Οι κομμουνιστές της Κύπρου και το κόμμα τους ΑΚΕΛ που πιστεύουν ακόμα στον Μαρξισμό-Λενινισμό και στην δικτατορία του προλεταριάτου μαζί με το ΚΚ Ελλάδος   συνέχισαν τις προδοσίες τους κατά τον ιερό αγώνα της ΕΟΚΑ. Την 30η Απριλίου και την 1η Μαΐου 1955, το όργανο του ΑΚΕΛ «Νέος Δημοκράτης» δημοσίευσε σε δύο συνέχειες ένα άρθρο του Ζαχαριάδη στο οποίο ο αρχικουκουές τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της διχοτομήσεως της Κύπρου (το άρθρο υπάρχει και στο βιβλίο του «Δέκα χρόνια πάλης»: «Τόσο στην Αθήνα όσο και στην Κύπρο οι προσκυνημένοι και συνθικολόγοι εθνοπροδότες προβάλλουν κάθε τόσο τα εντυπωσιακά πυροτεχνήματα τους κρύβοντας πίσω την προδοσία και το ξεπούλημα που πραγματοποιούν και στην Ελλάδα. Όμως η απελευθέρωση του λαού της Κύπρου δεν μπορεί να είναι πραγματική παρά μόνο σαν απελευθέρωση και των Τούρκων.

Η απελευθέρωση της Κύπρου δεν μπορεί να σημαίνει ιδιοποίηση ή χειροτέρευση της υποδούλωσης των Τούρκων, μα απελευθέρωση και για την Τουρκική μειονότητα του νησιού με βάση την πλήρη εθνική αυτονομία. Διεκδικώντας το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως μέχρι και αποχωρισμού για τους Έλληνες, δεν μπορούμε να αρνηθούμε το ίδιο αυτό δικαίωμα στην Τουρκική κοινότητα. Αλλιώς θα χαντακώναμε και την όλη υπόθεση της απελευθέρωσης της Κύπρου. Όταν λέμε αυτονομία, εννοούμε πολιτική αυτοδιοίκηση, δηλαδή εδαφική, οικονομική, κοινωνική, κρατική, εκπολιτιστική, εκπαιδευτική, θρησκευτική αυτοδιάθεση.

Αυτοί είναι οι κομμουνιστές της Κύπρου και αυτά έγραφαν στις φυλλάδες του ΑΚΕΛ. Ο Κύπριος πολίτης πρέπει να ενημερώνεται για αυτά τα κατάπτυστα άρθρα και να γνωρίζει την ιστορία του ΑΚΕΛ που τόσο όμορφα κρύβει από τον Κυπριακό λαό.

Πιο κάτω διαβάστε τα πρώτα ντοκουμέντα της προδοσίας του ΑΚΕΛ.

Ανακοίνωση του πολιτικού γραφείου του ΑΚΕΛ στις 2 Απριλίου 1955:

«Πως πρέπει ο Κυπριακός λαός να δει τα γεγονότα; Είναι μήπως γεγονότα, που έστω και κατά διάνοια μπορούν να προάγουν την υπόθεση του; Είναι μήπως «πατριωτικό» έργο που κάνουν οι εμπνευστές αυτής της δράσης, όπως διατείνεται ένα ύποπτο φυλλάδιο που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με τις πρωινές δυναμιτιστικές εκρήξεις; Είναι μήπως οι εμπνευστές αυτής της δράσης «διαλεκτοί» ήρωες, που πρέπει να τιμήσει ο λαός; Είναι πιθανό μερικοί καλής πίστης άνθρωποι, επηρεασμένοι από δημαγωγικά λόγια, να πιστεύουν ότι αυτή η τακτική εξυπηρετεί τον εθνικό αγώνα. Αδίστακτα όμως το ΑΚΕΛ λέγει: Αυτού του είδους η δραστηριότητα μονάχα ζημιά μπορεί να προκαλέσει στον κυπριακό αγώνα. Πιστεύουμε δε ότι ο Κυπριακός λαός, βασισμένος και στην πείρα του, συμφωνεί απόλυτα με αυτή τη θέση.

Ο πατριωτικός Κυπριακός λαός δεν έχει καμιά σχέση με αυτές τις τρομοκρατικές πράξεις. Το αλάθητο συμπέρασμα, που πρέπει να βγάλει κάθε Κύπριος πατριώτης, είναι ότι τέτοιες μέθοδοι ποτέ δεν προωθούν τον αγώνα για εθνική απελευθέρωση. Οι μέθοδοι αυτοί εκφυλίζουν τον αγώνα και τον εκθέτουν στην συκοφαντία και τα κτυπήματα των εχθρών του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δυναμιτιστικές απόπειρες οργανώθηκαν από ταραχοποιούς που θέλουν να υποχρεώσουν την Αγγλική διοίκηση να πάρει αυστηρά μέτρα εναντίον των εργαζομένων και να αυξήσουν την εχθρότητα που χωρίζει τους Έλληνες από τους Τούρκους. Σίγουρα ο σκοπός των εκρήξεων ήταν για να κτυπηθεί το γνήσιο, το μαζικό εργατικό κίνημα,. Η δράση της ΕΟΚΑ είναι καθαρά αντικομουνιστική και σίγουρα στρέφεται και κατά των Τούρκων της Κύπρου, και ως τούτου Έλληνες και Τούρκοι ενωμένοι να αμυνθούν για να αντιμετωπίσουν τον κοινό εχθρό τους, την ΕΟΚΑ.»

Το ΑΚΕΛ ενδιαφερόταν πάντα για το καλό των Τουρκοκυπρίων, μέχρι και σήμερα, χωρίς να μελετήσει την ιστορία της Τουρκίας που τους στηρίζει και βοηθά ποικιλοτρόπως ζητώντας μάλιστα δύο ξεχωριστά κράτη στην Κύπρο. Ένα Τουρκοκυπριακό και ένα Ελληνοκυπριακό. Αφού έκανε την Δ.Δ.Ο. στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη με την βοήθεια των Αμερικανών και του σχεδίου Dayton και διοικεί   από το Σεράγεβο την μισή χώρα, αφού ο Σέρβος ηγέτης της άλλης μισής χώρας Milorand Dodic έκανε αίτηση στα Ηνωμένα Έθνη για απόσχιση από την συμφωνία που τους επέβαλαν οι Αμερικανοί, αλλά και ειδοποίησε τους μουσουλμάνους ότι δεν ενδιαφέρεται για εναλλάξ προεδρία και ότι μπορεί να παραμείνει μόνιμα μουσουλμάνος πρόεδρος της Βοσνίας Ερζεγοβίνης και ίδρυσε την Reboublica Serbska. Οι Τούρκοι λοιπόν αφού βοήθησε στρατιωτικά τους μουσουλμάνους του Βόσνιου μουσουλμάνου ηγέτη Alija Izetbegovic to 1990-1995 και κατέσφαξαν τον ορθόδοξο σερβικό λαό, ελέγχουν τώρα την μισή χώρα και έχουν εμπειρία από Δ.Δ.Ο. Αφού αντελήφθησαν την αδυναμία των Κυπρίων ηγετών να λύσουν το Κυπριακό πρόβλημα τόσα χρόνια, και έχοντας σαν παράδειγμα την Βοσνία Ερζεγοβίνη που απέτυχε η Δ.Δ.Ο. εκεί, θέλουν τώρα καθαρό δικό τους κράτος στην Κύπρο.

Ή Τουρκία σχεδιάζει τώρα  να στείλει χιλιάδες Τούρκους εποίκους στις περιοχές του Ναγκόρνο Καραμπάχ που πρόσφατα καταλήφθηκαν από τους Αζέρους με την στρατιωτική συμπαράσταση τζιχαντιστών μισθοφόρων και τουρκικών δυνάμεων. Περίπου 100,000

Αρμένιοι από το Καραμπάχ εγκατέλειψαν πρόσφατα την περιοχή, χιλιάδες σπίτια παρέμειναν άθικτα  τα οποία θα αποτελέσουν δώρο για τους εποίκους που θα στείλει ο Ερτογάν.

Η ανοικοδόμηση των ερειπωμένων πόλεων  θα είναι μια τεράστια πρόκληση για τις τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες που θα πάρουν πολλά κέρδη/

Το ίδιο συμβαίνει και στη βόρεια Συρία όπου μετά την τελευταία στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας τον Οκτώβριο του 2019. Η Άγκυρα δημιουργεί ολόκληρα πολεοδομικά συγκροτήματα στην μεθοριακή ζώνη που έχει καταλάβει στο συριακό έδαφος για να δελεάσει τους εποίκους να εγκατασταθούν ώστε να αλλάξει η πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής.

Το τουρκικό κράτος συνεχίζει να καταλαμβάνει μεγάλα τμήματα της βόρειας και ανατολικής Συρίας. από την Τουρκία, ενώ το επίσημο νόμισμα είναι πλέον η τουρκική λίρα.

Τα κατεχόμενα εδάφη συνδέονται de facto με την τουρκική διοίκηση από επαρχιακούς κυβερνήτες και κυριαρχούνται από παραστρατιωτικές οργανώσεις ελεγχόμενες

Στα σχολεία της κατεχόμενης συριακής περιοχής τα τουρκικά διδάσκονται δια της βίας, κυματίζουν πλέον τουρκικές σημαίες και στους τοίχους υπάρχουν μόνο εικόνες του Ερτογάν.

Ταυτόχρονα όπως καταγγέλλουν κουρδικές οργανώσεις, με απαγωγές, βασανιστήρια και εκτελέσεις οι τουρκικές δυνάμεις αναγκάζουν τους πραγματικούς κατοίκους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους και οι έποικοι να παίρνουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους.

Ο υπόλοιπος κουρδικός πληθυσμός υπόκειται σε εκστρατεία αφομοίωσης. Η δημογραφική δομή έχει αλλάξει υπέρ της Τουρκίας. Σε όλα τα άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως Τουρκομάνοι δίνονται θέσεις εργασίας, ενώ τα υπόλοιπα καταδικάζονται για πείνα. Επιβάλλεται η ταυτότητα του Τουρκομάνου στους Κούρδους και στους Άραβες της περιοχής. Η Άγκυρα θέλει να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα που έγινε με την πρώην συριακή επαρχία Χατάι (Αλεξανδρέττα) την οποία προσάρτησε η Τουρκία τις παραμονές του Β Π.Π. αφού πρώτα έστειλε χιλιάδες εποίκους, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι είχαν εγκαταλείψει τις εστίες τους μετά τον Α Π.Π

Αινείας