Όχι δεν θα παρομοιάσουμε την στάση του Μουσταφά Ακκιντζί με τα καρναβάλια ούτε θα δημιουργήσουμε λογοπαίγνια για να συνάδουν με το καρναβάλι όπως συνηθίζεται στην δημοσιογραφία από κάποιους για να πουλήσουν πνεύμα.
Μια αναφορά, όμως, στις μάσκες θα την κάνουμε και αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις Απόκριες αλλά καθαρά με την στάση του τουρκοκύπριου ηγέτη που αρκετοί συμπατριώτες μας (αυτό να μην το ξεχνάμε) όταν άρχισαν οι συνομιλίες πήγαν να τον θεοποιήσουν ως ο άνθρωπος που τελικά θα εκπροσωπήσει τους τουρκοκύπριους για να μας βοηθήσει να βρούμε επιτέλους μια λύση στο κυπριακό. Μια λύση που για να ξεκαθαρίζουμε ούτε βιώσιμη ήταν ούτε λειτουργική ούτε στοιχεία ασφάλειας εμπεριείχε, αλλά που τα μεγάλα κόμματα αυτού του τόπου υποστήριζαν διακαώς για σαράντα χρόνια περίπου. Τώρα, πώς απαντούν όλοι αυτοί οι θιασώτες της λύσης και οι “Ελληνοκύπριοι” που σε πολλές των περιπτώσεων συμπεριφέρονταν σαν οπαδοί του Μουσταφά Ακκιντζί;
Στην αντίπερα όχθη, ο Νίκος Αναστασιάδης μας έκανε να νιώσουμε ότι η χώρα στο εσωτερικό ήταν ακυβέρνητη, αφού έβγαλε όλη την θητεία του μέσα σε ένα αεροπλάνο να ταξιδεύει και να συνομιλεί με τον Μουσταφά Ακκιντζί που στο τέλος της ημέρας και τον χρόνο του σπαταλούσε και τα χρήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα έχουμε πάντως να το λέμε και αυτό στην Κύπρο. Είχαμε έναν πρόεδρο που όταν έφυγε δεν άφησε τίποτα όρθιο και τον διαδέχτηκε ένας άλλος πρόεδρος που ξεκίνησε με κούρεμα των καταθέσεων και στην συνέχεια ολοκλήρωσε την θητεία του συνομιλώντας και ταξιδεύοντας κάνοντας το γνωστό πλέον στην πολιτική “μια τρύπα στο νερό”.
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο, ένα μικρό κίνημα όχι μόνο προειδοποιούσε, αλλά στο τέλος της ημέρας φάνηκε ολόσωστο σε όλες του τις απόψεις. Ο Μουσταφά Ακκιντζί δεν ήταν παρά ακόμη ένας εντελοδόχος της Άγκυρας. Ήταν ένας άνθρωπος που προσπαθούσε να περάσει τις επιθυμίες της Τουρκίας. Μάλιστα, μόλις έβγαλε την μάσκα είδαμε το πραγματικό του πρόσωπο. Από κάτω ήταν ο ίδιος ο Σουλτάνος Ταγίπ Ερντογάν.
Ανδρέας Θεοφυλάκτου
Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου
Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο
