Από την ώρα της γέννησής του κάθε Χριστιανός παίρνει μέρος σε έναν ανελέητο πόλεμο, όχι σαν αυτόν τον σωματικό και τον οφθαλμοφανή, άλλα στον άλλον που γίνεται στο νου και για τον οποίο όλοι ορκιζόμαστε να πολεμάμε για χάρη του ονόματος του Κυρίου. Δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του σκοτεινού τούτου κόσμου που βρίσκονται ανάμεσα σε γη και ουρανό…

Και οι στρατιώτες που πολεμούν σε αυτόν τον πόλεμο είναι όλοι Χριστιανοί! Αρχιστράτηγος των Χριστιανών παρουσιάζεται ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός περιτριγυρισμένος από όλους τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους, δηλαδή από όλα τα τάγματα των Αγγέλων και των Αγίων. Πεδίο αγώνα και τόπος και πολεμίστρα μέσα στον οποίο ο πόλεμος αυτός γίνεται, είναι η ίδια η καρδιά και όλος ο εσωτερικός άνθρωπος και χρόνος του πολέμου η ίδια μας η ζωή.

Ποια πάλι είναι τα όπλα με τα οποία εξοπλίζει τους στρατιώτες του ο αόρατος πόλεμος; Η περικεφαλαία και το κράνος είναι η τέλεια δυσπιστία και η απελπισία του εαυτού τους. Η σημαία και το σιδερένιο πουκάμισό τους είναι το θάρρος προς το Θεό και η βέβαιη ελπίδα. Ο θώρακας και το περιστήθιό τους είναι η μελέτη των Παθών του Κυρίου. Η ζώνη τους είναι η αποχή από τα σαρκικά πάθη. Τα υποδήματά τους είναι η ταπείνωσις και η επίγνωση της ασθένειάς τους. 

Η ασπίδα τους είναι η υπομονή στους πειρασμούς και η απομάκρυνση της αμελείας. Η μάχαιρα που κρατάνε από το ένα χέρι είναι η Ιερά Προσευχή, τόσο η λεγόμενη νοερά όσο και αυτή που γίνεται με την μελέτη. Και τρίλοχο κοντάρι που κρατούνε από το άλλο χέρι, είναι το να μην κάνουν συγκατάθεση στο πάθος που τους πολεμά, να το διώχνουν με οργή και να το μισούν και να το σιχαίνονται με όλη τους την καρδιά.   Τροφή από όπου παίρνουν δύναμη για να δυναμώνουν εναντίον του εχθρού, είναι η συνεχής μετάληψις της Θείας Κοινωνίας, τόσο της θείας μυσταγωγίας του θυσιαστηρίου, όσο και της νοεράς! Και αέρας φωτεινός και ανέφελος μέσα στον οποίο βλέπουν από μακρυά τους εχθρούς, είναι η παντοτινή γύμνασις του νου να γνωρίζει σωστά τα πράγματα και η παντοτινή εξάσκησις της θελήσεως να θέλει μόνο να ευαρεστεί το Θεό και η ειρήνη της καρδιάς και η ησυχία. Απόσπασμα από το βιβλίο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη «Ο αόρατος πόλεμος».    Πηγή: pentapostagma.gr