Τέτοιες μέρες στο μυαλό όλων μας αναβιώνει ο επικός Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της Θρυλικής ΕΟΚΑ, που την 1η Απριλίου του 1955 υπό τις προσταγές του Αρχηγού της, Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή, άρχισε ένα αγώνα αγνό, μακριά από προσωπικές σκοπιμότητες με μοναδικό σκοπό, το κοινό καλό, την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα!
Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ ήταν το επιστέγασμα πολλών προσπαθειών που έκανε ο αδούλωτος Ελληνισμός της Κύπρου, που για πολλές δεκαετίες, απαιτούσε από τους Άγγλους δυνάστες, την πραγματοποίηση της πολυπόθητης Ένωσης με την Ελλάδα.
Όταν οι προσπάθειες των Κυπρίων διά της διπλωματικής οδού δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας, πήρε την ιστορική απόφαση να επιστρέψει μυστικά στην Κύπρο τον Νοέμβριο του 1954 με το ιστιοφόρο «Σειρήν», για να οργανώσει τον ένοπλο αγώνα.
Η οργάνωση του αγώνα ήταν απαιτητική και ψυχοφθόρα, όμως με την στρατηγική που ακολούθησε ο Διγενής, κατάφερε να διατηρήσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Ήταν Παρασκευή, όταν 30 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, με προσταγή του, έπεσαν οι πρώτες βόμβες. Σε όλες τις Πόλεις μικρές ομάδες επιτέθηκαν κατά αστυνομικών σταθμών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών καναλιών αλλά και δημοσίων κτιρίων των αποικιοκρατών.
Η 1η Απριλίου του 1955 ήταν η απαρχή του ξεσηκωμού των Ελλήνων της Κύπρου. Ο λαός πίστεψε στις δυνατότητες των παλληκαριών του Διγενή και ολόκληρη η Κύπρος μετατράπηκε σε κοχλάζον ηφαίστειο, ενώ η γη έτρεμε με το πέρασμα των λεβεντόπαιδων της ΕΟΚΑ. Το συναίσθημα που κυρίευε ήταν απίστευτο, ο εχθρός αλαφιάστηκε, ενώ οι καρδιές του λαού θερμάνθηκαν από την φλόγα του αγώνα για ελευθερία. Οι νέοι βγήκαν πρωτοπόροι στον αγώνα και τα αιώνια λάβαρα του Ελληνισμού υψώθηκαν ψηλά στις καρδίες των Κυπρίων και ο πόθος για λευτεριά έγινε πιο ισχυρός από ποτέ!
Ο Αγώνας χαρακτηρίστηκε άνισος καθώς οι Άγγλοι είχαν υπεροχή σε αριθμό και όπλα. Εγώ δεν θα τον χαρακτηρίσω άνισο, επειδή οι Λεβέντες της ΕΟΚΑ είχαν ατσάλινη πίστη και Ελληνική ψυχή που δεν λύγισε μπροστά στον θάνατο. Αντιθέτως ορμούσε με μεγαλύτερο πάθος.
Τα παραδείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας πολλά, αφήνοντας ιερή παρακαταθήκη σε όλους εμάς τους Έλληνες της Κύπρου. Επιγραμματικά αναφέρω, το ολοκαύτωμα του Γρηγόρη Αυξεντίου στον Μαχαιρά και το “Μολών Λαβέ” που διαδόθηκε σε ολόκληρο το νησί!
Τον έφηβο Ευαγόρα Παλληκαρίδη που έμεινε ακλόνητος μπροστά στον θάνατο και με βλέμμα αγέρωχο, κοίταζε στα μάτια τον δήμιό του ψέλνοντας τον Εθνικό Ύμνο. Τον Κυριάκο Μάτση, Σταυραετό του Πενταδακτύλου, που είπε το ιστορικό: «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα αλλά περί αρετής!»…
Η Κύπρος του 2022, η Κύπρος της λήθης, της παρακμής, του προσκυνήματος, της δουλοπρέπειας και της αδιαφορίας έχει μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ την άσβεστη φλόγα της ΕΟΚΑ! Η φλόγα αυτή σιγοκαίει στις ψυχές των ΕΛΑΜιτών. Δίνουμε όρκο τιμής στους Λεβέντες της ΕΟΚΑ να κρατήσουμε άσβεστη την φλόγα του αγώνα για λευτεριά!
Πέτρος Αυγουστή
Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου ΕΛΑΜ
ΖΗΤΩ Η 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ!
ΖΗΤΩ Ο ΔΙΓΕΝΗΣ!
ΖΗΤΩ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ!
