Σαββάτο 20 Ιουλίου 1974, ο χρόνος για την μαρτυρική Κύπρο μετράει αντίστροφα. Εδώ και δώδεκα ώρες οι Τούρκοι έχουν ξεκινήσει τις επιχειρήσεις για την κατάληψη του Νησιού. Οι καταδρομείς μάχονται χωρίς ανάσα, σε όλα τα μέτωπα και μέχρι το απόγευμα, οι 11ος, 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως της 31ης Μοίρας Καταδρομών μόλις έχουν ολοκληρώσει την τοπογραφική ενημέρωση σε πρόχειρες αμμοδόχους στο ύψωμα της Αετοφωλιάς.

Το νέο τους επιχείρημα τώρα, είναι η κατάληψη του στρατοπέδου Καταδρομών των Τούρκων στο ύψωμα Κοτζάκαγια, το οποίο είναι ενισχυμένο από δυνάμεις αλεξιπτωτιστών που κατέφθασαν από νωρίς το πρωί στη Κύπρο.

Ο 13ος Λόχος Κρούσεως διασχίζει τη χαράδρα. Παντελώς ανορθόδοξο και άκρως επικίνδυνο, όμως μοναχά από εκεί δεν θα τους περίμενε ο εχθρός. Εισήλθαν στο δάσος της Αγύρτας, αποφεύγοντας τις τουρκικές περιπόλους που στιγμή δεν αντιλήφθηκαν πως σ’ απόσταση αναπνοής από αυτές κινούνταν οι ελληνικές δυνάμεις. Παράλληλα προς τον ίδιο αντικειμενικό σκοπό κινούνται οι 11ος και 12ος Λόχοι Κρούσεως. Στο τραχύ και δύσβατο έδαφος, οι στρατιώτες κινούνται αναρριχώμενοι με πόδια και χέρια. Παντού γύρω υπήρχαν φωτιές και μέσα στους καπνούς προβάλλει το κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνα που είχε γίνει ψύχωση για όλους τους καταδρομείς όλα εκείνα τα χρόνια. Στους στρατιωτικούς αγώνες των Μοιρών Καταδρομών η επωδός για κάθε Μοίρα ήταν το ανταγωνιστικό σύνθημα «…στον Άγιο Ιλαρίωνα εμείς θα βγούμε πρώτοι…».

Το βράδυ πια, κατά την άφιξη στο στρατόπεδο, η ομάδα των 22 ανδρών έχοντας δύο ανιχνευτές, διασταυρώνει με τη σειρά το λευκό, από ασβεστολιθικό κονίαμα, μονοπάτι. Όλοι λαμβάνουν θέση μάχης. Την ίδια ώρα ο 11ος Λόχος Κρούσεως καταλαμβάνει θέση, έτοιμος για την καθήλωση των πολυβολείων του ανατολικού τομέα. Ο 12ος Λόχος αναλαμβάνει την ευθύνη του βόρειου τομέα. Οι καταδρομείς μέσα στην απόλυτη σιωπή, περιμένουν αγωνιωδώς το σύνθημα για την κρούση. Ο Λοχαγός δρασκελίζει το πέτρινο τείχος με αποτέλεσμα να πέσει στον φρουρό και χωρίς να χάσει ευκαιρία τον γαζώνει με σφαίρες. Η μάχη είχε αρχίσει. Μπαίνουν στους θαλάμους του στρατοπέδου και αντικρίζουν το προσωπικό, κυρίως Τούρκοι αλεξιπτωτιστές, να είναι κατάχαμα οκλαδόν και να αναπαύονται. Ο αιφνιδιασμός σημείωσε απόλυτη επιτυχία. Ταυτόχρονα, καταλαμβάνονται και εκκαθαρίζονται εκ των έσω τα πολυβολεία από τους 11ο και 12ο Λόχους Κρούσεως.

Μια φωτοβολίδα από το Λοχαγό του 13ου Λόχου Κρούσεως σήμανε την επίτευξη του στόχου. Η αποστολή ήρθε εις πέρας. Είχε πια νυχτώσει και περί της 23:15, τοποθετήθηκαν τα εχθρικά πολυβόλα σε κατάλληλες θέσεις και οι στρατιώτες έλαβαν θέσεις μάχης για αντιμετώπιση ενδεχόμενων αντεπιθέσεων. Τα μεσάνυχτα, λήφθηκε σήμα πως η 32η Μοίρα Καταδρομών αντιμετωπίζει προβλήματα στην επιχείρηση Άσπρης Μούττης. Ο Διοικητής του 13ου Λόχου Κρούσεως, με δύο πολυβολητές , έσπευσαν να ενισχύσουν την προσπάθειά της με καλυπτικά πυρά. Τότε ξεκίνησε το αναμενόμενο με τους Τούρκους στους πρόποδες να ανάβουν φωτιές και με την καθοδήγηση των ηγητόρων τους να ετοιμάζονται για τη μάχη με αλαλαγμούς. Δόθηκε μάχη σώμα με σώμα. Χωρίς στάση και σιγή οι βολές η μία διαδεχόταν την άλλη. Ένα τούρκικο πολυβόλο Browning, 50 χιλιοστών, πολεμικό λάφυρο, τοποθετημένο από τους Έλληνες στρατιώτες σχεδόν στην κορυφογραμμή, τους κατακερματίζει από απόσταση τριών περίπου μέτρων , με αποτέλεσμα τα επιτιθέμενα τμήματα να διαλυθούν. Ξημερώνοντας η 21η Ιουλίου, γνωστοποιείται πως το τάγμα πεζικού που θα έπρεπε να έλθει να παραλάβει το ύψωμα αδυνατεί να εκτελέσει την αποστολή του. Στο μεταξύ, οι ελληνικές δυνάμεις συνεχίζουν να βρίσκονται σε εχθρικό έδαφος βαλλόμενοι από κάθε κατεύθυνση.

Οι αντεπιθέσεις έχουν τερματιστεί, όταν έγινε έκδοση νέας διαταγής : Ο 11ος Λόχος Κρούσεως να αναχαιτίσει αποβατικές δυνάμεις στον Καραβά. Οι 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως να κινηθούν προς τη διάβαση Αγίου Παύλου για αντιμετώπιση τμημάτων αλεξιπτωτιστών.

Οι ελληνικές δυνάμεις ανασυγκροτούνται στην Αετοφωλιά. Ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές, παγιδεύει, με απόλυτη ψυχραιμία το χώρο και όταν οι Τούρκοι δειλά – δειλά πλησιάζουν, διάνοιξαν με αιφνιδιαστικά πυρά τον κλοιό.

Αποστολή εξετελέσθη. Απών ο Χριστοφόρου Χριστόφορος, εκ Ποταμού του Κάμπου, της 74Α ΕΣΣΟ. Όλοι σε στάση προσοχής, με μάτια νυσταγμένα και κορμιά κατάκοπα. Ο Ταγματάρχης Αλέξανδρος Μανιάτης κραυγάζει:

« Ηθικό; » Η απάντηση μία. Υπόκωφη και μακρόσυρτη: « Ακμαιότατο! »

Σε λιγότερο από μία ώρα, η 31η Μοίρα Καταδρομών αναλάμβανε τη νέα αποστολή της, εν καιρώ υποτιθέμενης εκεχειρίας.