«Πώς να αποδώσεις το μεγαλείο ενός ανθρώπου που επέλεξε συνειδητά να γίνει ολοκαύτωμα για μία ιδέα;». Αναρωτήθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος για ακόμα μια φορά δεν σεβάστηκε τη μνήμη του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου.

Πιστός λοιπόν στην εθνοπροδοτική πολιτική που ακολουθεί, αυτός και το κόμμα του δεν δίστασε να μιλήσει σε ένα ιερό χώρο, σε χώματα τα οποία έχουν ποτιστεί με το αίμα των ηρώων της Ε.Ο.Κ.Α. για ομοσπονδία και λύση η οποία ουσιαστικά θα χαρίζει στον κατακτητή όσα με βία κατέκτησε.

Αναρωτήθηκε λοιπόν αυτός ο κύριος ποια είναι η εναλλακτική εισήγηση: «Η στρατιωτική αντιπαράθεση;» και συνέχισε λέγοντας: «Έχουμε τη δύναμη ή τις συμμαχίες εκείνες που μπορεί να ανατρέψουν τα δεδομένα της κατοχής;»

Ο Αυξεντίου, κύριε Αναστασιάδη, είχε στρατιωτικές συμμαχίες; Η Ε.Ο.Κ.Α είχε ξένες «δυνάμεις» στο πλευρό της κατά του Άγγλου κατακτητή; ΔΕΝ ΕΙΧΕ!

Είχε όμως έναν άξιο ηγέτη. Τα παλληκάρια της Ε.Ο.Κ.Α. είχαν σθένος, τόλμη και αγάπη προς την πατρίδα και το έθνος τους. Δεν δίστασαν μπροστά στο μεγαθήριο της Αγγλικής αυτοκρατορίας και δεν προσκύνησαν τους ξένους δυνάστες. Προτίμησαν τη στρατιωτική αντιπαράθεση και έφτασαν στο σημείο να θυσιάσουν την ίδια τους τη ζωή για να μπορείς σήμερα εσύ να κάνεις δηλώσεις και να κατέχεις το αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Συνεχίζοντας δήλωσε πως αυτό το οποίο έχουμε ως χρέος προς τον Γρηγόρη: «Είναι να ξαναέρθουμε σε αυτό το μνημόσυνο και να του πούμε ότι δεν υπάρχει στρατός κατοχής, δεν υπάρχουν οι 43 χιλιάδες κατοχικά στρατεύματα, δεν υπάρχει διαίρεση, αλλά υπάρχει μια σύγχρονη πατρίδα όπως και εκείνος την οραματίστηκε, που θα είναι πλήρες μέλος της ΕΕ, που θα κατοχυρώνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, που θα έχουμε όλοι δικαίωμα στην ελπίδα, στην προκοπή και στην ανάπτυξη αυτού του τόπου».

Αυτό που δεν είπες όμως κύριε Αναστασιάδη είναι πως ο Γρηγόρης δεν θυσιάστηκε για καμία ομοσπονδία, δεν επεδίωξε καμία φιλία με τον κατακτητή και δεν διαπραγματεύτηκε την ελευθερία του. Πολέμησε για αυτήν με όλες του τις δυνάμεις, θυσιάζοντας στο τέλος και την ίδια του τη ζωή.

Απαντώντας λοιπόν στο αρχικό σου ερώτημα κύριε Πρόεδρε. Το καλύτερο πράγμα που έχεις να κάνεις για να αποδώσεις το μεγαλείο του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, είναι να μη βρεθείς ποτέ ξανά στο βουνό του Μαχαιρά! Η παρουσία σου και μόνο αμαυρώνει την θυσία του ήρωα, του οποίου έτριζαν τα κόκκαλα την ώρα που εκφωνούσες τον προδοτικό σου λόγο.

 

Υ.Γ. Για ακόμα μια φορά αποδείξατε πως τα μνημόσυνα τα βλέπετε ως ένα προεκλογικό πανηγύρι, με κάμερες και μικρόφωνα, αφού δεν βρήκατε τον δρόμο προς το κρησφύγετο!