Μετά από την κατάρρευση της χώρας το 2013, το κατεστημένο έγλυψε τις πληγές του και αμέσως έτρεξε να διασώσει τα κεκτημένα του, το σύστημα. Για αντίτιμο θυσίασε χιλιάδες συμπατριώτες μας στην ανεργία, έβαλε φόρους, διέλυσε την Εθνική Άμυνα, την Δημόσια Υγεία και έβγαλε στο σφυρί τον εθνικό πλούτο. Το χειρότερο από όλα, ήταν ότι στέρησε από τους συνέλληνες συμπατριώτες μας το αίσθημα την εθνικής υπερηφάνειας, το αίσθημα το ότι είμαστε μία φυλή περήφανων Ελλήνων.
Το να αισθάνεσαι ότι είσαι περήφανος για την χώρα σου πρέπει η χώρα σου να ανταποκρίνεται σε κάποια βασικά θέματα. Όπως το να διαθέτεις το καλύτερο δημόσιο σχολείο, τα καλύτερα δημόσια νοσηλευτήρια, όπου ο Πρόεδρος σου και οι διάφοροι μανδαρίνοι του δεν θα «σιχαίνονται» να εισέλθουν σε αυτά για ιατρική περίθαλψη. Να είσαι περήφανος γιατί η Πατρίδα μπορεί να σε προστατεύσει όταν απειλείται η ασφάλεια η δική σου και της χώρας σου και ότι τα παιδιά σου έχουν ένα σοβαρό λόγο να παραμείνουν στη γη που τους γέννησε, ότι δεν φοβούνται να κάνουν την δική τους οικογένεια.
Τι κάνουμε όμως εμείς για να αντιμετωπίσουμε τις ζωές μας και να αλλάξουμε τα δεδομένα που μας επιβάλλουν οι κάθε λογής πολιτικάντηδες υπουργοί και κόμματα; Τι κάνουμε εμείς για να ανακτήσουμε αυτά που έχουμε χάσει;
Ένας τρόπος είναι να φέρουμε τον εθνικιστικό ακτιβισμό στην ζωή μας, να συμμετέχουμε δηλαδή κάθε βδομάδα στα γραφεία του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος και να ορίζουμε με πολιτικούς όρους όλα αυτά που μας συμβαίνουν καθημερινά. Να μετέχουμε δυναμικά σε όλες τις δράσεις του Κινήματος, να οργανώνουμε διαμαρτυρίες για τα κακώς έχοντα, να στηρίζουμε τις οικογένειες που κινδυνεύουν με εξώσεις από τα σπίτια τους, να στηρίζουμε τις διανομές τροφίμων του Φορέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και να ενεργούμε δυναμικά με πράξεις και όχι λόγια για το καλό της κοινωνίας και της πατρίδας.
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) θεωρεί ότι δεν υπάρχουν προσωπικά προβλήματα αλλά προβλήματα που μας απασχολούν όλους, στην πραγματικότητα είναι πολιτικά προβλήματα και όχι όπως θέλουν οι ψεύτες πολιτικοί να τα παρουσιάζουν ως οικονομικά. Στην κυπριακή κοινωνία σήμερα υπάρχει μία κοινή άποψη, ότι ο τόπος χρειάζεται αλληλεγγύη, ότι η αγανάκτηση που υπάρχει σήμερα πρέπει να μεταμορφωθεί σε οργή. Η παρουσία του Κινήματος μας, δεν είναι μονοδιάστατη και συμβολική, είμαστε εδώ για να αλλάξουμε τη χώρα, να απαλλαγούμε από την κομματική συμμορία που κυβερνά τον τόπο εδώ και δεκαετίες, είμαστε εδώ για να νικήσουμε.
Η διαφθορά στη χώρα μας είναι σκανδαλώδης, αυτό όμως που μας εξοργίζει περισσότερο είναι πως το αντιμετωπίζει η κομματική ελίτ. Εφάρμοσαν μέτρα λιτότητας, τα οποία δεν έχουν ημερομηνία λήξης και την ίδια στιγμή η λαϊκή εργατική, άνεργη σήμερα, τάξη προσπαθεί να σώσει τα υπάρχοντα της από τους τοκογλύφους. Τα κόμματα του κατεστημένου διατηρούν τα κεκτημένα τους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σώσουν τις τράπεζες και να προστατεύσουν τα στελέχη τους και το κόμμα τους. Στον προϋπολογισμό του 2015 αυτοί οι «κύριοι» δεν ντράπηκαν και αύξησαν το κονδύλι της βουλής από 19 εκατομμύρια στα 21 εκατομμύρια για τα περαιτέρω έξοδα τους.
Το μόνο που ακούμε από τα κόμματα και τους ομογάλακτους τους στην Κυβέρνηση είναι ότι η ανάπτυξη θα περισώσει την κατάσταση και το 2015 η ύφεση θα υποχωρήσει. Το θέμα είναι ότι η οικονομία της χώρας έχει συνθλιβεί και οποιαδήποτε προσπάθεια ανάκαμψης θα εξαερώνεται μπροστά από τα τεράστια προβλήματα και την ακαμψία που διακατέχει σήμερα τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας. Για να μπορέσει μία χώρα να μπει σε πρόγραμμα νοικοκυρέματος των οικονομικών, όπως είναι η Κύπρος, θα πρέπει να καταγράφει ανάπτυξη 6-7% για τουλάχιστον μία 5ετία. Και στη χώρα μας τέτοιο ποσοστό ανάπτυξης είναι αδιανόητο.
Το πρόβλημα του χρέους λοιπόν, δεν λύνεται με το να βγούμε στις αγορές με επιτόκια του 5%, απλώς παραμυθιάζουμε τους πολίτες. Οι πολιτικές που επέλεξε ο Νίκος Αναστασιάδης πρόδωσαν τον λαό και είναι άκρως συντηρητικές. Και με αυτές τις πολιτικές η χώρα δεν μπορεί να δει μέλλον, παρά μόνο ακόμα περισσότερους επικυρίαρχους και αφέντες.
Οι επιλογές που υπάρχουν είναι δύο: Ή διαγράφεται το χρέος ή… διαγράφεται η Κύπρος.
Πρόκειται για απόφαση που αφορά έναν ολόκληρο λαό. Η προσπάθεια λύσης του Κυπριακού με τουρκικούς όρους για την υποτιθέμενη οικονομική διάσωση της χώρας είναι απελπιστικά επικίνδυνη και κοντόφθαλμη. Εφόσον οι πολιτικοί ταγοί της χώρας χρηματίζονται επί δεκαετίες για να γίνονται πλουσιότεροι καταληστεύοντας το δημόσιο και τον απλό πολίτη, δεν θα μας έκανε καμία έκπληξη εάν αύριο αποκαλυφθεί ότι χρηματίζονται επίσης για να ξεπουλήσουν και την πατρίδα τους.
Η θέση της Κύπρου είναι ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Κάτι που δεν έκαναν μέχρι σήμερα οι φίλο-ομοσπονδιακές κυβερνήσεις. Το πρόβλημα πρέπει να το δουν ως Εθνικό και όχι ως οικονομικό. Πρέπει να πείσουν τους «εταίρους» τους πως πρέπει να αντιμετωπιστεί με πολιτικούς όρους η κρίση και όχι με οικονομικούς.Η Κύπρος πρέπει να εκμεταλλευτεί τη θέση αυτή, τα μέτρα λιτότητας στην Ευρώπη για 7 συνεχή χρόνια αποτυγχάνουν, η συνέχεια σίγουρα θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Η συνταγή είναι λανθασμένη, η αλήθεια και η θεραπεία βρίσκεται σε αυτά που λέει ο λαός και όχι σε αυτά που λένε οι κοκορόμυαλοι λογιστάκοι-κλητήρες της Πινδάρου.
Μάριος Βασιλείου
Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ)
