Το τελευταίο διάστημα εγέρθηκε το θέμα αύξησης του εκλογικού ορίου, με τη δημοκρατικότητα να έχει ξεχειλίσει και από τα μπατζάκια των νέων «θεωρητικών» της Δημοκρατίας, που κυκλοφορούν λουστραρισμένοι στα διάφορα τηλεοπτικά πάνελ και με σθένος κοπιάζουν να πείσουν τον λαό για την ορθότητα της σκέψης τους.
Να θυμίσω σε όλους αυτούς που φαίνεται πως ξέχασαν, τον θεωρητικό της νεώτερης δημοκρατίας, τον γνωστό Αμερικανό Πολιτικό Επιστήμονα, Robert Dahl, ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο «πολυαρχία» (κυριολεκτικά η εξουσία των πολλών), μέσα από το ομώνυμό του βιβλίο «Polyarchy: Participation and Opposition (1971)» για να ορίσει την δημοκρατία, ένας όρος που γενικότερα προτιμάται περισσότερο από τον ορισμό «φιλελεύθερη δημοκρατία».
Μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά λοιπόν της «Δημοκρατίας» είναι οι εκλογές να είναι ελεύθερες και τίμιες, να υπάρχει ελεύθερη έκφραση και δικαίωμα κριτικής και διαμαρτυρίας, αλλά και ότι οι ευκαιρίες συμμετοχής στην πολιτική θα πρέπει να είναι αρκετά διευρυμένες ώστε να εγγυώνται ένα αξιόπιστο επίπεδο λαϊκής ανταπόκρισης. Όπως μάλιστα το ορίζει και ο Andrew Heywood στο βιβλίο του «Εισαγωγή στην πολιτική», «όλα τα κράτη στα οποία διεξάγονται πολυκομματικές εκλογές έχουν πολυαρχικά χαρακτηριστικά».
Συνοψίζοντας εκ των ουκ άνευ είναι ο πλουραλισμός και η πολυφωνία, που πηγάζει από τον πολυκομματισμό, για να θεωρήσουμε ότι υπάρχει Δημοκρατία, ενώ σημαντικότατο στοιχείο είναι να υπάρχει αποτελεσματική συμμετοχή, δηλαδή ευκαιρίες για να εκφράσουν οι πολίτες τις προτιμήσεις τους μέσω των συχνών και δίκαιων εκλογών. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα δε των πολιτών μια Δημοκρατικής χώρας, η ελευθερία λόγου και έκφρασης, αλλά και το δικαίωμα του εκλέγεις και εκλέγεσθαι.
Φαίνεται λοιπόν, πως όλοι οι πεφωτισμένοι δήθεν υπέρμαχοι της «Δημοκρατίας» ξέχασαν όλα όσα ανέφερα πιο πάνω και κάνοντας παντιέρα τη δήθεν λειτουργικότητα της Βουλής, κάνουν λόγο για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα με την μείωση των πολιτικών κομμάτων, αφού δεν θα υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές απόψεις, ξεχνώντας τις βασικές δομές του ορισμού της «Δημοκρατίας». Να τους θυμίσω ότι αποτελεσματικότητα υπάρχει και στα δικτατορικά – τυραννικά καθεστώτα, τα οποία ξεφεύγουν κατά πολύ από τα ιδανικά τα οποία σήμερα όλοι αυτοί ΔΗΘΕΝ προασπίζονται.
Ένα άλλο σημείο στο οποίο χρησιμοποιούν σαν σημαία τους, είναι η αποφυγή «λαϊκισμού», με την αύξηση του ορίου. «Λαϊκιστής» σύμφωνα με τον λεξικό του Μπαμπινιώτη (σελ. 1105, Δ’ Έκδοση) είναι το ψεύτικο, φτιαχτό πρόσωπο, που υιοθετεί θέσεις και απόψεις ευχάριστες, για να τον εκμεταλλευτεί πολιτικά». Έχοντας πάντα κατά νου τον ορισμό να θυμίσουμε ότι το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) ουδέποτε ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΕ με προεκλογικές υποσχέσεις τις οποίες αθέτησε, όχι μόνο μια φορά, για να μπορέσει να κατηγορηθεί με τον χαρακτηρισμό του «λαϊκισμού». Αντιθέτως, τέτοια φαινόμενα μπορούμε κάλλιστα να εντοπίσουμε στο πρόσφατο παρελθόν στα μεγάλα κόμματα και κυρίως αυτό της Κυβέρνησης και ο νοών νοείτω.
Η ξεκάθαρη εκτροπή της δημοκρατίας μας οδηγεί στην τυραννία της «πλειοψηφίας» και την περιφρόνηση της έντασης των υπολοίπων προτιμήσεων. Κάποιοι στο φόβο τους να μην χάσουν τα βουλευτικά αξιώματα και να γαντζωθούν στα έδρανα της εξουσίας, ερμηνεύουν δε τη μαδημένη έννοια της «Δημοκρατίας» κατά το δοκούν, φτάνοντας στο σημείο να επιβάλουν στο λαό ποιοι πρέπει να τους εκπροσωπούν, μετατρέποντας και κατακρεουργώντας την βουλή των αντιπροσώπων, σε βουλή των λίγων, των «ελίτ».
Είναι πλέον ξεκάθαρο και στον πιο αδαή αλλά και δυσκολόπιστο συμπατριώτη μας, ότι ο μοναδικός λόγος που μετατράπηκε σε μείζον ζήτημα η αύξηση του εκλογικού ορίου, είναι το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.). Άλλωστε δεν είμαστε μόνο εμείς που το λέμε αλλά το παραδέχονται και οι ίδιοι πολιτικοί εκπρόσωποι, των μεγάλων πολιτικών κομμάτων κατ’ επανάληψη.
Τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες δεν είναι αποκύημα του κομματικού τους σωλήνα και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να χειραγωγηθούν και στο τέλος να ελεγχθούν, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το κομματικό κατεστημένο. Ένα σύστημα που θα κληθεί πλέον να αντιμετωπίσει μια καθαρή φωνή αντίστασης μέσα στα ίδια του σπλάχνα, που δεν θα ανεχθεί άλλο την κοροϊδία τόσο στην οικονομία, όσο και στο Εθνικό μας ζήτημα και θα εκπροσωπήσει, με όλες του τις δυνάμεις, την αγνή φωνή του Κυπριακού Ελληνισμού. Όμοια φαινόμενα τα κομματικά «συνεταιράκια» δεν αντιμετώπισαν ποτέ τους, γι αυτό τους έχει κυριεύσει ο φόβος αφού παρακολουθούν την ραγδαία άνοδο του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος στις «πραγματικές» δημοσκοπήσεις και προσπαθούν με σπασμωδικές κινήσεις να ανακόψουν το «κακό» που τους προσμένει.
Ας μην ξεχνούν όμως, ότι καμιά φορά τα μέτρα φέρνουν και αντίθετα αποτελέσματα, γι αυτό τους υποσχόμαστε ότι σύντομα θα τα πούμε από κοντά…
Γεάδης Γεάδη
Εκπρόσωπος Τύπου
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
