Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Η ΑΠΗΧΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΑ
ΜΕΡΟΣ Α
Το 1789 η Ευρώπη συγκλονίστηκε από τα γεγονότα της Γαλλικής Επανάστασης και ενέπνευσε πολλές ευρωπαϊκές συνειδήσεις στον αγώνα τους για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ο Ελληνισμός κάτω από τον ζυγό των Οθωμανών, ήλθε πολύ αργότερα σε επαφή με τα ιδεολογικά της μηνύματα μέσω κορυφαίων Ελλήνων διανοουμένων, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής και ο Ρήγας Φεραίος, οι οποίοι βοήθησαν την Ελλάδα να ορθοποδήσει.
Όπως αναφέρει στο άρθρο του «Γαλλική Επανάσταση – Η απήχηση της στην ελληνική κοινωνία» το οποίο δημοσιεύεται στο περιοδικό Ιστορικά Θέματα, ο Βαλκανιολόγος κ. Βασίλης Κυριαζής «Η Γαλλική Επανάσταση υπήρξε ένα κοινωνικοπολιτικό γεγονός υψίστης σημασίας για την ευρύτερη πολιτική και οικονομική ζωή της Ευρώπης. Κατήργησε την απόλυτη μοναρχία στην Γαλλία, γκρέμισε το φεουδαρχικό σύστημα και την αριστοκρατία και ανέδειξε την νεοσύστατη αστική τάξη ως τη νέα κυρίαρχη κοινωνική ομάδα.
Η αστική αυτή τάξη μελέτησε τον διαχωρισμό των εξουσιών, το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και πρόβαλε ως υποχρέωση την αντίσταση κατά της τυραννικής εξουσίας. Ενέκρινε και προώθησε το ελεύθερο εμπόριο, την επικράτηση του ορθού λόγου της πνευματικής ελευθερίας, της ανεξιθρησκείας, τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, υιοθετώντας ως δόγμα της τρείς λέξεις που έμελλαν να στιγματίσουν τη νεότερη Ευρωπαϊκή σκέψη:
Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφότητα»
Συνεχίζοντας ο κ. Κυριαζής εξηγεί ότι «στον Ελλαδικό χώρο οι πολιτικές, κοινωνικές και πνευματικές ανησυχίες της Γαλλικής Επανάστασης κέντρισαν το ενδιαφέρον της Ελληνικής διανόησης. Για να μετουσιωθεί αυτό το ενδιαφέρον σε πράξη, έπρεπε πρώτα να δημιουργηθούν οι κατάλληλες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, πράγμα που συνέβη με την υπογραφή της Συνθήκης του Κιουτσούκ-Καιναρτζή (1774). Όπως συμφωνήθηκε, Έλληνες πλοιοκτήτες απέκτησαν το δικαίωμα χρήσης της Ρωσικής σημαίας. Έτσι ο ελληνικός εμπορικός στόλος αναπτύχθηκε θεαματικά, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε ένα εκτεταμένο θαλάσσιο εμπορικό δίκτυο στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μαύρη Θάλασσα, την κυρίαρχη θέση στο οποίο κατείχαν Έλληνες.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία διαδικασία δημιουργήθηκε μια νέα κοινωνική ομάδα διεσπαρμένη στα βαλκάνια, στη Μαύρη Θάλασσα και στη Δυτική Ευρώπη, η οποία ήλθε σε επαφή με τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, γοητεύτηκε από αυτές και θέλησε να τις μεταφέρει στη γενέτειρα της. Για παράδειγμα η πόλη της Βιέννης υπήρξε τόπος εγκατάστασης πολλών Ελλήνων εμπόρων και κέντρο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Πιο συγκεκριμένα, αρχικά οι Έλληνες έμποροι μετέφεραν τα εμπορεύματα τους στις ευρωπαϊκές αγορές και μετά το πέρας των δραστηριοτήτων τους, επέστρεφαν στον τόπο καταγωγής τους. Σταδιακά, και όσο η εμπορική τους δράση αυξανόταν, η κατάσταση άλλαξε. Άφησαν τις ιδιαίτερες πατρίδες τους και βαθμιαία εγκαταστάθηκαν σε πόλεις της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης, καθώς και της Ρωσίας. Το πρώτο μέλημα τους ήταν η ανέγερση εκκλησίας στους νέους τόπους διαμονής τους, που αποτελούσε τον πυρήνα γύρω από τον οποίον περιστρεφόταν η κοινωνική ζωή των μελών της παροικίας. Γύρω από τις εκκλησίες δημιουργήθηκαν ελληνικές παροικίες οι οποίες αποτέλεσαν οικονομικούς πόλους και εστίες συσπείρωσης και εξέλιξης του ελληνικού πληθυσμού, αλλά και κέντρα εκμάθησης της εμπορικής τέχνης.»
Στο πιο πάνω κείμενο πηγές ήταν το περιοδικό Ιστορικά θέματα και ειδικά το άρθρο «Γαλλική επανάσταση – Η απήχηση της στην Ελληνική κοινωνία», υλικό το οποίο είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο και προσωπικές απόψεις του επιμελητή.
Επιμέλεια – Αινείας
