1) Εντάσσουμε αυτό το κράτος σε ένα διεθνή οργανισμό (π.χ. Ευρωπαϊκή Ένωση). “Κατασκευάζουμε” ένα “νέο” νόμισμα (π.χ. Ευρώ) με το οποίο ανταλλάσσουμε ΟΛΑ τα υπάρχοντα εθνικά νομίσματα ενός κράτους.

2) Στη συνέχεια -αφού αυτό το νόμισμα είναι “διεθνές” το …εξάγουμε ΜΑΖΙΚΑ από το κράτος αυτό (μέσω τραπεζικού συστήματος, off-shore εταιριών κ.λπ.). Έτσι δημιουργείται (τεχνητό) ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ στο κράτος αυτό…

3) Το …ΕΛΛΕΙΜΜΑ δημιουργεί την ανάγκη ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ. Το κράτος αναγκάζεται να δανειστεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα -έδρα στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας – αφού ΔΕΝ ΕΧΕΙ τη δυνατότητα να τυπώσει το εθνικό του νόμισμα (έχει ως “νέο” νόμισμα το ευρώ). Μόνο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει το δικαίωμα εκτύπωσης του ευρώ.

4) Τα ευρωδάνεια δίδονται με τόκους (φυσικά).

Οι τόκοι δημιουργούν νέα …ελλείμματα, τα νέα ελλείμματα οδηγούν το κράτος σε …νέα δάνεια και σε …”ΜΝΗΜΟΝΙΑ” που ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ την εθνική ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του κράτους. Παράλληλα η υπογραφή των “μνημονίων” οδηγεί τον λαό σε τεράστια μείωση της αγοραστικής του δύναμης – αφού οι φόροι και οι ΤΙΜΕΣ των αγαθών ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ. Οι μισθοί και οι συντάξεις ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΔΡΑΣΤΙΚΑ. Το “κράτος πρόνοιας” ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ… Έτσι οι πολίτες οδηγούνται σταδιακά στη γενική ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ (ή και ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ) κυρίως στα λαϊκά ή μεσοαστικά στρώματα… Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες – παραγωγικής ηλικίας – εγκαταλείπουν τη χώρα για να βρούνε “καλύτερη τύχη” σε Καναδά, Γερμανία, Αγγλία, Αυστραλία, Σουηδία…

5) Η χώρα έχει μείνει πλέον με τους συνταξιούχους και τους -ελάχιστους- “υπερπρονομιούχους” που δεν τους αγγίζει η (τεχνητή) οικονομική κρίση… Όσοι νέοι δεν μπόρεσαν να μεταναστεύσουν βρίσκονται σε ΑΠΟΓΝΩΣΗ. Πλέον αργά- αργά και με πρόγραμμα ολοκληρώνεται η διάλυση της χώρας. Χιλιάδες πολίτες οδηγούνται στην ανεργία, στα συσσίτια, στην κατάθλιψη, στα ναρκωτικά, στις αυτοκτονίες.

6) Όταν η κατάσταση φτάσει στο …”απροχώρητο” (και εφόσον ΔΕΝ έχει υπάρξει ΕΞΕΓΕΡΣΗ – ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ από το λαό -”πειραματόζωο” ) εμφανίζονται οι …επενδυτές – “σωτήρες”. Πρόκειται για ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ που ψάχνουν εξαθλιωμένες περιοχές του πλανήτη για να στήσουν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ (industrial areas) όπου – όσοι απέμειναν από τον πληθυσμό – μετατρέπονται σε πάμφθηνο εργατικό δυναμικό – 300 ευρώ το μήνα + συσσίτιο και ΜΑΖΙΚΗ διαμονή σε “ειδικές εργατικές πολυκατοικίες”, όπου η ΖΩΗ τους είναι υπό παρακολούθηση σε 24ωρη βάση…

Οι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ αποκτούν ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ αφού τα προϊόντα που θα παράγουν οι φτηνοί εργάτες θα πωλούνται σε εικοσαπλάσια τιμή στις πλούσιες χώρες…. Αν…λείπει “μεγάλο ποσοστό” νεολαίας για τα εργοστάσια στις “βιομηχανικές ζώνες” για να εργαστεί, εισάγουν ή χρησιμοποιούν τους ήδη υπάρχοντες λαθρομετανάστες (γι αυτό τους έφεραν…) από τρίτες χώρες …Μπαγκλαντές, Ινδία, Κίνα, Αφγανιστάν, Πακιστάν κλπ.

7) Όσο για τους συνεργάτες τους (δοσίλογους) πολιτικούς, αυτοί θα περάσουν με ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ την υπόλοιπη ζωή τους στα…”σαλέ” της Ελβετίας, στη Μαλαισία, ή σε εξωτικά νησιά του Ειρηνικού, ξοδεύοντας τα χρήματα της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ… αφήνοντας… στη θέση τους (δήθεν) “υπεύθυνους” τεχνοκράτες που θα αναλάβουν την – περαιτέρω – διαχείριση της όλης “κομπίνας”…

Άλλωστε κάποιοι πρέπει να μείνουν για να …συντρώγουν με τα μεγαλοστελέχη των πολυεθνικών εταιριών και να …νοιάζονται για την “αξιοπρεπή διαβίωση” των πλούσιων Γερμανών, Άγγλων, Ρώσων, Καναδών και λοιπών που θα εγκατασταθούν κατά χιλιάδες στο υπέροχο μεσογειακό κλίμα της πατρίδας μας “γεμίζοντας” τα άδεια σπίτια, τα οποία θα πουληθούν ΜΑΖΙΚΑ αντί “πινακίου φακής” από τους εξαθλιωμένους – πανικόβλητους ντόπιους, που τους γονάτισαν οικονομικά (εδώ και καιρό) με τα χαράτσια, τους φόρους, τα χρέη και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού…

Σας θυμίζει κάτι από Κύπρο; Κακώς!!! Έπρεπε να σας θυμίζει κάτι από την κόλαση του Δάντη. Γιατί πρέπει να γνωρίζετε πως δεν ζείτε ως ελεύθεροι πολίτες σε μια κυρίαρχη χώρα. Είστε απλώς κατά φαντασίαν ελεύθεροι, σε έναν χώρο που έχει προορισθεί να μετατραπεί σε ανοιχτή φυλακή σας, με ανά περιοχή διαφορετικούς νόμους που θα δημιουργούνται από τις κυρίαρχες πολυεθνικές, με τοπικούς πολιτικούς λακέδες περιφερόμενους που θα σας “προσφέρουν εργασία” – εάν είστε πειθήνιοι- και ταυτόχρονα θα ξεπουλάνε τη ζωή σας έναντι της συνέχισης της “καριέρας” τους.

Δεν τα πιστεύετε;Ούτε στη Νιγηρία, ούτε στην Αιθιοπία, ούτε οπουδήποτε αλλού πήγε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και αφού κατέστρεψε τη χώρα και σκλάβωσε τους κατοίκους και καθιέρωσε τις βιομηχανικές ζώνες, πίστευαν οι άνθρωποι πως η αξία ενός ανθρώπου μπορεί να γίνει μικρότερη από την αξία ενός παραγομένου προϊόντος.

Εάν σήμερα οι νέοι φεύγουν από τη χώρα προς εύρεση εργασίας, να θυμηθείτε πως πολύ σύντομα θα διαπιστώσουν πως έγιναν σκλάβοι με τη θέλησή τους εκεί που πήγαν και θα εύχονταν να είχαν παραμείνει στη χώρα τους, διεκδικώντας την από τους θρασύτατους εισβολείς. Το δυστύχημα είναι πως θα είναι τότε πολύ αργά γι’ αυτούς να γυρίσουν σε μία χώρα που απλά θα υπάρχει (…..ίσως και όχι ολόκληρη) στον χάρτη.